Ανάστα η Αμμόχωστος!

Μεγάλο Σάββατο, η τελευταία μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας. Η ημέρα της σιγής και της προσδοκίας κατά την οποία προανακρούεται το ελπιδοφόρο μήνυμα της Αναστάσεως. Ημέρα προεόρτιας χαράς, για την λαμπροφόρο εορτή της Ανάστασης.

Δυστυχώς, ούτε και φέτος θα ακουστεί από τους ναούς της κατεχόμενης Αμμοχώστου το προανάκρουσμα της Αναστάσεως. Η προσμονή της λύτρωσης μετατίθεται.

Κύπρος, Αμμόχωστος και όλες οι κατεχόμενες πόλεις μας συνεχίζουν για πενήντα τόσα χρόνια να λιτανεύονται στο κουβούκλιο του Επιταφίου. Ο θρήνος των μυροφόρων και των πιστών συνεχίζεται.

Η νικητήριος ιαχή, ο ψαλμικός στίχος σύμβολο νίκης και Ανάστασης: «Ανάστα, ο Θεός, κρίνον την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» (Αναστήσου, σήκω πάνω, ω Θεέ και κρίνε τη γη, γιατί δική σου κληρονομιά θα γίνουν όλα τα έθνη!) θα ακουστεί σε όλους τους ναούς της ελεύθερης Κύπρου ενώ πένθιμα βουβές θα παραμείνουν οι εκκλησιές, τα ξωκλήσια και οι ναοί στα κατεχόμενα.

Κατέρχομαι ως υποψήφιος Δήμαρχος Αμμοχώστου με κινητήριο δύναμή μου τον αγώνα για επιστροφή. Την επιστροφή στην πατρώα γη όλων των Αμμοχωστιανών. Αμετάθετος στόχος μου ο αγώνας για να δικαιωθεί αυτός ο λαός που κατηγορήθηκε άδικα ότι εγκατέλειψε την πόλη του στους Αττίλες. Αποφεύγουν όμως να απαντήσουν οι υβριστές, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ποιοι μεθόδευσαν και εκτέλεσαν την προδοσία για να παραδοθεί στους Τούρκους η θαλασσοφίλητή μας γη. Η γη της πορτοκαλιάς, της λεμονιάς και της χαράς. Σήμερα, ακόμα μια φορά δίνουμε υπόσχεση σε Θεό και ανθρώπους πως θα επιστρέψουμε στη γη που μας ανήκει. Αυτήν τη γη που μας γέννησε και μας ανέθρεψε. Γιατί, όπως έγραψε και ο Σεφέρης, αυτή η γη δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν.

Τούτες τις μέρες της περισυλλογής, νιώθουμε βαριές στους ώμους μας τις ευθύνες για να φέρουμε εις πέρας τον ιερό αυτό σκοπό. Την επιστροφή. Όχι με λόγια, όπως έπραξαν τα χρόνια που πέρασαν οι προηγούμενοι και οι απερχόμενοι δήμαρχοι, αλλά με πράξεις. Γιατί είναι με αγώνες και έργα που θα μπορέσουμε να γυρίσουμε τον τροχό της Ιστορίας προς τα εμπρός. Για να σηκώσουμε τον ήλιο της λευτεριάς πάνω από την πατρίδα μας. Μόνο με συνεχείς αγώνες και αξιώσεις προς εκείνους που μας λένε πως η Ενωμένη Ευρώπη είναι αλληλέγγυα και συμπαραστέκεται σε όλα τα κράτη μέλη μπορεί να πετύχουμε. Να χτυπήσουμε ξανά και ξανά πόρτες, να απαιτήσουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας. Και, αν χρειαστεί, να τραβήξουμε το πέπλο της υποκρισίας απ' όλους εκείνους που θεωρούν την Κύπρο το αποπαίδι και τον παρία της Ε.Ε.

Είναι εξωφρενικό να μας φλομώνουν μόνο με ρητορικές υποσχέσεις. Δεν νοείται η ΕΕ και γενικά η συλλογική Δύση να δίνει τα πάντα στην Ουκρανία, η οποία δεν είναι καν κράτος μέλος της, και να αγνοεί την κατοχή των κυπριακών εδαφών από τον τουρκικό στρατό για 50 ολόκληρα χρόνια.

Δεν νοείται να ζητούν και να αξιώνουν από εμάς τα θύματα να κάνουμε και άλλες υποχωρήσεις, να δώσουμε και άλλη γην και ύδωρ στον θύτη προκειμένου να κατευνάσουμε τον Τούρκο κατακτητή για να παρακαθίσει σε συνομιλίες.

Σήμερα, ημέρα περισυλλογής και προσδοκίας, που το πένθος υποχωρεί μπροστά στο φως, δίνουμε μια μεγάλη υπόσχεση. Να μην αργήσει άλλο η ημέρα της Ανάστασης για την Αμμόχωστό μας και για την Κύπρο μας. Ο λαός έχει κουραστεί από υποσχέσεις.

Η εκλογή ενός Δημάρχου δεν μπορεί να περιορίζεται σε δούναι και λαβείν. Ούτε και για να πάρει ο όποιος υποψήφιος έναν τιμητικό τίτλο και να περιορίζεται σε δημόσιες σχέσεις και ρητορικά ανακοινωθέντα. Είναι ένα βαρύ φορτίο, που να μπορεί να σηκώσει στους ώμους του και να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Μια αποστολή που κουβαλά μαζί της όλους τους πόθους και τα οράματα των Αμμοχωστιανών για το μέλλον της πόλης μας. Μια αποστολή, που πρέπει να φέρουμε εις πέρας πάση θυσία.

Ως υποψήφιος Δήμαρχος Αμμοχώστου θα δώσω το άπαν των δυνάμεών μου για να ακουστεί η νικητήριος ιαχή Ανάστα η Αμμόχωστος, Ανάστα η πόλης μας και πάταξον κάθε κατακτητή.

Εύχομαι καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλους τους συμπολίτες μου Αμμοχωστιανούς και σε όλον τον κυπριακό λαό.

*Υποψήφιος Δήμαρχος Αμμοχώστου