Φειδίας – Φασαρίας

Πολλοί θεωρούν ότι ο ευρωβουλευτής Φειδίας Παναγιώτου, που ξάφνιασε τους πάντες με το πολύ υψηλό ποσοστό ψήφων που πήρε στις Ευρωεκλογές, εκλέχθηκε σαν φωνή διαμαρτυρίας εναντίον του κατεστημένου και πολλοί φαίνεται να έχουν ενοχληθεί από την παρουσία, τις δραστηριότητες και τη συμπεριφορά του. Αυτά είναι πραγματικότητες που διανθίζουν την παρουσία του όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην ευρύτερη (πέρα από την Κύπρο) ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.

Ο Φειδίας αποτελεί ένα σύγχρονο φαινόμενο πολιτικής πειθούς με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως:

ΠΡΩΤΟΝ: Eίναι απλός, ειλικρινής και αυθόρμητος. Δεν έχει να κρύψει τίποτα και τα λέει όλα.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ο πρώην Ο.Υ.Κκάς Φειδίας είναι νέος, με αντοχή, υπομονή κι επιμονή, είναι δραστήριος και θέλει πάντοτε να επιτυγχάνει τον στόχο του έστω και αν αυτό σημαίνει να ξενυχτά για μήνες έξω από τα κεντρικά γραφεία του Twitter στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη μέχρι ν’ αγκαλιάσει τον Έλον Μασκ! Να σημειωθεί ότι ο Φειδίας Παναγιώτου και ο Έλον Μασκ συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις για την αναποτελεσματική στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία, όπως αυτές υποθάλπονται από τις πολιτικές εμμονές της κρυόκωλης Φον ντερ Λάιεν, του υποκριτή Άγγλου Πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ, του Γάλλου ‘‘αγαθού’’ Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν και του δισεκατομμυριούχου ζητιάνου Ζελένσκι.

ΤΡΙΤΟΝ: Ο Φειδίας είναι αποκαλυπτικός. Ξεπερνώντας άλλους ευρωβουλευτές που εξ ανάγκης τον δέχτηκαν με ‘‘όξινο’’ χαμόγελο, αποκάλυψε τα τεράστια ποσά που παίρνουν οι ευρωβουλευτές και, το κυριότερο, μίλησε ανοιχτά στο Ευρωκοινοβούλιο για την πολιτική υποκρισία και υπεροψία των ευρωβουλευτών που απολαμβάνουν τα οφέλη της έδρας, χωρίς να κάνουν τίποτα. Κατόρθωσε ο Φειδίας ν’ ακουστεί η φωνή της Κύπρου στο Ευρωκοινοβούλιο, εκεί όπου άλλοι περιγράφονται σαν “ψάρια” (χωρίς φωνή και με μηδενική μνήμη) και που δεν κάνουν τίποτα ιδιαίτερο για την Κύπρο, παρά μόνο σαν κουρδισμένα μηρυκαστικά επαναλαμβάνουν τυπικά νερόβραστες δηλώσεις.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Ο Φειδίας, επιμένοντας να διατηρεί μιαν ανοικτή επικοινωνία με τον απλό κόσμο, επεξηγεί τι συμβαίνει στην Ευρωβουλή και ενδιαφέρεται για τα προβλήματα του κόσμου θίγοντας και καταστάσεις που άλλοι δεν τόλμησαν να εγείρουν, αγγίζοντας ακόμα και το θέμα των παράνομων εκποιήσεων με τις οποίες οι αποθρασυμένες τράπεζες διώχνουν τον κόσμο από τα σπίτια του.

Και τώρα, επειδή ο Φειδίας συνάντησε τον εγκάθετο από την Τουρκία ηγετίσκο Τατάρ, όλοι κυρίως οι Κύπριοι, στατιστικά άνω των 50 ετών, που έχασαν το τρένο της ζωής, που ενοχλούνται από έναν νέο ριζοσπάστη, θέλησαν να τον λιντσάρουν. Αυτή ήταν μια αντίδραση της αντίδρασης λες και όλοι αδημονούσαν πότε θα κάνει ο Φειδίας το μοιραίο λάθος. Ήταν άραγε αυτή η επίσκεψη ‘‘έμμεση’’ αναγνώριση του ψευδοκράτους; Και δεν σκέφτηκε κανείς το αυτονόητο, ότι δηλαδή αναγκάστηκε ο εγκάθετος της Άγκυρας Τατάρ να δεχτεί επίσημα έναν ευρωβουλευτή της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποίαν οι Τούρκοι δεν αναγνωρίζουν; Είναι άραγε ‘‘προδοσία’’ να συναντηθείς και να ακούσεις τι έχει να πει ο Τατάρ για το Κυπριακό, όταν έγιναν στο παρελθόν εκατοντάδες συναντήσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων της Κύπρου (ακόμα και με τα προγράμματα “conflict Resolution” που χρηματοδοτούσε η αμερικανική κυβέρνηση); Όταν γίνονται προσπάθειες ‘‘επαναπροσέγγισης’’ και ‘‘οικοδόμησης εμπιστοσύνης’’ από την κυπριακή Κυβέρνηση, όταν χιλιάδες Ελληνοκύπριοι επισκέπτονται τα κατεχόμενα για ψώνια, φτηνή βενζίνη, για φτηνά τσιγάρα, για ψάρια, για διασκεδάσεις στα καμπαρέ και στα καζίνα; Ακόμα και στην αρχαία ελληνική ιστορία έχουμε παραδείγματα Ελλήνων, που ενώ εμφανίζονταν φιλικά διακείμενοι με τους Πέρσες, μετέφεραν και αξιολογούσαν χρήσιμες πληροφορίες στον ελληνικό στρατό, όπως για παράδειγμα ο Μακεδόνας βασιλιάς Αλέξανδρος ο Α’ και ο Θεμιστοκλής που ξεγέλασε τους Πέρσες.

Μέγα λάθος ήταν η στάση του Προεδρικού, που, παρασυρμένο από τους ‘‘παραπονούμενους’’ των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών, τους οποίους ξεπέρασε ο Φειδίας, κατέκρινε την επίσκεψη Φειδία στα κατεχόμενα, μια λάθος κίνηση που έδωσε αχρείαστη υπόσταση στο όλο θέμα.

Θα πρέπει λοιπόν ο κάθε κριτής πρώτα ν’ αξιολογεί με ψυχραιμία, με ‘‘ανοιχτό μυαλό’’ και με αντικειμενικότητα όλα τα δεδομένα, να έχει τη δεξιότητα για να ανατρέπει μια δήθεν αρνητική εικόνα σε θετική, να διαψεύδει τις ‘‘προφητείες’’ του Τατάρ για πόλεμο του ελληνοκυπριακού κατεστημένου, που όπως ανέφερε αναμενόταν, και αντίθετα να καλωσορίσει τα τολμηρά βήματα του Φειδία, δημιουργώντας στον ορίζοντα ένα θετικό αποτέλεσμα για όλους.

*Οικονομολόγος/Ιστορικός