Η… δυναστεία Παπαδοπουλαίων στην ΑΕΛ

Μοναδικό φαινόμενο στην ομάδα της Λεμεσού. Έξι αδέλφια στην ομάδα έγραψαν ιστορία.
Ρεκόρ για Γκίνες; Πολύ πιθανόν, αφού δεν είναι εύκολο πράγμα να συναντά κάποιος έξι αδέλφια να παίζουν στην ίδια ομάδα. Σίγουρα, τα παλιά χρόνια, τότε που δεν είχαμε τη μεγάλη είσοδο ξένων ποδοσφαιριστών, συναντούσες δύο και τρία αδέλφια, είτε να παίζουν στην ίδια ομάδα είτε να είναι αντίπαλοι στα γήπεδα. Στην ΑΕΛ, όμως, υπήρξε κάτι το ξεχωριστό. Είχαμε τη... δυναστεία των Παπαδοπουλαίων, με την παρουσία έξι αδελφών στην ομάδα. Ήταν μάλιστα και στη μεγάλη εποχή της ιστορικής ομάδας, τότε που πήρε το πρωτάθλημα, το 1967-68 και αγωνιζόταν στην Α’ Εθνική Ελλάδας.
Ο παίκτης που «έλαμψε» από τα αδέλφια ήταν σίγουρα ο Πάμπος Παπαδόπουλος, ο γνωστός Παμπουλλής, ο οποίος αγωνίστηκε για 7 χρόνια στον Ολυμπιακό Πειραιώς και αποκαλείτο «αλεπού των γηπέδων», σημειώνοντας πολλά τέρματα. Βέβαια μεγάλες μορφές για την ΑΕΛ ήταν κι ο αρχηγός Πανίκος Παπαδόπουλος -ο μεγάλος της οικογένειας- που είχε ηγετικά χαρίσματα και καλή επαφή με τα δίχτυα, αλλά και το αθόρυβο «μηχανάκι», ο Ζηνωνής. Στην ομάδα ήταν και ο τερματοφύλακας Αντρίκκος και οι νεότεροι Άριστος (μέσος) και Άκης (αμυντικός). Μπορεί λίγες φορές να έπαιξαν και οι έξι στο αρχικό σχήμα, αλλά ήταν όλοι μαζί για αρκετά χρόνια.
Ο αρχηγός Πανίκος
Ο Πανίκος Παπαδόπουλος ήταν από τους παίκτες που λέμε «θωρηκτό», αφού είχε τη φοβερή ικανότητα να σκοράρει και με τα δύο πόδια. Αρχηγός με όλη τη σημασία της λέξης, αναδείχθηκε τρεις φορές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα. Είναι ο μεγαλύτερος αδελφός της δυναστείας Παπαδόπουλων και αγωνίστηκε για 16 χρόνια στην ΑΕΛ. Βασικός συντελεστής στην πορεία της ομάδας προς τον τίτλο την περίοδο 1967-68, αφού τόσο με τη μεγάλη του εμπειρία όσο και τα καθοριστικά του τέρματα κατάφερε να οδηγήσει την ΑΕΛ στην κορυφή. Έξυπνος παίκτης, με καλές τοποθετήσεις, οργανωτής και εκτελεστής. Βασικό στέλεχος και της Εθνικής ομάδας εκείνη την εποχή, είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους της ΑΕΛ.
Σε μια συνέντευξή του ο Πανίκος είχε αναφέρει για το ξεκίνημα της καριέρας του: «Στην ΑΕΛ πήγα στα 13 μου χρόνια, αλλά ήμουνα αδύνατος και με έδιωξαν. Πήγα τότε στον Ανταίο, ομάδα μικρότερης κατηγορίας, όπου έπαιξα για δύο χρόνια. Όταν διαλύθηκε αυτή η ομάδα, όλοι οι παίκτες πήγαμε στην ΑΕΛ. Συγκρίνοντας το χθες με το σήμερα, πρέπει να πούμε πως ο επαγγελματισμός είναι αυτός που κάνει τη διαφορά. Οι συνθήκες στο ποδόσφαιρο τώρα είναι πολύ καλύτερες για τους παίκτες, αλλά οι παλαιότεροι είχαν περισσότερη δίψα για το παιχνίδι και καλύτερη τεχνική κατάρτιση. Η ζωή, επίσης, ήταν διαφορετική. Δεν υπήρχαν πειρασμοί και οι ποδοσφαιριστές γυμνάζονταν καθημερινά και ακολουθούσαν αθλητική ζωή».
- Για κάποιο διάστημα παίξατε και τα έξι αδέλφια στην ομάδα της ΑΕΛ. Πώς έγινε αυτό;
«Το ποδόσφαιρο ήταν φαίνεται οικογενειακό ταλέντο, αφού και τα έξι αδέλφια παίξαμε στην ίδια ομάδα. Για πολλά χρόνια παίζαμε τα 4 αδέλφια και τη χρονιά που ήμασταν στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα παίξαμε και οι έξι. Παρόλα αυτά ήμασταν πειθαρχημένοι στον προπονητή και δεν χρησιμοποιούσαμε το γεγονός αυτό για να απαιτήσουμε οτιδήποτε. Θυμάμαι πως οι 4 παίξαμε και στο ευρωπαϊκό τότε παιχνίδι εναντίον της Ρεάλ στην Ισπανία».
Ο γκολτζής Παμπουλλής
Ο Πάμπος Παπαδόπουλος, γνωστός ως Παμπουλλής, άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στον Όλυμπο Αγίου Νικολάου σε ηλικία 12 ετών. Αμέσως ξεχωρίζει για το ταλέντο του και στα 15 εντάσσεται στην ΑΕΛ. Αφού αγωνίστηκε μισή περίοδο στη β’ ομάδα, γίνεται βασικό στέλεχος της πρώτης ομάδας. Αγωνίστηκε στην ΑΕΛ μέχρι το 1970. Η παρουσία της ΑΕΛ στην Α’ Εθνική έφερε αρκετά λαγωνικά της Ελλάδας να θέλουν την απόκτηση του Παμπουλλή, που καταλήγει τελικά στον Ολυμπιακό Πειραιώς, όπου γνώρισε μεγάλη δόξα και πολλές τιμές.

Παίζει μέχρι το 1978 και ακολούθως για δύο χρόνια αγωνίζεται στον ΟΦΗ. Από εκεί φεύγει για τον Καναδά και παίζει έξι μήνες στην ομάδα Τορόντο. Το 1981 επιστρέφει στην ΑΕΛ, όπου παίζει για ένα χρόνο και τερματίζει την ένδοξη καριέρα του στο σωματείο που τον ανέδειξε.

Ο Παμπουλλής, η «αλεπού των γηπέδων», ήταν ένας ποδοσφαιριστής που άφησε εποχή. Με σπάνια χαρίσματα κυριάρχησε τόσο στο κυπριακό όσο και στον ελλαδικό χώρο για πολλά χρόνια. Πολύ καλός τεχνίτης, γρήγορος, έξυπνος, δυνατός και παίκτης που μυριζόταν το γκολ. Καλύτερές αναμνήσεις του, η κατάκτηση του τίτλου με την ΑΕΛ το 1967-68, χρονιά που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 33 τέρματα σε 22 αγώνες, ενώ αναδείχθηκε και παίκτης της χρονιάς, όπως και τα 3 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα με τον Ολυμπιακό Πειραιώς.
Ο Παμπουλλής κι ο... Ασλανίδης
Σίγουρα η κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1967-68 από την ΑΕΛ και η συμμετοχή της ομάδας στην Α’ Εθνική την επόμενη χρονιά, ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές για την ομάδα της Λεμεσού και τους φίλους της. Ήταν μάλιστα και η αφορμή για να πάρει μετεγγραφή στον Ολυμπιακό Πειραιώς ο Παμπουλλής, που ξεχώρισε στην ομάδα με το ταλέντο και τα τέρματά του.
Ένα χαρακτηριστικό γεγονός από την Α ́ Εθνική θυμάται και ο Πανίκος Παπαδόπουλος, ο μεγάλος από τα έξι αδέλφια της οικογένειας. «Στον πρώτο αγώνα που δώσαμε στην Α’ Εθνική, με την άφιξή μας στην Αθήνα, μας πήγαν αμέσως να χαιρετήσουμε τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού επί χούντας, τον Κωνσταντίνο Ασλανίδη. Αφού μας μίλησε για τους... άθλους της χούντας, στο τέλος μας ρώτησε αν η ομάδα μας ήταν αριστερών φρονημάτων. Και τότε ο αδελφός μου, ο Παμπουλλής, του απάντησε χαρακτηριστικά: «Όχι, κύριε, κλοτσάμε και με τα δύο πόδια, και με το δεξί και με το αριστερό». Τότε ήταν πολύ δύσκολο για μια κυπριακή ομάδα να σταθεί στο ελληνικό πρωτάθλημα. Εμείς ήμασταν ερασιτέχνες, ήταν διαφορετικό να παίζει στην Κύπρο κι άλλο να παίζει απέναντι σε επαγγελματίες».
Η παρουσία της ΑΕΛ στην Α’ Εθνική Ελλάδας για πολλούς ήταν καταστρεπτική για την ομάδα, που δεν άντεξε στον μαραθώνιο (36 αγώνες και δύο στην Ευρώπη και ένα για την Ασπίδα) και η ΑΕΛ έδειχνε σημεία κόπωσης. Στην Α Εθνική η ΑΕΛ έγραψε το δικό της ρεκόρ, αφού αγωνίστηκαν τα έξι αδέλφια Παπαδόπουλου (Πανίκος, Παμπουλλής, Ζηνωνής, Ανδρέας, Άριστος, Άκης), ενώ υπήρχαν και άλλοι παίκτες με... το ίδιο επίθετο στην ΑΕΛ. Ήταν οι Χάρης Παπαδόπουλος, Τάσος Παπαδόπουλος, Κωστάκης Κίνας-Παπαδόπουλος.
Τη «δυναστεία» Παπαδοπούλου τίμησε η ΕΑΚ το 2006, αφού τα έξι αδέλφια έγραψαν τη δική τους ιστορία στην ΑΕΛ αλλά και στο ποδόσφαιρό μας με δύο από αυτούς, τον Πανίκο και τον Παμπουλλή, να παίζουν και στην Εθνική Κύπρου.