ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ Το ψηλότερο χωριό της Κύπρου

ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΑ ΧΩΡΙΑ, ΕΡΗΜΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ ΤΟΠΟΙ...
Οδοιπορικό και περιδιάβαση της εφημερίδας «Σημερινή» στον Πρόδρομο. Το χωριό με τα παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια και τις παλιές γειτονιές με τα πλακόστρωτα από βουνίσια πέτρα ανηφορικά δρομάκια, που σε φέρνουν σε κάποιες άλλες, νοσταλγικές εποχές
Βρεθήκαμε για ακόμη μια φορά σε ένα μέρος του νησιού μας να αναζητάμε ένα ακόμα εγκαταλελειμμένο χωριό, στο οποίο ο χρόνος δεν έφερε ακόμα το τελειωτικό του χτύπημα. Αναζητώντας την ηρεμία και τον καθαρό αέρα του βουνίσιου τοπίου, σε απόσταση 60 χιλιομέτρων από τη Λεμεσό, συναντά κανείς τον Πρόδρομο, ένα χωριό χωμένο στο πράσινο. Αποτελεί έναν από τους αγαπημένους προορισμούς των εκδρομέων, που αναζητούν ένα φιλόξενο και γαλήνιο περιβάλλον. Όσοι αποφασίσετε να επισκεφθείτε τον Πρόδρομο κατά τους χειμωνιάτικους μήνες, υπάρχει πιθανότητα να συναντήσετε το χωριό «ντυμένο» στα λευκά.
Με το έμπα στο χωριό αντικρίσαμε μία εικόνα εγκατάλειψης. Δεν υπήρχε καθόλου κίνηση στην πλατεία, ενώ μέχρι και η καφετέρια ήταν άδεια. Όπως μας ανέφερε ο κοινοτάρχης κ. Αυγουστή, το χωριό σήμερα, επηρεασμένο από την αστυφιλία, αριθμεί γύρω στους 70 μόνιμους κατοίκους, ενώ το καλοκαίρι με την επάνοδο των αποδήμων πολλαπλασιάζονται. Το χωριό, παρ' όλα αυτά, διατηρεί τις ομορφιές της φύσης και οι κάτοικοι συντηρούν τις κατοικίες, φροντίζοντας επίσης τους υπόλοιπους χώρους.
Ιστορία του χωριού
Ο Πρόδρομος χαρακτηρίζεται από ψυχρό και βροχερό χειμώνα και δροσερό και ξηρό καλοκαίρι. Κατά τους χειμερινούς μήνες, εκτός από την πολλή βροχόπτωση, δέχεται και αρκετή χιονόπτωση. Το όμορφο καταπράσινο τοπίο του χωριού, το δροσερό, υγιεινό του κλίμα και το γαλήνιο περιβάλλον του προσελκύουν κατά τους θερινούς μήνες αρκετούς Kύπριoυς παραθεριστές, οι οποίοι ενοικιάζουν σπίτια. Τις Κυριακές του καλοκαιριού, ο Πρόδρομος αποτελεί σταθμό για ξεκούραση και αναψυχή για αρκετούς εκδρομείς που επισκέπτονται την περιοχή του Τροόδους και το μοναστήρι της Παναγίας του Κύκκου ή της Παναγίας Τρικουκκιάς. Ο Πρόδρομος είναι ιδιαίτερα γνωστός για την εξαιρετική ποιότητα των μήλων του. Το όνομα του χωριού είναι αγιολογικό, από το όνομα του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, στον οποίο είναι αφιερωμένη και η ανοικοδομημένη εκκλησία του.
Εκκλησία και μοναστήρι
Η κεντρική εκκλησία του χωριού, που είναι αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο όπως προαναφέραμε, βρίσκεται κτισμένη στο κέντρο του χωριού, ανάμεσα στα παραδοσιακά σπίτια της κοινότητας. Η πρώτη παλιά εκκλησία ήταν ξυλόστεγη, όχι καλοδιατηρημένη, κτίσμα του 13ου αιώνα και βρισκόταν κτισμένη ακριβώς στον ίδιο χώρο που βρίσκεται η σημερινή. Oι κάτοικοι του χωριού αποφάσισαν να τη χαλάσουν. Το 1935 έκτισαν την παρούσα εκκλησία, σε ρυθμό βασιλικό μετά τρούλου. Το κτίσμα εξωτερικά έγινε από πέτρα, και ένα ψηλό καμαρωτό καμπαναριό προβάλλει από τη δυτική πλευρά του ναού, έχοντας στο εσωτερικό του και δύο πολύ μεγάλες καμπάνες.
Μέσα σε μία σπάνια μαγευτική τοποθεσία, ανάμεσα στα πεύκα και σε οπωροφόρα δέντρα, με πλούσια ανοικτή θέα, βρίσκεται το Μοναστήρι Παναγίας Τρικουκκιάς, το οποίο αξίζει να επισκεφτείτε αν βρεθείτε στο χωριό. Τοποθετημένο πάνω στην πλαγιά του βουνού είναι το πετρόκτιστο μοναστήρι με την ξύλινη στέγη, όπου μένουν, αλλά και το συντηρούν, οκτώ μοναχές. Οι μοναχές καταπιάνονται καθημερινά με διάφορες καλλιέργειες, όπως και με την παρασκευή μαρμελάδων. Δεν πρέπει να φύγετε χωρίς μία σπιτίσια μαρμελάδα, προπάντων μήλου, του ντόπιου φρούτου του χωριού, όπως προαναφέρθηκε. Μια από τις μοναδικές φυσικές ομορφιές της Μονής είναι το κατάλευκο χρώμα του χιονιού, που σκεπάζει τα πάντα τις παγωμένες μέρες του χειμώνα.
Το ερημωμένο ξενοδοχείο «Βερεγγάρια»
Η βόλτα μας τελείωσε στον χώρο όπου βρίσκεται η πρώτη ξενοδοχειακή μονάδα του νησιού, το «Βερεγγάρια». Μέσα σ’ ένα καταπράσινο ειδυλλιακό τοπίο ξεπροβάλλει σε περίοπτη θέση το ξακουστό ξενοδοχείο του Προδρόμου. Το ξενοδοχείο αυτό αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα ορεινά καταλύματα του 20ού αιώνα. Αν και ερειπωμένο, αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών, που μαγεύονται από την ομορφιά της φύσης, το εκθαμβωτικό χτίσμα του 19ου αιώνα, αλλά και από τους μύθους που ακούγονται κατά καιρούς για το «Ξενοδοχείο των Βασιλιάδων». Δυστυχώς το θρυλικό «Βερεγγάρια» παραμένει στο έλεος του χρόνου και της φθοράς, αφού όποια σχέδια υπήρχαν για ανοικοδόμηση του συγκροτήματος παραμένουν μέχρι στιγμής στα συρτάρια, κυρίως λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της χώρας. Αν ποτέ επισκεφτείτε το ερημωμένο ξενοδοχείο πιθανό να νιώσετε τη λύπη που νιώσαμε εμείς, επειδή το διαμάντι του βουνού είναι πλέον ένα ερείπιο, ανεκμετάλλευτο και νεκρό.
Ταβέρνες και καφενείο
Δύο εστιατόρια λειτουργούν στον Πρόδρομο, και τα δύο βρίσκονται δίπλα στον κυκλικό κόμβο στο κέντρο του χωριού. Το εστιατόριο «ΛΟΥΗΣ» έχει υπέροχη θέα του βουνού και του χωριού και ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα. Είναι γνωστό για τη σούβλα, το οφτό κλέφτικο και τον νοστιμότατο, σπιτίσιο μουσακά. Το εστιατόριο είναι ανοικτό μεσημέρι και βράδυ και τα Σαββατοκύριακα. Στο «ΛΟΥΗΣ» επίσης φτιάχνουν σπιτικά γλυκά του κουταλιού, ενώ έχουν φρέσκα φρούτα και, βέβαια, τα καλύτερα μήλα.
Το άλλο εστιατόριο, το οποίο λειτουργεί και ως καφενείο, λέγεται «Το Βυζάντιο» είναι ανοικτό τις καθημερινές και τα Σαββατοκύριακα, μεσημέρι και βράδυ. Το «Βυζάντιο» δημιουργήθηκε το 2000 από την αγάπη του ιδρυτή του για την ανάδειξη της κυπριακής κουζίνας και της κυπριακής φιλοξενίας, σε συνδυασμό με το εξαιρετικό κλίμα που προσφέρει το χωριό. Το εστιατόριο σε αγκαλιάζει με ζεστασιά και χαμόγελο και προσφέρει άριστη εξυπηρέτηση σε κάθε επισκέπτη. Ο χώρος του είναι διακοσμημένος σε παραδοσιακό στυλ. Στον δεύτερο όροφο στεγάζεται το δοκιμαστήριο κρασιών, σε μιαν άκρως εξοπλισμένη ΚΑΒΑ, στην οποία μπορεί να δοκιμάσει κανείς όλες τις ποικιλίες κρασιού της ορεινής περιοχής του Τροόδους, καθώς και το εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο της Κύπρου.
Συνταγή για γλυκό του κουταλιού (μήλο)
Υλικά: 25 μήλα (πράσινα)
Ζάχαρη
Βανίλια
Λεμόνια
Ζαχαρίνη
Μέθοδος: Καθαρίζουμε τα μήλα από μέσα και τα ξεφλουδίζουμε. Τα τοποθετούμε σε μία κατσαρόλα με νερό ζεστό να τα καλύπτει και έπειτα τα βάζουμε για περίπου 10 λεπτά πάνω στη φωτιά. Μετά παίρνουμε άλλη κατσαρόλα και ρίχνουμε 2 ποτήρια νερό, ένα ποτήρι ζάχαρη και τα μήλα. Τα αφήνουμε να βράσουν για ακόμα 15 λεπτά. Τα αφήνουμε για περίπου μία μέρα μέσα στην κατσαρόλα και την επομένη τα ξαναβράζουμε, μέχρι το υγρό να γίνει σιροπιαστό και κρύσταλλο, ενώ ρίχνουμε μέσα μία βανίλια για γεύση. Επιπλέον βάζουμε 2 κουτάλια ζαχαρίνη για να μην χαλάσει το χρώμα των μήλων και το σιρόπι. Όταν πήξει το σιρόπι, το αφήνουμε να κρυώσει και βάζουμε το γλυκό σε μικρά βαζάκια.