Ειδήσεις

Αναβολή για τον «ανυπάκουο» δικηγόρο

Μετά από δική του αίτηση, προς τη δικαστή
Ένα καλοκαίρι προετοιμασίας της τελικής του αγόρευσης έχει ο Μιχάλης Παρασκευάς

Αναβολή για τις 8 Σεπτεμβρίου 2015 πήρε χθες η γνωστή στο αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας μας δίκη του δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή, Μιχάλη Παρασκευά, μετά από δική του αίτηση προς τη δικαστή Δώνα Κωνσταντίνου και αφού δεν έφεραν ένσταση οι δικηγόροι της Κατηγορούσας Αρχής, Όλγα Σοφοκλέους και Χριστιάνα Τρυφωνίδου. Όπως είναι γνωστό, ο κ. Παρασκευάς κατηγορείται από τον Μάρτιο του 2014, ότι ως αυτοτελώς εργαζόμενος δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ).


Ο κ. Παρασκευάς είχε εξηγήσει, στην εναρκτήρια αγόρευσή του, ότι δεν καταβάλλει τις εισφορές του, ως μια μορφή πολιτικής ανυπακοής, στην προσπάθειά του να τη διευρύνει σε μαζικό κίνημα και ν’ αποδείξει ότι το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων δεν είναι βιώσιμο, ότι ο νόμος που το διέπει είναι αντισυνταγματικός και ότι αυτή η θεώρησή του πρέπει να γίνει αποδεκτή από το Δικαστικό Σώμα, ώστε να επέλθουν οι κατάλληλες αλλαγές, για να θεμελιωθεί το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών.
Όταν αποφάσισε την ανυπακοή
«Ως αυτοεργοδοτούμενος δικηγόρος από 1/1/2005», είπε στην αγόρευσή του στις 16 Ιουνίου 2015, «ουδέποτε παρέλειψα να καταβάλω τις εισφορές μου στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθότι θεωρούσα καθήκον και υποχρέωσή μου να στηρίζω αυτή την κορυφαία κοινωνική κατάκτηση, που θεμελιώθηκε μετά από αγώνες και επιβλήθηκε ως συνταγματική διάταξη, κατοχυρώνοντας το δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης μέσω του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.


Αυτό το γεγονός άλλαξε, όταν τον Νοέμβριο του 2012 περιήλθε στην αντίληψή μου σειρά δημοσιευμάτων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, στα οποία γινόταν αναφορά σε διαγραφή της κρατικής οφειλής προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ύψους 7,2 δις ευρώ, τα οποία ουδέποτε διαψεύσθηκαν έκτοτε από τους αρμόδιους φορείς, αλλά μάλλον το αντίθετο γινόταν. Μετά και από αυτό το γεγονός, αποφάσισα ότι θα ασκήσω πολιτική ανυπακοή».
Η «ύποπτη ανοχή» Γ. Ελεγκτή
Ο Μ. Παρασκευάς αναφέρθηκε χθες στη «Σ», «στον ρόλο του Γενικού Ελεγκτή με την πολύ ύποπτη πλέον ανοχή του στην κατασπατάληση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τη διαχρονική αδιαφορία του, να επιδιώξει τη συμμόρφωση του κράτους με τις διαπιστώσεις του, στις Εκθέσεις του». Πρόσθεσε τα εξής ο «ανυπάκουος δικηγόρος»: «Τι ακριβώς έκανε ο Γενικός Ελεγκτής, για να φέρει προ των ευθυνών τους, όλους αυτούς που ευθύνονται για την πολιτική αυτή, που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ταμείου;


Υπάρχει σαφής και ευθεία παράβαση του άρθρου 73, παράγραφος 6, που ορίζει ξεκάθαρα ότι “νοείται ότι, μέχρι τον Μάρτιο του 2010, ο Υπουργός Οικονομικών και ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων καταθέτουν στη Βουλή των Αντιπροσώπων νομοσχέδιο, ως προς την αποτελεσματική διαχείριση των αποθεματικών του Ταμείου από ανεξάρτητη Επιτροπή, αφού διασφαλιστεί η δημιουργία ικανοποιητικού αποθεματικού”. Έχουμε 2015 και δεν έγινε τίποτα. Πρέπει όλοι μας να ασκήσουμε τεράστια πίεση στον Γενικό Ελεγκτή, να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει!».
Το μη πραγματικό αποθεματικό
Nα υπενθυμίσουμε ότι στη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας στις 2 Ιουνίου 2015, ο Μιχάλης Παρασκευάς κατέθεσε, ως τεκμήρια, τις εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας του 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 και 2013 και ειδικότερα τις σελίδες που αφορούν το αποθεματικό του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Είπε ότι, σύμφωνα με τον Νόμο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο Γενικός Ελεγκτής «είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο, για έλεγχο του Ταμείου». Πρόσθεσε ότι «θεωρεί σημαντικότερη την έκθεση για το 2012, όπου γίνεται αναφορά σε πλασματικό αποθεματικό» και ότι «το μη πραγματικό αποθεματικό, για σκοπούς αναλογιστικής μελέτης, καταδεικνύει, με τον πιο έντονο τρόπο, ότι το κράτος δεν έχει πρόθεση να επιστρέψει αυτά τα ποσά».
«Σε κανέναν δεν λογοδοτούν...»
Στη δικάσιμο της 16ης Ιουνίου 2015, είχε πει, απευθυνόμενος προς τη δικαστή Δ. Κωνσταντίνου, ο Μ. Παρασκευάς: «Δεν μπορεί, να καθίσταται υποχρέωση, το συνταγματικό δικαίωμα του άρθρου 9 του Συντάγματος, που έχουμε όλοι οι πολίτες της Κύπρου, για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτή τη στιγμή, έχουμε μια αντιστροφή και μια πλήρη διαστρέβλωση των εννοιών και του νομικού περιεχομένου, αυτής της τεράστιας κοινωνικής κατάκτησης. Το άρθρο 9 ξεκάθαρα δίνει δικαίωμα κοινωνικής ασφάλειας... και τι έχουμε, εντιμοτάτη; Έχουμε αποκλειστικά και μόνο, την εφαρμογή της υποχρέωσης καταβολής εισφορών.


Είναι η θέση μου ότι εκεί όπου ο νόμος εξαναγκάζει τους πολίτες, εφαρμόζεται. Εκεί όπου ο νόμος -που εδράζεται στο άρθρο 9 του Συντάγματος- εξαναγκάζει φορείς, όπως ο Γενικός Ελεγκτής και ο Υπουργός Οικονομικών, δεν εφαρμόζεται. Σε κανέναν δεν λογοδοτούν, σε αυτό το κράτος. Δηλαδή διαστρεβλώνεται, παντελώς, η έννοια και η ουσία του άρθρου 9 του Συντάγματος. Πάντα αυτοί που κατέχουν την εξουσία μένουν στο απυρόβλητο και κανένας δεν λογοδοτεί. Απλώς θέλω να επισημάνω, ότι το δικαίωμα έχει καταστεί υποχρέωση...».