Π Ε Θ Α Ν Ε χθες και κηδεύεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη μας εκείνος που πριν 42 χρόνια κατ’ απίστευτο τρόπο επέζησε εκτινασσόμενος στο κενό από φλεγόμενο στον αέρα αεροπλάνο λίγο προτού συντριβεί στο έδαφος. Ο μόνος που επέζησε από τους 32 επιβαίνοντες του καταρριφθέντος από φίλια πυρά στη Μακεδονίτισσα, πριν το χάραμα της 22ας του φρικτού Ιουλίου 1974, αεροσκάφους Νοράτλας 52-133 «Νίκη 4», ψυχωμένος πάντα αλλ’ ανάπηρος έκτοτε λοκατζής της Άλφα Μοίρας Καταδρομών. Ο Θανάσης μας ο Ζαφειρίου. Απίστευτο πώς ξεγέλασε τον χάρο επί 42 χρόνια αυτός ο Ελληνολεβέντης Καταδρομέας κι έστησε οικογένεια με τέσσερα παιδιά κι έγινε μια από τις πιο ευδιάκριτες εμβληματικές μορφές της ελληνικής τραγωδίας στην Κύπρο, για να διαλαλεί ακούραστος τα δίκαια των προδομένων κι αδικαίωτων συμπολεμιστών του, να μνημονεύει κάθε στιγμή τους νεκρούς καταδρομείς οπλαδελφούς του, με την εύψυχη, αφτιασίδωτη αλήθεια ενός απόφοιτου έκτης δημοτικού δραπέτη του θανάτου.
Π Ε Μ Π Τ Η οκτώ το βράδυ μάς ήρθε το μαύρο μαντάτο. Ο Θανάσης μας βρισκόταν σε κώμα, διασωληνωμένος στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Μας το μετέφερε ο επί 42 χρόνια αδελφικός του φίλος, ανάπηρος πολέμου και του λόγου του, πολεμιστής το 1974 του 211 Τάγματος Πεζικού στο Καϊμακλί, ο Πάμπος ο Χρίστου. Μαζί επέζησαν, μήνες θεραπευόμενοι σε διπλανά κρεβάτια στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, το 1974 και 1975. Μια ώρα αργότερα, ο γιος του ηρωικού καταδρομέα, ο Κώστας, με το κινητό τηλέφωνο του πατέρα του στο νοσοκομείο, συγκινημένος, μας βεβαίωσε ότι ο Θανάσης δεν είχε πια επαφή με το περιβάλλον κι ότι δεν θα έβλεπε πια το φως του ξημερώματος. Πριν το χάραμα της Παρασκευής κοιμήθηκε τον αιώνιο ύπνο.
Ο ΘΑΝΑΣΗΣ Ζαφειρίου του Αντωνίου και της Παναγιώτας, γεννημένος 20ή Δεκεμβρίου 1953 στη Φιλαδέλφεια Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, με ΑΣΜ 130/91891/74 της 73Β ΕΣΣΟ, γεωργός στο επάγγελμα της εφηβείας του, εικοσάχρονος τον Ιούλιο του 1974, υπηρετούσε τη θητεία του, εύτολμος λοκατζής, στην Άλφα Μοίρα Καταδρομών στο Μάλεμε της Κρήτης. Ήταν ένας από τους 360 καταδρομείς πολεμιστές, με διοικητή τον ταγματάρχη Γιώργο Παπαμελετίου, που επιβιβάστηκαν στα 15 παλαιά μεταγωγικά αεροπλάνα Νοράτλας, της 354 Μοίρας Μεταφορών «Πήγασος» της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, για μια άκρως ριψοκίνδυνη αποστολή από την Κρήτη στην Κύπρο για να ενισχύσουν την Εθνική Φρουρά και την ΕΛΔΥΚ στην άμυνα της Μεγαλονήσου απέναντι στις υπέρτερες δυνάμεις των Τούρκων εισβολέων του Αττίλα. Εδώ στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες.
Α Ν Η Κ Ε, ο Θανάσης, στη διμοιρία του ΔΕΑ Καταδρομών Δημήτρη Τσαμκιράνη από την Καβάλα που επιβιβάστηκαν, τη νύκτα της Κυριακής 21.7.1974, στο Νοράτλας 52-133 με το κωδικό όνομα «ΝΙΚΗ-4», με κυβερνήτη τον επισμηναγό Βασίλη Παναγόπουλο, συγκυβερνήτη τον επισμηναγό Στέλιο Συμεωνίδη, ιπτάμενο μηχανικό τον ανθυποσμηναγό Γιώργο Δάβαρη και ναυτίλο τον αρχισμηνία Ηλία Άνθιμο. Στις τρεις μετά τα μεσάνυκτα της Κυριακής 21 προς Δευτέρα 22 Ιουλίου, καθώς προσέγγισαν για προσγείωση το αεροδρόμιο Λευκωσίας, τα ελλαδικά Νοράτλας υπέστησαν σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά από φίλιες δυνάμεις της περιοχής που τα εξέλαβαν ως τουρκικά. Το σήμα - μήνυμα ότι κατέφθαναν ελληνικά μεταγωγικά στην πληττόμενη από τους Τούρκους Λευκωσία δεν διαβιβάστηκε εγκαίρως προς τις μονάδες της περιοχής του αεροδρομίου.
Τ Ο ΜΟΙΡΑΙΟ Νοράτλας «ΝΙΚΗ-4» κατέπεσε φλεγόμενο και συνετρίβη εκεί ακριβώς όπου υψώθηκε μετέπειτα ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας, παρασύροντας στον θάνατο τους τέσσερεις αεροπόρους του πληρώματός του και τους 27 από τους 28 λοκατζήδες της διμοιρίας Τσαμκιράνη που ετοιμοπόλεμοι επέβαιναν στο αεροπλάνο. Δευτερόλεπτα πριν από την πρόσκρουση, φλεγόμενος κι ο ίδιος μέσα στο βληθέν Νοράτλας, ο Θανάσης Ζαφειρίου κατάφερε ν’ ανοίξει την πόρτα του αεροσκάφους και να εκτιναχθεί στο κενό. Απ’ εκεί και πέρα τίποτε δεν θυμόταν. Τον εντόπισαν αργότερα μισοπεθαμένο ανθρώπινο ερείπιο, προστρέξαντες πολεμιστές του Πυροβολικού της Εθνικής Φρουράς. Αντί στον Κοινό Τάφο της διμοιρίας του, ο Θανάσης μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και αργότερα στο 401 των Αθηνών...
Π Ρ Ι Ν ΔΥΟ χρόνια, σε μια συγκλονιστική εκπομπή στην τηλεόραση «Πάμε Πακέτο» της κ. Βίκυς Χατζηβασιλείου, εκπληρώθηκε μετά από 40 χρόνια ο διακαής πόθος του Θανάση να συναντήσει τον Κύπριο στρατιώτη που τον είχε εντοπίσει μισοπεθαμένο και τον έσωσε. Ήταν ο Ανδρέας Αργυρού, από χρόνια εγκαταστημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ε Π Ε Ζ Η Σ Ε ο Θανάσης, ανάπηρος πολέμου πλέον. Τον εντόπισε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Κύπριος εκδότης Χρ. Ανδρέου, με τις πατερίτσες του να πουλά τσάντες σε λαϊκή αγορά της Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο 20ή Ιουλίου ερχόταν στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας για τα θυσιασθέντα αδέλφια του στο ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων. Ο Θανάσης άνοιξε πρακτορείο Προ-Πο, νυμφεύτηκε κι απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Σ Η Μ Ε Ρ Α τον αποχαιρετούν με περηφάνια η σύζυγός του Νάταλι, οι θυγατέρες του Παναγιώτα, Κασσάνδρα και Γεωργία, ο γιος του ο Κώστας, ο Πάμπος ο Χρίστου, ο πρέσβυς της Κύπρου, οι απεσταλμένοι αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς και των ελλαδικών Ενόπλων Δυνάμεων και σύμπας ο Ελληνισμός. ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ