Οι τουρκικές προκλήσεις

Η Τουρκία ανεβάζει επικίνδυνα το θερμόμετρο της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τη μαζική κλιμάκωση των παραβιάσεων στο Αιγαίο, αλλά και με εμπρηστικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, οι οποίοι, πέραν της ευθείας αμφισβήτησης των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, επιτίθενται υβριστικά εναντίον Ελλήνων Υπουργών.


Το μήνυμα που θέλει να στείλει η Τουρκία είναι οφθαλμοφανές. Αμφισβήτηση συνολικά του Αιγαίου, ως ελληνικού εθνικού χώρου, προβάλλοντας σε αυτό, ως παράκτια χώρα με μεγάλο μήκος ακτών, «δικαιώματα», παραγνωρίζοντας και διαγράφοντας τα ελληνικά νησιά και τα συνακόλουθα δικαιώματα που κέκτηνται με βάση το θαλάσσιο διεθνές δίκαιο. Είχε προηγηθεί, βέβαια, η εξαγγελία πρόθεσης αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης από τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν.


Χρήσιμο είναι να υπενθυμίσουμε και πρότερες προκλήσεις, ενδεικτικές των τουρκικών προθέσεων. Στις 16 Μαΐου 2014 δημοσιεύθηκε από την Υδρογραφική Γεωγραφική Διεύθυνση της Διοίκησης των Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο χάρτης του Αιγαίου με ενδείξεις των περιοχών στις οποίες προτίθεται να προχωρήσει σε υποθαλάσσιες έρευνες. Οι έρευνες αυτές εκτείνονται πλησίστια της Χερσονήσου της Χαλκιδικής και εκτείνονται σε ολόκληρο το Αιγαίο, σε πλήρη και κατάφωρη παραβίαση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας.


Είναι προφανές ότι η Άγκυρα επιδιώκει να ρυμουλκήσει σε διαπραγμάτευση την Ελλάδα. Προδήλως για να την πειθαναγκάσει σε υποχωρήσεις στο Αιγαίο, που θα ανατρέπουν το status quo και θα αποτρέπουν την Ελλάδα από την ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης. Απειλώντας ευθέως με στρατιωτική δράση.


Στον ενεργειακό τομέα θα πρέπει να θυμόμαστε την επιδίωξη της Τουρκίας να καταστεί συνδικαιούχος του φυσικού αερίου της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας προκειμένου να απεξαρτηθεί από μεγάλο μέρος του φυσικού αερίου που εισάγει από τη Ρωσία. Ακόμα, να αποδυναμώσει τον ρόλο της Ρωσίας στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης και να αξιοποιήσει τους ενεργειακούς πόρους της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου για να υποκατασταθούν σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό ρωσικές ενεργειακές εξαγωγές προς την Ευρώπη.


Δεν πρέπει, επίσης, να παραβλέπουμε ότι η Τουρκία, μέσα στη σημερινή συγκυρία και παρά τη συνεργασία της με τη Ρωσία, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το λουτρό αίματος στη Συρία, την κατάσταση στο Ιράκ και τον πόλεμο κατά των Τζιχαντιστών για να εξασφαλίσει από τις ΗΠΑ τα μεγαλύτερα δυνατά ανταλλάγματα.
Να αναμένεται δε ότι ο αμερικανικός παράγοντας, στο προσεχές μέλλον, θα παρέμβει, όπως έπραξε και επί Διοίκησης Ομπάμα, για να έχει καθοριστικό ρόλο στα ενεργειακά αποθέματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.


Τέλος, δεν πρέπει να παροράται η αδιάλειπτη εκστρατεία της Άγκυρας για παρουσίαση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Δ. Θράκη ως τελούσας υπό καταπίεση και του κινδύνου μιας τυχοδιωκτικής τουρκικής κίνησης σε Αιγαίο και Θράκη. Όμως, καθόλου τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται η κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο, από τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Καθώς η Τουρκία, απροκάλυπτα πλέον, συνδέει τη λύση με τις γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές της επιδιώξεις, όπως πρόσφατα εύστοχα επεσήμανε ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.


Η επανάληψη από τον Τούρκο Αντιπρόεδρο Τουρκές του Δόγματος Νταβούτογλου για την Κύπρο, ότι κι αν ακόμα δεν υπήρχαν Τουρκοκύπριοι η Τουρκία θα έπρεπε να έχει λόγο, ρόλο και έλεγχο στην Κύπρο, αποκαλύπτει τη συνολική τουρκική θεώρηση για τη λύση του Κυπριακού. Και ερμηνεύει την εμμονή σε εγγυήσεις και παραμονή στρατευμάτων. Ακόμα, με βάση τα κριτήρια γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων, έκδηλη είναι η τουρκική προσπάθεια επιβουλής στον ενεργειακό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου, εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων Κύπρου και Ελλάδας κατά σαφή παραβίαση της Διεθνούς Συνθήκης του ΟΗΕ του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας.


Όλα αυτά δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να μη συνεκτιμούνται και να μη λαμβάνονται υπ' όψιν στις εξελίξεις στο Κυπριακό και τη διακοπή των συνομιλιών από Ακιντζί και Άγκυρα.


Στοιχειώδης σωφροσύνη επιβάλλει, αντίθετα, τη μέγιστη προσοχή, μακριά από αυταπάτες και ευσεβοποθισμούς.


ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΟΜΗΡΟΥ
Τέως Πρόεδρος Βουλής των Αντιπροσώπων