Τζίμυ Κάρτερ

Ο Τζέιμς Ερλ «Τζίμυ» Κάρτερ γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1924. Είναι Αμερικανός πολιτικός, ο οποίος χρημάτισε 39ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1977-1981) και ήταν ο παραλήπτης του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 2002, ο μόνος Πρόεδρος των ΗΠΑ που έλαβε αυτό το βραβείο αφότου άφησε το αξίωμά του. Προτού γίνει Πρόεδρος, ο Κάρτερ υπηρέτησε ως αξιωματούχος του Ναυτικού των ΗΠΑ, ήταν αγρότης, υπηρέτησε δύο θητείες ως γερουσιαστής και μια ως κυβερνήτης της Πολιτείας Τζόρτζια.

Σε όλη την καριέρα του, ο Κάρτερ επίμονα έδινε έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ανέλαβε το αξίωμά του σε περίοδο διεθνούς στασιμοπληθωρισμού, ο οποίος παρέμεινε σε όλη τη θητεία του. Το τέλος της προεδρικής του θητείας σημαδεύτηκε από την ιρανική κρίση ομηρίας του 1979-1981, την ενεργειακή κρίση του 1979.

Μέχρι το 1980, η δημοτικότητα του Κάρτερ είχε διαβρωθεί. Επιβίωσε από μια προκριματική αναμέτρηση ενάντια στον Τεντ Κένεντι για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 1980, αλλά έχασε στις εκλογές από τον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο Ρόναλντ Ρέιγκαν.

Αφότου άφησε το αξίωμά του, ο Κάρτερ και η σύζυγός του Ρόζαλιν ίδρυσαν το Carter Center το 1982, μία μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική οργάνωση που λειτουργεί για την προαγωγή των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ο Κάρτερ ορκίσθηκε 76ος Κυβερνήτης της Τζόρτζια στις 12 Ιανουαρίου 1971 και διατήρησε αυτήν τη θέση για μια θητεία, μέχρι τις 14 Ιανουαρίου 1975.

Όταν ο Κάρτερ εισήλθε στους προεδρικούς προκριματικούς του Δημοκρατικού Κόμματος το 1976, θεωρείτο ότι είχε μικρή πιθανότητα εναντίον εθνικά πιο διάσημων πολιτικών.

Ο Κάρτερ έγινε το φαβορί νωρίς με τη νίκη του στους προκριματικούς της Αϊόβα και τους προκριματικούς του Νιου Χάμσαϊρ. Ταξίδεψε πάνω από 50.000 μίλια, επισκέφθηκε 37 πολιτείες, και εκφώνησε πάνω από 200 λόγους προτού οποιοιδήποτε άλλοι υποψήφιοι καν ανακοινώσουν ότι ήταν στην κούρσα. Αρχικά εξοστρακισμένος ως περιφερειακός υποψήφιος, ο Κάρτερ αποδείχθηκε ο μόνος Δημοκρατικός με μια αληθινά εθνική στρατηγική, και τελικά κέρδισε το χρίσμα.
Ο Κάρτερ εκλέχθηκε επί του Τζέραλντ Φορντ το 1976. Η θητεία του ήταν περίοδος συνεχιζόμενου πληθωρισμού και ύφεσης, καθώς και ενεργειακής κρίσης.

Ενώ προσπάθησε να διευθετήσει τις διάφορες συγκρούσεις στον κόσμο, πιο ορατά στη Μέση Ανατολή καταλήγοντας στην υπογραφή των Συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ, δίνοντας πίσω το Κανάλ του Παναμά και υπογράφοντας τη συνθήκη μείωσης των πυρηνικών όπλων SALT II με τον Σοβιετικό ηγέτη Λεονίντ Μπρέζνιεφ, το τελευταίο έτος της προεδρίας του αμαυρώθηκε από την ιρανική κρίση των ομήρων, η οποία συνεισέφερε στην ήττα του στην εκστρατεία επανεκλογής του το 1980 ενάντια στον Ρόναλντ Ρέιγκαν.

Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.
Μακαρίου 71, Λ/σία