Αναλύσεις

Λειτουργικότητα και αυτονομία του κυπριακού κράτους

Με βάση τις συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί στις συνομιλίες για το Κυπριακό καταστρατηγείται η δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, με συνέπειες την αδικία και την αδυναμία λήψης απόφασης

Στο πλαίσιο των συνομιλιών για λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) στο Κυπριακό είναι ανάγκη να τονισθούν δύο σοβαρές πτυχές που δεν προβάλλονται όσο θα έπρεπε και οι πολίτες δεν έχουν την αναγκαία ενημέρωση. Είναι οι πτυχές της λειτουργικότητας και αυτονομίας του κράτους, που σχετίζονται με τη δυνατότητα του ομοσπονδιακού κράτους να λαμβάνει αποφάσεις και με τις παράνομες διμερείς συμφωνίες Τουρκίας - ψευδοκράτους.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει πολιτική σταθερότητα σε ένα κράτος, το οποίο στην καθημερινή λειτουργία του και στην άσκηση των εξουσιών του δεν θα μπορεί απρόσκοπτα να λαμβάνει αποφάσεις και παράλληλα θα είναι εξαρτημένο από την Τουρκία, με τον ομφάλιο λώρο των διμερών συμφωνιών Τουρκίας - ψευδοκράτους. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Αδιέξοδα, παράλυση και στρατηγική κατάρρευση.

Με βάση τις συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί στις συνομιλίες για το Κυπριακό καταστρατηγείται η δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, με συνέπειες την αδικία και την αδυναμία λήψης απόφασης.

  • Την αδικία, αφού εξισώνεται το 80% των Ελληνοκυπρίων (ΕΚ) με το 18% των

Τουρκοκυπρίων (ΤΚ), είτε με αριθμητική ισότητα (δικαστική εξουσία, γερουσία) είτε με συγκεκαλυμμένα ΒΕΤΟ (απαίτηση θετικής ψήφου) στους ΤΚ (εκτελεστική εξουσία, Κάτω Βουλή) και

  • Την αδυναμία λήψης απόφασης, αφού στο επίπεδο της oμοσπονδιακής

κυβέρνησης θα απαιτείται συναπόφαση των δύο κρατιδίων για όλα τα ζωτικά θέματα. Αυτό θα οδηγεί σε αδιέξοδα ή, για να μη συμβαίνει αυτό, σε υποχωρήσεις των ΕΚ προς τις τουρκικές θέσεις και τη μετατροπή τους σε υποτελείς της Τουρκίας. Η τ/κ συνιστώσα πολιτεία, εξαρτημένη από την Τουρκία, λόγω πλειοψηφίας εποίκων και των διμερών συμφωνιών εξάρτησης, θα υποστηρίζει τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου στα ζωτικής φύσεως θέματα (ΑΟΖ, φυσικό αέριο, έποικοι, ευρωπαϊκές ελευθερίες Τούρκων υπηκόων, στρατηγικές συνεργασίες Κύπρου με τις γειτονικές της χώρες κ.ά.). Η Τουρκία μέσω της τ/κ συνιστώσας πολιτείας και των συμφωνηθέντων στο επίπεδο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, όπου θα απαιτείται συναπόφαση των δύο συνιστωσών πολιτειών, θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο κυπριακό κράτος και θα αποκτήσει τον πολιτικό έλεγχό του. Δεν θα χρειάζεται να έχει επεμβατικά δικαιώματα και στρατεύματα στην Κύπρο. Η Τουρκία, βέβαια, επειδή τα θέλει όλα στο Κυπριακό, εμμένει και σε αυτά. Εκτιμά ότι θα υποχωρήσουμε και στην πτυχή του κεφαλαίου Εγγυήσεις / Ασφάλεια, όπως πράξαμε σε όλα τα κεφάλαια των συνομιλιών για τη λύση του Κυπριακού.

Με τη λύση που συζητείται, θα έχουμε ένα δυσλειτουργικό κράτος, καταδικασμένο σε κατάρρευση, όπως στις περιπτώσεις του Λιβάνου και της Βοσνίας. Στα σύγχρονα δημοκρατικά κράτη δεν υπάρχουν μηχανισμοί επίλυσης αδιεξόδων. Η προσφυγή σε ξένους δικαστές (για τη δικαστική εξουσία) και στην κλήρωση για τις άλλες εξουσίες, που συζητείται ως μηχανισμός για την επίλυση των αδιεξόδων από την αδυναμία λήψης αποφάσεων, λόγω καταστρατήγησης της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, προσβάλλει το κύρος του κράτους και παραβιάζει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, που αποτελεί τη βάση της δημοκρατίας. Με την κλήρωση, η πλειοψηφία των Ε/κ ενίοτε θα μετατρέπεται σε μειοψηφία ανάλογα με την τύχη. Κανένα κράτος, οργανισμός, επιχείρηση, φορέας ή επιτροπή δεν ακολουθεί τη μέθοδο της κλήρωσης για να λαμβάνει αποφάσεις.

Σε ό,τι αφορά τις διμερείς συμφωνίες της Τουρκίας με το ψευδοκράτος, που είχαν ενσωματωθεί και στο σχέδιο Ανάν, πρέπει να τονισθεί ότι η διατήρησή τους θα αποτελεί το απλωμένο χέρι της Τουρκίας στο νησί και θα επηρεάζει την αυτονομία, την ανεξαρτησία και πολιτική σταθερότητά του. Ήδη οι συμφωνίες αυτές έχουν αυξηθεί σε αριθμό και καλύπτουν όλους τους τομείς λειτουργίας της «ΤΔΒΚ» (στρατιωτική συνεργασία, οικονομία, ενέργεια, εμπόριο, επικοινωνίες,υφαλοκρηπίδα, νερό και ρεύμα από Τουρκία κ.α.). Με τη λύση της ΔΔΟ, που συζητείται για το Κυπριακό, η παράνομη «ΤΔΒΚ» θα νομιμοποιηθεί σε ΤΚ constituent state του ομόσπονδου κράτους και μέσω αυτού η Τουρκία θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο κυπριακό κράτος. Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα του σχεδίου Ανάν, στο οποίο, παρά την αντίθεση των ΕΚ, ενσωματώθηκαν τρεις διμερείς συμφωνίες της Τουρκίας με την «ΤΔΒΚ», για την Ασφάλεια Ακτών και την Έρευνα – Διάσωση, που έδιδαν το δικαίωμα αεροναυτικής παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο, χωρίς έγκριση του κυπριακού κράτους, το οποίο θα ήταν αποστρατιωτικοποιημένο και έρμαιο των τουρκικών ορέξεων.

Τα κρίσιμα θέματα της λήψης απόφασης στο επίπεδο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και των διμερών συμφωνιών Τουρκίας – ψευδοκράτους δεν προβάλλονται όσο θα έπρεπε στις δημόσιες παρεμβάσεις και συζητήσεις για το Κυπριακό και οι πολίτες δεν έχουν την αναγκαία ενημέρωση. Είναι θέματα πολύ σοβαρά, που αφορούν την ανεξαρτησία και τη λειτουργικότητα του κράτους, τα οποία αν δεν διασφαλισθούν στο πλαίσιο της λύσης, θα έχουμε συνεχή αδιέξοδα και κράτος μη βιώσιμο, το οποίο θα υποστεί στρατηγική κατάρρευση. Αυτό θα είχε συμβεί αν υιοθετείτο το σχέδιο Ανάν, που δεν πληρούσε καμιάν από αυτές τις στοιχειώδεις απαιτήσεις ενός δημοκρατικού πολιτεύματος (αφοπλισμός κυπριακού κράτους, διατήρηση συνθηκών εγγυήσεως-συμμαχίας με παραμονή ξένων στρατευμάτων, ενσωμάτωση διμερών συμφωνιών Τουρκίας-«ΤΔΒΚ», παραβίαση της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων με μηχανισμό επίλυσης αδιεξόδων, τρεις ξένους δικαστές).

Η Κυβέρνησή μας και οι πολιτικοί φορείς πρέπει να δώσουν πολύ μεγάλη βαρύτητα στα θέματα της στρατιωτικής ασφάλειας μετά τη λύση (δικαίωμα και δυνατότητα του κράτους να έχει ένοπλες δυνάμεις), της πολιτικής σταθερότητας (δυνατότητα του κράτους να λαμβάνει απρόσκοπτα αποφάσεις) που κατ’ επέκτασιν επηρεάζει και την οικονομική, ενεργειακή και δημογραφική σταθερότητα καθώς και της αυτονομίας του κράτους (να μην ενδώσουμε στις απαιτήσεις της Τουρκίας να ενσωματωθούν στο σχέδιο λύσης οι παράνομες διμερείς συμφωνίες Τουρκίας - ψευδοκράτους, και να διατηρηθούν τα εγγυητικά δικαιώματα της Τουρκίας και η παραμονή στρατευμάτων της στο νησί). Ασφάλεια, Λειτουργικότητα και Αυτονομία είναι τρείς βασικοί πυλώνες για τη βιωσιμότητα ενός κράτους. Οι συγκλίσεις που υπάρχουν στους τομείς αυτούς, στο πλαίσιο των συνομιλιών, πρέπει να αναθεωρηθούν (αφοπλισμός κυπριακού κράτους-παραβίαση της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων-ενδεχομένως η ενσωμάτωση των διμερών συμφωνιών της Τουρκίας με την «ΤΔΒΚ», για τις οποίες δεν υπάρχει η αναγκαία πληροφόρηση στους πολίτες).

*Αντιστράτηγος ε.α.