Επί ξυρού ακμής η ανταγωνιστικότητα της Κύπρου

Σύμφωνα με την έκθεση “Global Competitiveness Report 2019”, του Παγκόσμιου Οικονομικoύ Φόρουμ, η Κύπρος υστερεί σε μια σειρά από δείκτες ανταγωνιστικότητας που επηρεάζουν αρνητικά την ικανότητα στην καινοτομία. Τα αποτελέσματα συνάδουν με τα ευρήματα πολλών άλλων διεθνών, συγκριτικών ερευνών που έγιναν την τελευταία τριετία: European Innovation Index, Global Talent Competitiveness Index, Doing Business Report, Digital Economy and Society Index κ.ά.

Οι μελέτες αυτές καταδεικνύουν ότι η Κύπρος υστερεί σε πολλούς δείκτες-κλειδιά: καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, παραγωγικότητα, αποδοτικότητα, γρήγορη εκδίκαση διαφορών από τα δικαστήρια, γρήγορη ανταπόκριση του κράτους σε αλλαγές, μακρόπνοη θεώρηση και προγραμματισμό, ψηφιακό μετασχηματισμό, υιοθέτηση ριζοσπαστικών προτάσεων / ιδεών, επαγγελματικό μάνατζμεντ, κριτική σκέψη στην εκπαίδευση, ευελιξία / κινητικότητα στην αγορά εργασίας, απουσία καναλιών και εργαλείων εναλλακτικής χρηματοδότησης, υψηλό κόστος δημιουργίας μιας επιχείρησης, χαμηλό ποσοστό των δαπανών Έρευνας & Ανάπτυξης επί του ΑΕΠ, έλλειψη συνεργειών / συνεργασίας ανάμεσα στους βασικούς εταίρους της καινοτομίας, επιχειρηματική κουλτούρα, ανάπτυξη καινοτόμων εταιρειών, αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας για τη δημιουργία οικονομικού και κοινωνικού αντίκτυπου κ.ά.

Σύμφωνα με τον Michael Barber -διετέλεσε επικεφαλής της Μεταρρύθμισης στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και σε άλλες χώρες- εθνικές οικονομίες με χαμηλές επιδόσεις σε κρίσιμους δείκτες, όπως είναι η καινοτομία και η αποδοτικότητα (efficiencies), είναι ευάλωτες στις επιπτώσεις μιας νέας ύφεσης.

Ζούμε στην εποχή των μαύρων κύκνων, σε ένα μη γραμμικό, δυναμικό οικοσύστημα που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, ρευστότητα, πολυπλοκότητα, μεταβλητότητα και εκρηκτικά ρίσκα – σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον με ραγδαίους ρυθμούς τεχνολογικών, οικονομικών, πολιτικών, πολιτισμικών και καταναλωτικών αλλαγών. Χρειάζονται νέα, ευέλικτα εργαλεία και ολιστικές, πολυπαραμετρικές προσεγγίσεις. Στο κατώφλι της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης δεν μπορείς να καινοτομείς με τα στατικά εργαλεία και τις μεθόδους της δεκαετίας 1970-80.

Έχω αναπτύξει ένα νέο, δυναμικό Μοντέλο Καινοτομίας, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους Οργανισμούς να: α) Τιθασεύσουν αυτό που ο Nassim Taleb ονομάζει «Antifragility», ώστε να αξιοποιήσουν τις θετικές ασυμμετρίες (ευκαιρίες) και να αποφύγουν τις αρνητικές ασυμμετρίες (κινδύνους), β) καινοτομήσουν πιο αποτελεσματικά κάτω από συνθήκες εξαιρετικής αβεβαιότητας και γ) μεγιστοποιήσουν την απόδοση και να ελαχιστοποιήσουν το ρίσκο. Το διεπιστημονικό αυτό εργαλείο μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους τομείς και σε όλα τα μεγέθη και κλίμακες -από τις Startups μέχρι την ενίσχυση της Ανταγωνιστικότητας.

*Σύμβουλος Στρατηγικής, Επικοινωνίας και Καινοτομίας