Επικυριαρχία επί δύο ισοτίμων κρατιδίων της Δ.Δ.Ο.

Τα πρώτα χρόνια μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και την κατοχή του 34% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας συμφωνήθηκε η δικοινοτική ομοσπονδία. Τότε ο προδομένος λαός, που έχασε τα πάντα, κατανόησε ότι θα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε ένα συμβιβασμό, που πριν από την προδοσία ήταν αδιανόητος. Για τούτο προσβλέπαμε στη λύση μιας δικοινοτικής ομοσπονδίας, για να πάρουμε πίσω σημαντικό μέρος της σκλαβωμένης μας γης και επιστροφή των προσφύγων στα χωριά και τις πόλεις τους. Οι δυο πόλοι του συμβιβασμού ήταν αναγνώριση εξουσίας για τους Τουρκοκυπρίους και επιστροφή εδάφους για μας. Αναμέναμε επιστροφή της Αμμοχώστου, της Μόρφου και όλων των κεφαλοχωριών της γραμμής Μόρφου - Αμμοχώστου και επιστροφή προσφύγων υπό τουρκική διοίκηση.

Τα χρόνια πέρασαν. Οι Τούρκοι εδραίωσαν την κατοχή. Έδιωξαν όλους τους Έλληνες από την κατεχόμενη περιοχή, σφετερίστηκαν τα σπίτια και τις περιουσίες μας, λειτούργησαν τα ξενοδοχεία και τις επιχειρήσεις των προσφύγων, ανακήρυξαν δικό τους κράτος και αλλοίωσαν τον δημογραφικό χαρακτήρα της κατεχόμενης γης.

Στο πέρασμα του χρόνου η δική μας πλευρά προχωρούσε από υποχώρηση σε υποχώρηση, από παραχώρηση σε παραχώρηση, με τη μάταιη προσδοκία πως θα έπειθαν την Τουρκία να αποδεχτεί μιαν άδικη μεν, αλλά βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Οι Τούρκοι κεφαλαιοποιούσαν τις παραχωρήσεις και κάθε φορά ζητούσαν περισσότερα, χωρίς να κάμουν την παραμικρή υποχώρηση. Η Κ.Δ. έγινε μέλος της Ε.Ε., αλλά και αυτή αντί καταλύτης της λύσης αδιαφορεί για την προσπάθεια της Τουρκίας να καταλύσει την Κ.Δ. και να σφετεριστεί την ΑΟΖ της, επειδή τη βολεύει να εξυπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα. Και τώρα είμαστε μπροστά στην τριμερή του Νοεμβρίου, με απούσα και πάλι την Κ.Δ. Και μετά την πενταμερή ίσως καταστεί εκλιπούσα.

Σήμερα η πλευρά μας έχει φτάσει στο σημείο να αποδεχτεί Δ.Δ.Ο. με πολιτική ισότητα, που οι Τούρκοι την θεωρούν και αριθμητική ισότητα, έχει αποδεχθεί την αποτελεσματική συμμετοχή, την οποία οι Τούρκοι θεωρούν ως «βέτο» σε κάθε απόφαση της κεντρικής κυβέρνησης και άλλων θεσμών, έχει αποδεχτεί ότι οι σφετεριστές των περιουσιών θα έχουν τον πρώτο λόγο και θα αναγνωριστούν ως ιδιοκτήτες των περιουσιών μας, έχει αποδεχτεί την παραμονή όλων των εποίκων και αναγνώρισε στους Τούρκους πολίτες τα δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών και σιωπηλά, αλλά εύγλωττα, αναγνώρισε ότι με την εκ περιτροπής προεδρία θα γίνεται πρόεδρος της Κ.Δ. Τουρκοκύπριος, ακόμα και έποικος. Θα νόμιζε κάποιος ότι με τόσες υποχωρήσεις το Κυπριακό θα ήταν λυμένο. Κι όμως. Οι Τούρκοι θέλουν κι άλλα. Και πολλοί δικοί μας πιστεύουν ότι πρέπει να τους παραχωρήσουμε και άλλα για να πετύχουμε, όχι την απελευθέρωση, αλλά την επανένωση σε μια θνησιγενή Δ.Δ.Ο., που θα καταργήσει την τελευταία μας έπαλξη, την Κ.Δ. Και η Τουρκία θα αποκτήσει την επικυριαρχία της.

Τώρα ξεχάστηκε το δίπτυχο αναγνώριση έναντι εδάφους. Η αναγνώριση είναι δεδομένη και το έδαφος έχει ξεχαστεί. Όλες οι άλλες μας απαιτήσεις για ισχυρή κεντρική κυβέρνηση, για επιστροφή των προσφύγων, για αναγνώριση των τριών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για αποχώρηση των εποίκων έχουν ξεχαστεί. Η μια κυριαρχία έγινε διπλή, η μια υπηκοότητα έγινε διεθνής και εσωτερική και η μία διεθνής προσωπικότητα έχει καταποντιστεί από τις συγκλίσεις.

Τώρα έμεινε ένα τελευταίο δίπτυχο. Πλήρης ισότητα με πιθανή κατάργηση εγγυήσεων και αποχώρηση μέρους των κατοχικών στρατευμάτων με έλεγχο όλων των αποφάσεων από τη μια κοινότητα και επιβολή της επί της άλλης. Το δικαίωμα δηλαδή του ΒΕΤΟ σε όλο του το μεγαλείο. Το «βέτο» που θα οδηγήσει στην παράλυση και στη διάλυση. Τώρα η Τουρκία απαιτεί κυριαρχία στην ΑΟΖ τής Κ.Δ. και συνεταιρισμό των δυο κοινοτήτων στην όση απομείνει ΑΟΖ της Κ.Δ. Δηλαδή πλήρης επικυριαρχία.

Όταν η Τουρκία διαπιστώσει ότι τα σχέδιά της για επικυριαρχία πραγματοποιούνται, όταν η Κ.Δ. καταστεί συνιστώσα πολιτεία σε μια ΔΔΟ, μπορεί να πει ότι θα αποδεχτεί τερματισμό των εγγυήσεων, επειδή δεν θα τις χρειάζεται. Η Τουρκία επεμβαίνει όπου θέλει και όποτε θέλει, χωρίς κανένας να την εμποδίζει ή να την καταδικάζει. Μπορεί να πει ότι θα δεχτεί αποχώρηση των στρατευμάτων, επειδή ξέρει πως ουδέποτε κάποιος θα την υποχρεώσει με κυρώσεις να απομακρύνει τα στρατεύματά της.

Θα πάρουν έτσι και το ολοκληρωτικό ΒΕΤΟ, θα το κεφαλαιοποιήσουν και θα ζητούν ανταλλάγματα για τις εγγυήσεις και την αποχώρηση που δεν θα γίνει. Κι όταν τους δώσουμε και τον αγωγό για το φυσικό αέριο, τότε ίσως αποδεχτούν να διαλύσουμε την Κ.Δ. και να ελέγχουν τα πάντα στην «επανενωμένη» Δ.Δ.Ο. Αλλά είναι και μεγαλόψυχοι. Μπορεί να μας επιστρέψουν λίγα άγονα κατσάβραχα στη νεκρή ζώνη, όταν βεβαιωθούν ότι η Κ.Δ. έχει καταργηθεί, που είναι ο μέγιστος και τελευταίος τους στόχος.