Η γενοκτονία των Αρμενίων και η γενοκτονία μνήμης των Ελλήνων

Η πολιτική και κομματική ηγεσία της Κύπρου για 45 χρόνια ενσυνείδητα εφαρμόζει μιαν ασταμάτητη γενοκτονία σε βάρος της μνήμης των Ελλήνων. Έθαψε εκθέσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εθνοκάθαρση στην Κύπρο. Εξαφάνισε δύο εκθέσεις (Λάακσο και Κουκό) για τη συστηματική δημογραφική αλλοίωση των κατεχομένων. Υιοθέτησε την αγγλοτουρκοδιζωνική τερατουργία ως λύση για το Κυπριακό. Δηλαδή ετοιμάζεται να τουρκέψει τον Κυπριακό Ελληνισμό με την υπογραφή της!

Την περ. Τρίτη, η Βουλή των Αντιπροσώπων των Ην. Πολιτειών πήρε μιαν ιστορική απόφαση: Αναγνώρισε με συντριπτική πλειοψηφία τη γενοκτονία 1,5 εκ. Αρμενίων από τους Τούρκους, το 1915. Εκτός από την αρμενική διασπορά, για το ψήφισμα είχαν δραστηριοποιηθεί και οι ελληνικές, εβραϊκές και χριστιανικές οργανώσεις. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Έλιοτ Ένγκελ, είχε δηλώσει: «Αυτή ήταν μια γενοκτονία και είναι σημαντικό να ονομάσουμε αυτό το έγκλημα με το όνομά του».

Ο βουλευτής, Άνταμ Σιφ, ο οποίος μαζί με τον Ρεπουμπλικάνο, Ελληνοαμερικανό Γκας Μπιλιράκη, εισήγαγαν το ψήφισμα, υπογράμμισε ότι «αυτή είναι μια στιγμή που έχει προετοιμαστεί εδώ και πολλά χρόνια. Είμαι ευγνώμων για την ακούραστη υπεράσπιση πολλών που επέμειναν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει ποτέ να είναι μέρος της άρνησης της Αρμενικής Γενοκτονίας».

Από την πλευρά της, η πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής, Νάνσι Πελόσι, δήλωσε ότι «η βαρβαρότητα που διαπράχθηκε εναντίον του λαού της Αρμενίας ήταν γενοκτονία. Πρέπει να την αναγνωρίσουμε». Όπως ήταν αναμενόμενο, οι αντιδράσεις της Τουρκίας και ειδικά του Τουρκο-Χίτλερ, Ερντογάν, κατά πάγια και διαχρονική πρακτική, ήταν υβριστικές, απαξιωτικές και επιθετικές κατά των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η γενοκτονία των Αρμενίων είναι ένας εφιάλτης για την Τουρκία. Με κάθε τρόπο και μέσο η χώρα του Αττίλα προσπαθεί να διαστρέψει την Ιστορία, να αλλοιώσει τα γεγονότα και να εμφανιστεί ως… θύμα. Οι Αρμένιοι δεν έπαψαν ούτε στιγμή να μάχονται κατά των Τούρκων γενοκτόνων. Δεν ξέχασαν. Δεν συγχώρεσαν.

Δεν διέγραψαν τη γενοκτονία. Δεν έδωσαν άφεση στους Τούρκους δολοφόνους. Δεν συναγελάστηκαν με τους εκτελεστές τους. Δεν κουράστηκαν να καταγγέλλουν το έγκλημα. Συντηρούν την αιτιολογημένη απαίτησή τους όπως οι Τούρκοι παραδεχτούν τη γενοκτονία και να απολογηθούν. Οι Αρμένιοι, μετά τη γενοκτονία, έστειλαν ειδικές ομάδες και εκτέλεσαν, εν μέση οδώ, τους γενοκτόνους τους.

Συγκρίνετε, τώρα, τον ανειρήνευτο αγώνα των Αρμενίων με την παθητικότητα, την πλαδαρότητα, την παραίτηση, την υποταγή και την τουρκοδουλοπρέπεια των Ελλήνων της Κύπρου. Κατά τον Π. Μηχανικό (Κατάθεση, 1975), στο συγκλονιστικό ποίημά του, «Ίτε»: «Και τι περιμένεις από ανθρώπους/ που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους/ και δεν τράβηξαν τον σουγιά τους./ Απαθώς/ τότε/ κι απαθώς/ σήμερα/ ζητάνε απλώς διαζύγιο./ Τέτοιοι ρουφιάνοι/ δεν μπορούν να πολεμήσουν για τίποτε».

Οι Εβραίοι, μετά το ολοκαύτωμα 6 εκατομμυρίων συμπατριωτών τους από τους Γερμανούς, είπαν, το εννόησαν και το υλοποιούν: «Ποτέ πια»! Οι Αρμένιοι δεν σταμάτησαν ποτέ να απαιτούν δικαιοσύνη. Οι Έλληνες της Κύπρου, μετά από 45 χρόνια βάρβαρης τουρκικής κατοχής, έχουν πάθει καθολική αμνησία. Κουράστηκαν. Ξέχασαν τα εγκλήματα των Τούρκων. Εμπέδωσαν και χώνεψαν την κατοχή, την οποία καθημερινά αιμοδοτούν ώστε τα δεσμά τους να σφυρηλατηθούν ακόμα πιο δυνατά. Διέγραψαν βιασμούς, εκτελέσεις, δολοφονίες και εξαφανίσεις.

Την περ. Τετάρτη ήταν η Παγκόσμια Ημέρα για τους Αγνοουμένους. Η Κύπρος ακόμα τους αναζητεί. Εκτός από αυτούς, όμως, αγνοείται η αξιοπρέπεια και η εθνική τιμή των Ελλήνων της Κύπρου. Ισοπεδώθηκε η λεβεντιά. Συντρίφτηκε η φιλοπατρία. Θάφτηκε το πάθος ελευθερίας και το αγωνιστικό φρόνημα. Η πολιτική ηγεσία δεν άκουσε ποτέ «το μακρινό χλιμίντρισμα των αλόγων της Ιστορίας». Αλλά κανοναρχεί υβριστικά ότι «κάναμε κι εμείς πολλά»!

Γι’ αυτό αρκετοί συναγελάζονται με τον κατακτητή. Μεταβαίνουν ως ανέμελοι, θλιβεροί τουρίστες στην κατεχόμενη πατρίδα. Προσφωνούν ως «αδελφό» τον Τούρκο κατακτητή. Αναγνωρίζουν «δικαιώματα» στους κλέφτες των περιουσιών μας. Και αναμένουν αφελώς από τον σφαγέα των Ελλήνων, των Αρμενίων και σήμερα ξανά των Κούρδων, να συναινέσει σε λειτουργική λύση.

Η πολιτική και κομματική ηγεσία της Κύπρου για 45 χρόνια ενσυνείδητα εφαρμόζει μιαν ασταμάτητη γενοκτονία σε βάρος της μνήμης των Ελλήνων. Έθαψε εκθέσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εθνοκάθαρση στην Κύπρο. Εξαφάνισε δύο εκθέσεις (Λάακσο και Κουκό) για τη συστηματική δημογραφική αλλοίωση των κατεχομένων. Υιοθέτησε την αγγλοτουρκοδιζωνική τερατουργία ως λύση για το Κυπριακό.

Δηλαδή η πολιτική και κομματική ηγεσία ετοιμάζεται να τουρκέψει τον Κυπριακό Ελληνισμό με την υπογραφή της! Υποτάχτηκε στην ιταμή αξίωση του πράκτορα της κατοχής, Ακιντζί, να μη διδάσκονται τα Ελληνόπουλα της Κύπρου για το ιστορικό Ενωτικό Δημοψήφισμα. Αγελοποίησε, προβατοποίησε και λωβοτόμησε τους Έλληνες της Κύπρου.

Απαθώς άλλοτε αλλά περιπαθώς σήμερα, αυτή η ανεπαρκής και ανιστόρητη ηγεσία εκλιπαρεί εδαφιαίως και γλείφει αηδώς τον σουλτάνο για να συναινέσει για ένα κανονικό κράτος. Δεν τον ακούει που καθημερινά βροντοφωνάζει ότι απαιτεί να μας κατακτήσει. Η ίδια ηγεσία καλλιέργησε την ηττοπάθεια, την απάθεια και την εμπάθεια σε καθετί το εθνικό, πατριωτικό και ελληνικό. Οι αγωνιζόμενοι Αρμένιοι, οι κεκαυμένοι Εβραίοι και οι σφαγιαζόμενοι Κούρδοι δείχνουν τον δρόμο του αγώνα. Η ηγεσία μας προτιμά την υποταγή, την ατίμωση, τον εξισλαμισμό και την παράδοση.