Το Γε.Σ.Υ., ο Ο.Κ.Υπ.Υ και όσοι ψαρεύουν σε θολά νερά

Το Γε.Σ.Υ. έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό, σε πείσμα και απογοήτευση όσων επεδίωκαν και ανέμεναν την κατάρρευσή του. Προβλήματα υπάρχουν και θα παρουσιάζονται κατά την εφαρμογή του. Τα περισσότερα προβλήματα δεν οφείλονται στον Ο.Α.Υ., ούτε στις υπηρεσίες που προσφέρει το Γε.Σ.Υ. Άλλοι τα δημιουργούν. Όμως, όλα είναι μικροπροβλήματα, ήταν φυσικό να παρουσιαστούν και, το σημαντικότερο, ο Ο.Α.Υ. τα επιλύει με ταχύτητα, αν συγκρίνουμε την ταχύτητα του δημόσιου τομέα.

Πολλοί από άγνοια, αλλά και πολλοί εσκεμμένα συνδέουν και συγχύζουν το Γε.Σ.Υ. με τον Ο.Κ.Υπ.Υ. Ψαρεύουν σε θολά νερά. Γιατί είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο Ο.Κ.Υπ.Υ. δεν τα πάει καθόλου καλά. Προχωρά από πρόβλημα σε πρόβλημα. Και πολλοί θέλουν να παρουσιάζουν τα προβλήματα των κρατικών νοσηλευτηρίων ως προβλήματα του Γε.Σ.Υ και έχουν, λένε, την καλή διάθεση και την προθυμία να λύσουν τα προβλήματα, τροποποιώντας τη νομοθεσία για το Γε.Σ.Υ., για να επιλυθούν τα προβλήματά του.

Ένα πράγμα πρέπει να κατανοήσουμε: Τα προβλήματα είναι κυρίως προβλήματα του Ο.Κ.Υπ.Υ. και της αυτονόμησης των κρατικών νοσηλευτηρίων. Υπεύθυνοι για τα προβλήματα είναι η κυβέρνηση, που δεν ενήργησε έγκαιρα για την εφαρμογή της αυτονόμησης, και ο Ο.Κ.Υπ.Υ., που διαχειρίζεται τα κρατικά νοσηλευτήρια.

Αναγνωρίζω ότι ο Ο.Κ.Υπ.Υ. έχει προγραμματίσει τη βελτίωση των υποδομών, του εξοπλισμού και την πρόσληψη ιατρικού, νοσηλευτικού και γραμματειακού προσωπικού. Αυτά, όμως, δεν φαίνονται. Ο Ο.Κ.Υπ.Υ. έχει να αντιμετωπίσει δύο σοβαρότατα προβλήματα. Πρώτον, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα αιτήματα των γιατρών, που θεώρησαν ότι πριν από όλα πρέπει να εξασφαλίσουν μεγάλη αύξηση των μισθών τους, και, δεύτερον, δεν μπορεί να αλλάξει την τσιμεντωμένη νοοτροπία που, ως ανίατη ασθένεια, ταλαιπωρεί τις κρατικές υπηρεσίες υγείας και γενικά τη δημόσια υπηρεσία.

Το πρώτο πρόβλημα είναι ο αναρχοσυνδικαλισμός της συντεχνίας των γιατρών. Ποιος μπορεί να τα βάλει με τον αναρχοσυνδικαλισμό; Ούτε η κυβέρνηση μπορεί και, φυσικά, ούτε ο Ο.Κ.Υπ.Υ., που προσπαθεί να τα μπαλώσει ή «να κάμει ομελέτα, χωρίς να σπάσει αυγά».

Οι γιατροί λένε ότι οι αμοιβές τους είναι πολύ χαμηλότερες από τον ιδιωτικό τομέα και για τούτο οι γιατροί φεύγουν από τα κρατικά νοσοκομεία. Απαιτούν οικονομικά κίνητρα (διπλάσια εισοδήματα) για να παραμείνουν. Η λύση είναι να εγκαταλείψουν τα δημόσια νοσηλευτήρια και όχι να κάμνουν απεργίες. Φυσικά, μπορούν να συνεργαστούν με τον Ο.Κ.Υπ.Υ., να βοηθήσουν στην αυτονόμηση των κρατικών νοσηλευτηρίων, να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους και τότε να απαιτήσουν αυξήσεις ανάλογες με τις εισπράξεις του Ο.Κ.Υπ.Υ. Αυτή είναι η μακροπρόθεσμη λύση.

Δεύτερον, στα κρατικά νοσηλευτήρια επικρατεί μια νοοτροπία που είναι ασύνειδη και λειτουργεί στο υποσυνείδητο των λειτουργών χωρίς να το αντιλαμβάνονται. Η νοοτροπία αυτή λέει ότι οι ασθενείς πρέπει να ταλαιπωρούνται, διαφορετικά θα μειωθεί η ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών. Για τούτο, έξι μήνες μετά την εφαρμογή του Γε.Σ.Υ., δεν έχουν καταργηθεί ή διαφοροποιηθεί οι διαδικασίες που αχρείαστα ταλαιπωρούν τους ασθενείς. Και πολλοί ασθενείς αποτείνονται στον ιδιωτικό τομέα, όπου δεν υπάρχουν ουρές για αχρείαστη εγγραφή ή άλλες ταλαιπωρίες, γνωστές σε όσους ακόμα παραμένουμε στα κρατικά νοσηλευτήρια. Δεν πιστεύω ότι οι διευθυντές και οι ανώτεροι διοικητικοί λειτουργοί δεν έχουν την ικανότητα να διορθώσουν τα κακώς έχοντα. Απλώς, δεν μπορούν να νικήσουν το σύστημα και τη νοοτροπία.

Αν ο Ο.Α.Υ. δεν «σπάσει αυγά, δεν θα κάμει ομελέτα». Θα δημιουργήσει έναν Ο.Κ.Υπ.Υ. αντίγραφο των Κυπριακών Αερογραμμών και η κατάληξή του θα είναι η ίδια, ιδιαίτερα όταν τα ιδιωτικά νοσοκομεία ενταχθούν στο Γε.Σ.Υ. Πολλοί εποφθαλμιούν το κλείσιμο και το ξεπούλημα των νοσοκομείων. Προσοχή, λοιπόν. Όταν ενταχθούν στο Γε.Σ.Υ. τα ιδιωτικά νοσοκομεία, ο συναγωνισμός θα είναι μεγαλύτερος. Τα δημόσια νοσηλευτήρια χρειάζονται στήριξη, για να μπορέσει και ο Ο.Κ.Υπ.Υ. να στηρίξει και να ανταμείψει τους συνεργάτες του. Αν καταρρεύσει ο Ο.Κ.Υπ.Υ., ποιος θα δώσει τα κίνητρα, για να ικανοποιήσει τους γιατρούς;