Ο εποικισμός που ξεχάσαμε

Το θλιβερό περιστατικό της προπετούς συμπεριφοράς Βρετανών και Αμερικανών στη Γενεύη, επιτέλους να μας αφυπνίσει
Η αναπληρώτρια μόνιμη αντιπρόσωπος της Βρετανίας στη Γενεύη, Μύριαμ Σιέρμαν, στο πλαίσιο παρέμβασής της στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Γενεύη, στις 29 Ιανουαρίου, ανέφερε τα εξής: «Το Ηνωμένο Βασίλειο ανησυχεί για τη στέρηση ιθαγένειας στα παιδιά των Τουρκοκυπρίων, που ο ένας εκ των γονέων τους δεν είναι Κύπριος υπήκοος». Και με απύθμενη θρασύτητα κάλεσε την Κυπριακή Δημοκρατία να νομιμοποιήσει τους εποίκους, τροποποιώντας τη νομοθεσία της!

Την παρέμβαση της Βρετανίδας αντιπροσώπου στήριξε με δική του παρέμβαση ο Αμερικανός αντιπρόσωπος. Όλα αυτά δεν είναι fake-news. Είναι πραγματικά γεγονότα. Που, δυστυχώς, οφείλονται και στη δική μας ράθυμη και υποτονική αντίδραση στη συστηματική προσπάθεια που καταβάλλει η Τουρκία, εδώ και δεκαετίες, να αλλοιώσει τον δημογραφικό χαρακτήρα της κατεχόμενης Κύπρου με την παράνομη εισαγωγή και εγκατάσταση εποίκων.

Τι έχει πράξει η Κυπριακή Δημοκρατία όλα αυτά τα χρόνια, για να καταγγείλει το συντελούμενο έγκλημα του εποικισμού; Πόσες προσφυγές κατατέθηκαν στον ΟΗΕ για καταδίκη του εγκλήματος αυτού; Γιατί δεν προτάσσεται αυτή η έκνομη δραστηριότητα της Τουρκίας, ως κορυφαίο ζήτημα σε όλα τα διεθνή βήματα και περιφερειακά βήματα; Γιατί αφέθηκε, με ολιγωρία και παραλείψεις, να ξεχαστεί αυτή η κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, για να μπορούν με απίστευτη κυνικότητα, Βρετανοί και Αμερικανοί να απαιτούν ανερυθρίαστα από την Κυπριακή Δημοκρατία να «τροποποιήσει τη νομοθεσία της για νομιμοποίηση των εποίκων;»

Τι προβλέπει όμως η διεθνής έννομος τάξη και ποια τα γεγονότα σε ό,τι αφορά τον εποικισμό της Τουρκίας στην Κύπρο; Η σύμβαση της Γενεύης του 1949 καθόρισε ως έγκλημα πολέμου τη μεταφορά πληθυσμού σε στρατιωτικά κατεχόμενα εδάφη από την κατέχουσα δύναμη. Καμιά λοιπόν παραμόρφωση της αλήθειας, καμιά διαστροφή της πραγματικότητας, δεν είναι δυνατό να συσκοτίσουν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Που κραυγάζει ότι η μεταφορά Τούρκων από την Τουρκία και η εγκατάστασή τους στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου εντάσσεται στα πλαίσια της πολιτικής της Άγκυρας για αλλοίωση της εθνολογικής σύστασης του πληθυσμού της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Τούρκος καθηγητής Νιχάτ Ερίμ σε μια έκθεσή του για την Κύπρο προς την τουρκική Κυβέρνηση με ημερομηνία 24 Νοεμβρίου 1956, αναφέρει: «Επειδή σε μια δεδομένη στιγμή μέσα στη ροή της Ιστορίας ένας πληθυσμός σε σύγκριση με τον άλλο πληθυσμό έχει υπερτερήσει κατά εκατό ή διακόσιες χιλιάδες, δεν είναι επαρκής λόγος να καθορίσει την αιώνια τύχη μιας μεγαλονήσου όπως είναι η Κύπρος. Δεν μπορεί να την καθορίσει. Και μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ένα τέτοιο νησί μπορεί να αποτελέσει έναν τρομακτικό κίνδυνο για την ασφάλεια μιας χώρας 25 -ήταν τότε- εκατομμυρίων όπως είναι η Τουρκία. Για την ασφάλεια της Τουρκίας η Κύπρος είναι ένα γεωγραφικό δεδομένο, το οποίο δεν είναι δυνατό να παραγνωρισθεί».

Και εισηγούμενος την προώθηση της λύσης της προσάρτησης της Κύπρου στην Τουρκία, ο Νιχάτ Ερίμ αναφέρει ότι «σαν προπαρασκευαστικό στάδιο θα πρέπει να συλλεγούν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η πλειοψηφία της ιδιοκτησίας της γης στην Κύπρο ανήκει στους Τούρκους, ότι θα πρέπει να συνταχθεί δημογραφικός χάρτης που να καθορίζει τον αριθμό των Τούρκων του νησιού σε κάθε πόλη και χωριό και ακόμα πως θα πρέπει να συλλεγούν οι καλύτερες δυνατές πληροφορίες για τους Κυπρίους της Τουρκίας και γενικά όσους βρίσκονται εκτός Κύπρου για την περίπτωση του εποικισμού».

Μετά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή δεν υπήρχε βέβαια ανάγκη για προσχήματα με επιστροφή δήθεν Τουρκοκυπρίων. Ο εποικισμός μετά το 1974 πήρε τη μορφή ενός καλά οργανωμένου σχεδίου, που αποβλέπει σταθερά στη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων με τελικό στόχο την ανατροπή τους.

Ο Economist στις 4.9.1976 έγραφε: «Ο προφανής στόχος της Τουρκίας είναι να μετατρέψει τη Βόρεια Κύπρο σε μια επαρχία της Τουρκίας. Ο δημογραφικός εκτουρκισμός του Βορρά σύντομα θα είναι πλήρης. Πόλεις και χωριά όπως η Κερύνεια και η Λάπηθος, που παρέμεναν κενά μέχρι πρόσφατα, είναι τώρα γεμάτα από εποίκους από την Τουρκία».

Ο Φαζίλ Κουτσιούκ γράφει στη «Χαλκίν Σεσί» το 1978 και τα εξής: «Αυτοί οι έποικοι που δεν σεβάστηκαν το νόμο στα αρχικά τους χωριά έκαμαν τους για 400 χρόνια κατοίκους αυτού του νησιού να ξερνούν αίμα. Όλοι αυτοί έχουν συγκεντρωθεί μαζί και πολλά ανατολίτικα σουλτανάτα δημιουργήθηκαν σε πολλά από τα χωριά μας. Καλούμε την Κυβέρνηση να μη μετατρέψει αυτό το νησί σε τάφο».

Από τότε έχουν περάσει 41 ολόκληρα χρόνια. Ο εποικισμός εντάθηκε και μετεξελίχθηκε σε μια οργανωμένη επιχείρηση πλήρους ανατροπής των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου.

Είναι κατάδηλον ότι η Τουρκία παραβιάζει κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν τη Σύμβαση της Γενεύης του 1949, που προβλέπει ρητά στο άρθρο 49 (6) ότι: «Η κατέχουσα δύναμις δεν δύναται να εξορίσει ή να μεταφέρει μέρος του δικού της άμαχου πληθυσμού εις το κατεχόμενο υπ’ αυτής έδαφος».

Και είναι φανερόν από τα όσα έχουν αναφερθεί ότι ο εποικισμός αποτελεί στην Κύπρο μια κραυγαλέα διεθνή παρανομία της Τουρκίας. Αποτελεί ταυτόχρονα άμεση απειλή για την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού στην Κύπρο.

Καμιά διαπραγμάτευση για λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να παραγνωρίζει το τεράστιο πρόβλημα του εποικισμού. Η θρασεία απαίτηση της Τουρκίας, όπως περιέχεται σε κατατεθέν έγγραφο στις διαπραγματεύσεις, για ανεξέλεγκτη και χωρίς περιορισμούς έλευση στην Κύπρο και απόλαυση από αυτούς των τεσσάρων ελευθεριών που απολαμβάνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες, καταδεικνύει τον μη αποκρυβόμενο στόχο τουρκοποίησης της Κύπρου. Ώρα για αποκάλυψη και καταγγελία του τουρκικού εγκλήματος. Άμεση ανάληψη διεθνούς εκστρατείας για αποκάλυψη του ομολογημένου τουρκικού στόχου μετατροπής της Κύπρου σε τουρκική επαρχία. Το θλιβερό περιστατικό της προπετούς συμπεριφοράς Βρετανών και Αμερικανών στη Γενεύη, επιτέλους να μας αφυπνίσει.
29.1.2019
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Λ. ΟΜΗΡΟΥ