Παγκοσμιοποίηση και «νέα τάξη πραγμάτων»

Το ζητούμενο δεν είναι να βάζουμε στην ίδια μοίρα τους σκοτεινούς κύκλους που απεργάζονται την εθνική και θρησκευτική αποδόμηση με εκείνους που αρνούνται συνεργασία με οτιδήποτε διαφορετικό
Είναι γεγονός ότι καθημερινά ασκείται έντονη κριτική με απαρίθμηση των απειλών που συνεπάγεται η παγκοσμιοποίηση. Στον δυτικό κόσμο οι πολίτες είναι τρομαγμένοι από τις μεγάλες και αστραπιαίες μεταβολές. Αφενός γιατί δεν κατανοούν τις παγκόσμιες διεργασίες στην οικονομία και αφετέρου επειδή διαπιστώνουν ότι μέχρι στιγμής η παγκοσμιοποίηση δεν λειτούργησε προς όφελός τους. Αυτό επιβεβαιώνεται και μέσα από τα στοιχεία σχετικής μελέτης της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η παγκοσμιοποίηση είναι καλή για την ευρωπαϊκή, ενδεχομένως και για την παγκόσμια οικονομία, αλλά αυτό δεν έχει νόημα για τους πολίτες της όταν τα οφέλη δεν κατανέμονται με δίκαιο και ισότιμο τρόπο.

Τι σημαίνει όμως στην πραγματικότητα παγκοσμιοποίηση και «Νέα Παγκόσμια Τάξη»; Παγκοσμιοποίηση σημαίνει πολυεθνικές εταιρείες και χρηματοπιστωτικό μονοπώλιο και ανάδυση παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών αγορών που ευαγγελίζονται μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης και αύξηση κερδών για τις επιχειρήσεις. Παγκοσμιοποίηση σημαίνει εδραίωση της οικονομικής ορθοδοξίας, του νεοφιλελευθερισμού και την επέκταση πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων σε περιοχές και χώρες που δεν γειτνιάζουν με τα πολιτικά ισχυρά κράτη.

H τεράστια αύξηση στην κίνηση ανθρώπων, αγαθών και κεφαλαίου, η όλο και εντονότερη σύνδεση των οικονομιών των διαφόρων χωρών και η ανάδυση τεράστιων πολυεθνικών επιχειρήσεων των οποίων ο κύκλος εργασιών ξεπερνά σε αρκετές περιπτώσεις το ΑΕΠ κρατών, συμβάλλουν στην όλο και εντονότερη περιθωριοποίηση των εθνών-κρατών, τα οποία δυσκολεύονται να διαχειριστούν τη νέα κατάσταση.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν τον άνθρωπο σε καταστάσεις απολύτως εξαρτώμενες από τις οποίες δύσκολα μπορεί να ξεφύγει. Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας ευνοεί πάντα τη σκοτεινή πλευρά των συναλλαγών και την κίνηση ξεπλύματος βρόμικου χρήματος (οι οίκοι αξιολόγησης αξιολογούν τα πάντα χωρίς οι ίδιοι να αξιολογούνται ποτέ). Με αποτέλεσμα να καταστρέφουν την παγκόσμια οικονομία, να γεμίζουν με χρέη τους λαούς εξαγοράζοντας τους πολιτικούς του σε όλες τις χώρες, να δημιουργούν νέους πολέμους ή να συντηρούν τους πολέμους για να σπέρνουν χάος και να πωλούν τα όπλα τους. Μόνο έτσι μπορούν να τους κλέβουν το βιός τους.

Υπάρχουν αρκετά στοιχεία που αναδεικνύουν τις τρομερές προσπάθειες να μας υποδουλώσουν. Ένα 99% του πληθυσμού της Γης κυβερνάται από την «ελίτ», που είναι μικρότερη του 1%! Η παγκοσμιοποίηση είναι μια μηχανή που δεν θα σταματήσει από μόνη της, εκτός και αν καταστραφεί από την επίγνωση της ανθρωπότητας...

Μέσα σε όλα αυτά συνυπάρχει πάντοτε η παγκοσμιοποίηση της πληροφόρησης, που κατευθύνει τα πάντα, αφού συνήθως εξελίσσεται σε μαύρη προπαγάνδα με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο της ανθρωπότητας, των φυσικών πόρων της και την οδήγησή της στη μόνιμη δουλεία.

Η παγκοσμιοποίηση ωστόσο δεν αφορά μόνο την οικονομία. Παγκοσμιοποίηση σημαίνει και την ενίσχυση της πολυπολιτισμικότητας μέσω της εξαγωγής κουλτούρας. Στόχος της παγκοσμιοποίησης είναι η κατευθυνόμενη καλλιέργεια του πνεύματος, της παιδείας αλλά και της συνολικής πνευματικής παράδοσης και η δημιουργία μιας κοινής παγκόσμιας κουλτούρας!

Στην εποχή της «Νέας Παγκόσμιας Τάξης», όπου με τρόπο ασύμμετρο και συνωμοτικό κατεδαφίζεται συθέμελα κάθε έννοια εθνικού κράτους προς όφελος μιας αμφιλεγόμενης παγκόσμιας πολυπολιτισμικότητας, μοιάζει με ουτοπία, σχεδόν απαγορεύεται, να κάνουμε αναφορά στις έννοιες της πατρίδας, να μιλάμε για ιδανικά, να πιστεύουμε στον Θεό και (όπως μας υπαγορεύει το γλωσσάριο των προθύμων) να μιλάμε για κατοχή!

Όποιος επιμένει να ασπάζεται τις Αξίες του Χριστιανισμού και τα ιδανικά της πατρίδας θεωρείται περιθωριακός!

Η ισοπέδωση των εθνικών χαρακτηριστικών, μοιραία οδηγεί σε ενίσχυση των ακραίων κύκλων που περιχαρακώνονται γύρω από τη λεγόμενη εθνική καθαρότητα. Το ζητούμενο όμως δεν είναι να βάζουμε στην ίδια μοίρα τους σκοτεινούς κύκλους που απεργάζονται την εθνική και θρησκευτική αποδόμηση με εκείνους που αρνούνται συνεργασία με οτιδήποτε διαφορετικό.

Οι φιλοξενούμενοι λαοί πρέπει και δικαιούνται την ανθρώπινη αλληλεγγύη, χωρίς αυτό να λειτουργεί σε βάρος των φιλοξενούντων. Κάθε άνθρωπος που φθάνει κατατρεγμένος σε μια ξένη γη, δικαιούται περίθαλψη και μιαν ανθρώπινη συμπεριφορά. Με την προϋπόθεση ότι κι αυτός θα προσαρμοστεί στα δεδομένα της χώρας που τον φιλοξενεί. Δεν θα αλλάξουμε εμείς για να γίνουμε αρεστοί στους ξένους! Δεν θα χαλάσουμε τις εκκλησιές μας για να κτίσουμε μιναρέδες!

Η ελληνική φιλοξενία ήταν από τα χρόνια του Ομήρου και είναι και σήμερα μοναδική και ξεχωριστή. Το ιστορικό μας παρελθόν και το ορθόδοξο χριστιανικό φρόνημα μάς έχουν επιβάλει τη φιλοξενία και την ανθρωπιά ως στάση ζωής προς οιονδήποτε δυστυχισμένο και κατατρεγμένο άνθρωπο, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκεύματος και πολιτισμού. Η περίθαλψη και φροντίδα ενός ξένου ήταν πάντα και παραμένει και σήμερα Θεσμός για τους Έλληνες. Σε μια εποχή ιδιαίτερα κρίσιμη (σε Ελλάδα και Κύπρο), όπου η εθνική μας συνοχή σείεται συθέμελα.
Υστερόγραφο: Ολόκληρη κυβέρνηση αρνείται να λάβει χριστιανικό όρκο! Στο κράτος που το ελευθέρωσε ο Κολοκοτρώνης (κι άλλοι πολλοί Οπλαρχηγοί και απλοί αγωνιστές), ο οποίος έλεγε χαρακτηριστικά: «Δύο φορές βαφτίστηκα! Μια φορά με λάδι για να γίνω χριστιανός και μια φορά με αίμα για να λευτερώσω την Ελλάδα»!
ΔΡ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ (ΝΤΙΝΟΣ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ
Αναπληρωτής καθηγητής στο Παν. Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.avgoustis@hotmail.com