Πολλαπλοί οι στόχοι της τουρκικής άσκησης

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να παραμείνει θεατής, ούτε και να επιτρέψει να ανατραπούν οι ισορροπίες ιδιαίτερα στον ελληνοτουρκικό χώρο
Δεν πρέπει να υποτιμάται το τουρκικό ενδιαφέρον στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου αναμένεται να γίνεται ολοένα και πιο διεκδικητικό επί των θαλάσσιων πόρων και ειδικά της κυπριακής ΑΟΖ

Θα ήταν γελοιότητα η Άγκυρα με τη χρησιμοποίηση τέτοιου όγκου αεροναυτικών και άλλων στρατιωτικών δυνάμεων να επιδιώκει μόνο να τρομάξει με τα γυμνάσια αυτά τη μικρή Κύπρο. Οι αναλογίες και τα μεγέθη, ιδίως στον αέρα και τη θάλασσα, είναι γνωστές όπως και η τουρκική στρατιωτική υπεροχή. Οι στόχοι της άσκησης είναι πολλαπλοί. Ωστόσο η Τουρκία εκπέμπει επιλεκτικά μηνύματα κατά της Ελλάδας και της Κύπρου -στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο- και προβάλλει ως ο Μπαμπούλας της περιοχής.


Βέβαια το ευαίσθητο σημείο της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία είναι η Κύπρος, ένεκα γεωγραφικών δεδομένων. Παρά ταύτα και παρόλο που τέτοιες τουρκικές ενέργειες θέτουν σε εγρήγορση τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, δεν κατατρομοκρατούν την Αθήνα, ούτε στο Αιγαίο, ούτε στον ευρύτερο ελληνοτουρκικό χώρο.


Η σύγκριση εδώ δεν είναι τόσο καλή για την Τουρκία, ενώ σε κάποιους τομείς στο Ναυτικό και την Αεροπορία μειονεκτεί έναντι της Ελλάδας. Γνωρίζει δε πως το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης είναι απρόβλεπτο και το τίμημα τεράστιο.


Η Άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» περιλαμβάνει τη Νεκρά Θάλασσα, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Όμως η Άγκυρα επιμελώς αποφεύγει αναφορές που θα θεωρούνταν άμεση πρόκληση από άλλες χώρες της περιοχής. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι -άσχετα με τις πρόσφατες σχετικά καλές σχέσεις τους- πάγιος γεωπολιτικός αντίπαλος της Τουρκίας στην περιοχή είναι η ισχυρή Ρωσία, της οποίας την απειλητική ανάσα στη Μαύρη Θάλασσα, την αισθάνεται πιο κοντά μετά τη ρωσική κατάληψη της Κριμαίας και την ενίσχυση του στόλου της εκεί.


Επίσης στην Ανατολική Μεσόγειο, εκτός από τους παλληκαρισμούς της απέναντι στην Κύπρο, η Τουρκία δεν μπορεί να κάνει το ίδιο με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Παρά την αντιπάθεια Ερντογάν προς τις δύο χώρες, η Άγκυρα δεν έχει τόσο ζωτικές εθνικές διαφορές με αυτές -εκτός από έμμεσες τριβές στα θέματα ΑΟΖ- αλλά ούτε και διαθέτει τις στρατιωτικές ικανότητες που θα καθιστούσαν τυχόν απειλές εναντίον τους αξιόπιστες και σοβαρές.


Βέβαια ο κύριος σκοπός της άσκησης είναι η εκγύμναση των Τριών Όπλων, σε συνδυασμένες επιχειρήσεις. Είναι η δοκιμασία των συστημάτων Διοίκησης και Ελέγχου, η εκπαίδευση και ο συντονισμός των δυνάμεων αυτών, που μετά τις εκκαθαρίσεις στελεχών από τον Ερντογάν το 2016 σημειώθηκαν σοβαρά οργανωτικά και επιχειρησιακά κενά.


Από την άλλη, δεν πρέπει να υποτιμάται το τουρκικό ενδιαφέρον στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου αναμένεται να γίνεται ολοένα και πιο διεκδικητική επί των θαλάσσιων πόρων και ειδικά της κυπριακής ΑΟΖ. Ούτε και το ότι έχει βλέψεις να διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή αλλά και να ασκεί επιρροή πέρα από αυτήν.


Με το «κόνσεπτ» περί «Γαλάζιας Πατρίδας» η Τουρκία διαμηνύει τη σπουδαιότητα που αποδίδει στη θάλασσα ως αναπόσπαστο μέρος της επικράτειάς της και των συμφερόντων της. Αυτό υπογραμμίζεται και με την άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» αλλά και με τον στρατιωτικό σχεδιασμό, τα εξοπλιστικά προγράμματα, την πολεμική βιομηχανία και τα ναυπηγεία που έχουν αναπτυχθεί για να καταστήσουν, σύμφωνα με το Τούρκο Πρόεδρο, τη χώρα του πολύ πιο ισχυρή και αυτάρκη αμυντικά.


Ιδιαίτερα στο Ναυτικό η Τουρκία έχει επιδοθεί στην παραγωγή κορβετών, υποβρυχίων και τον Απρίλιο του 2021 αναμένεται να ναυπηγήσει το πρώτο της ελαφρύ αεροπλανοφόρο, δημιουργώντας προϋποθέσεις όχι απλώς για περαιτέρω ενίσχυση της ναυτικής υπεροχής της, αλλά και των διεκδικήσεών της και της ικανότητάς της για προβολή ισχύος πέρα από την περιοχή.


Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να παραμείνει θεατής ούτε και να επιτρέψει να ανατραπούν οι ισορροπίες ιδιαίτερα στον ελληνοτουρκικό χώρο, γιατί θα κινδυνεύει να εξαναγκαστεί σε εθνικές εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Η δε Κύπρος κακώς άφησε τον αμυντικό τομέα να φθίνει σε απαράδεκτα επίπεδα. Πέραν των προσπαθειών εξασφάλισης διεθνούς υποστήριξης και αναζήτησης λύσης του Κυπριακού, μια ισχυρή άμυνα έστω και μικρή αλλά αποτελεσματική, σε συνδυασμό με μια πολύ πιο ισχυρή Ελλάδα στρατιωτικά, αποτελούν σοβαρά υπολογίσιμο αποτρεπτικό παράγοντα προστασίας της Δημοκρατίας και ενισχυτικό των προοπτικών επιβίωσής της.
ΔΡ ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Ειδικός σε θέματα Άμυνας και Στρατηγικής