ΜΟΕ: Εδραίωση της κατοχής

Οι ξένοι εμπνευστές των ούτω καλούμενων «Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» (ΜΟΕ) δεν νομίζω να ήθελαν να προωθήσουν την «επανένωση» και την «απελευθέρωση» και τον τερματισμό της τουρκικής κατοχής με τα ΜΟΕ, αλλά μάλλον τη διαιώνισή της.


Διότι, εάν πράγματι είχαν κατά νουν αυτά, θα έπρεπε να εργαστούν για την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αρχίζοντας πρωτίστως από το ομόφωνο ψήφισμα 3212 της Γενικής Συνέλευσης.


Το Κυπριακό δεν είναι ούτε «ψυχολογικό πρόβλημα», ούτε προσέγγισης, αλληλοκατανόησης και συνεργασίας, ως διατείνονται μερικοί των «δύο κοινοτήτων», αλλά θέμα εισβολής και κατοχής, καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του διεθνούς δικαίου και των αρχών του ΟΗΕ. Κάθε φορά που γίνεται λόγος για τα ΜΟΕ, έρχεται στον νου μου το γνωμικό «Αφήσαμεν τα θέρη τζιαι ξηκανναουρίζουμεν», αφού δεν ασχολούμαστε με την ουσία του κυπριακού προβλήματος.


Αλλά, αφού ασχολούμαστε με τα ΜΟΕ:


1. Γιατί δεν προωθούμε την εφαρμογή του ψηφίσματος 550/84 του Συμβουλίου Ασφαλείας, που προβλέπει την παράδοση της πόλης της Αμμοχώστου (και μάλιστα την εντός των προ της εισβολής δημοτικών ορίων) και την επιστροφή των προσφυγοποιηθέντων κατοίκων της, αλλά και τα ψηφίσματα 541/83 και 789/82;


2. Γιατί δεν απαιτούμε την εφαρμογή του ψηφίσματος για τα Στροβίλια, τα οποία οι Τούρκοι κατέλαβαν το 2000 και έκτοτε συνεχίζουν με διάφορους τρόπους και δικαιολογίες την προέλασή τους;


3. Γιατί δεν ζητούμε την εφαρμογή της ούτω καλούμενης Γ’ Βιέννης (2/8/1975), της συμφωνίας, δηλαδή, Κληρίδη-Ντενκτάς για την ασφαλή
επανεγκατάσταση των κατοίκων της κατεχόμενης Καρπασίας, όπου από τις 20 περίπου χιλιάδες παρέμειναν μόνον μερικές εκατοντάδες, στερούμενοι των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών; Ειρήσθω εν παρόδω, οι Τούρκοι αξιοποίησαν τη συμφωνία, μεταφέροντας μέσω Τουρκίας αεροπορικώς τους Τ/κυπρίους που είχαν καταφύγει στις Βρετανικές Βάσεις Ακρωτηρίου - Επισκοπής και στη συνέχεια ατμοπλοϊκώς στις κατεχόμενες περιοχές, για να καταλάβουν τα σπίτια και τις περιουσίες μας, ενώ εμείς περιοριζόμαστε να προσφέρουμε κάποια οικονομική και ανθρωπιστική στήριξη σε όσους εξακολουθούν να παραμένουν στις πατρογονικές τους εστίες στην Καρπασία, που λανθασμένα τους αποκαλούμε εγκλωβισμένους, τους οποίους οι Τούρκοι καταπιέζουν παντοιοτρόπως. (Τιμή σ’ αυτούς που έμειναν να φρουρούν Θερμοπύλες, όπως λέγει και ο Κωνσταντίνος Καβάφης).


4. Γιατί δεν ζητούμε επιμόνως να ανοίξει τα αρχεία του ο τουρκικός στρατός, για να εξακριβωθεί οριστικά η τύχη των αγνοουμένων μας;


5. Γιατί δεν αξιώνουμε όπως τα 500 και πλέον ιερά μας προσκυνήματα αποδοθούν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή και την Εκκλησία της Κύπρου, για να τα αναστηλώσει και λειτουργήσει ανεμπόδιστα;
Αυτά και άλλα πολλά ουχί ήσσονος σημασίας θα μπορούσε να προωθηθούν και να διεκδικηθούν, και όχι εκείνα τα οποία βολεύουν τους Τούρκους και ικανοποιούν τις αξιώσεις τους.
Παράδειγμα το γεγονός ότι δεν συγκατατίθενται στο άνοιγμα των οδοφραγμάτων Πυροΐου και Κοκκίνων, όπου επικαλούνται διάφορους λόγους.
Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων υπήρξε καταστροφικό -αρχής γενομένης την 23ην/4/2003- διότι, αφενός, μεν, έδωσε διεθνώς την εντύπωση ότι λειτουργούν σημεία συνοριακών ελέγχων, ως να υπάρχουν δύο ισότιμα κράτη, και διευκολύνουν το λαθρεμπόριο και όσους επιθυμούν να ταξιδεύσουν μέσω του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου, τους τζογαδόρους των καζίνων, όσους διανυκτερεύουν σε κατεχόμενα ελληνικής ιδιοκτησίας ξενοδοχεία, επισκέπτονται οίκους ανοχής, από τους οποίους είναι γεμάτος ο σκουπιδότοπος της Τουρκίας, όπως χαρακτήρισε τα κατεχόμενα πρόσφατα Τ/κ δάσκαλος - συνδικαλιστής κ.λπ., και να στηρίζουν τοιουτοτρόπως με εκατομμύρια το ψευδοκράτος.
Τέλος, οι εμπνευστές των ΜΟΕ γιατί αγνοούν τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού, η οποία, με ποσοστό 76%, απέρριψε το Σχέδιο Ανάν και προωθούν δήθεν ΜΟΕ, που εδραιώνουν τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής;
ΑΝΔΡΕΑΣ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πρώην συνδικαλιστής