Αναλύσεις

Σύνταξη για τις πρώτες μέρες του μήνα

Η μικρή επιταγή δεν φτάνει ούτε για τα άκρως απαραίτητα - Δύσκολα τα βγάζουν πέρα δεκάδες χιλιάδες ηλικιωμένοι

Βλέπουν τη δύση της ζωής τους καθισμένοι μόνοι σε μια πολυθρόνα στο μικρό τους σπιτάκι. Δεν έχουν κάποια στήριξη και περιμένουν απλώς ένα τηλέφωνο να κτυπήσει και μια πόρτα να ανοίξει για να τους πει μια καλημέρα. Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά και δεν είναι λίγα. Πρόκειται για τα δικά μας άτομα, αυτά της Τρίτης Ηλικίας, που πάλεψαν με τον δικό τους τρόπο για μας, έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για να έχουμε εμείς μια καλύτερη ζωή, βίωσαν δύσκολες εποχές, αλλά ακόμη και σήμερα «παλεύουν» για προς το ζην.
Ένας στους τρεις σε συνθήκες φτώχιας


Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι είναι πολλά και γνωστά, με κυριότερο το οικονομικό θέμα, που προκύπτει από τις χαμηλές συντάξεις που λαμβάνουν. Η χαμηλότερη σύνταξη, που είναι αυτή της οικοκυράς ή αλλιώς κοινωνική σύνταξη, ανέρχεται στα €340,41. Από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων η χαμηλότερη είναι στα €352,22. Στις χαμηλές συντάξεις έρχεται να προστεθεί η μικρή επιταγή των €170, η οποία με την αύξηση που εγκρίθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο τις προάλλες θα γίνει €220. Στόχος όλων των οργανώσεων που αφορούν τους συνταξιούχους είναι να μην υπάρχουν συνταξιούχοι κάτω από το όριο της φτώχιας.


Ο Γενικός Γραμματέας της ΕΚΥΣΥ, Κώστας Σκαρπάρης, μιλώντας στη «Σ», ανέφερε ότι ένας στους τρεις συνταξιούχους ζει σε συνθήκες φτώχιας. «Με βάση επίσημα στοιχεία, αυτήν τη στιγμή έχουμε 38.000 φτωχούς συνταξιούχους. Δηλαδή έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα και λαμβάνουν τη μικρή επιταγή. Τα στοιχεία λαμβάνονται από τους αριθμούς των μικρών επιταγών που δίδονται. Υπάρχουν όμως ακόμη 15.000 συνταξιούχοι περίπου που δεν έχουν κάνει αίτηση για μικρή επιταγή και υπολογίζονται και αυτοί στους φτωχούς συνταξιούχους, άρα στο σύνολο έχουμε περίπου 50.000 φτωχούς συνταξιούχους.


Ο λόγος που δεν έχουν κάνει αίτηση για τη μικρή επιταγή είναι επειδή επικρατεί μια σύγχυση όσον αφορά τη νομοθεσία που αφορά το ΕΕΕ και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Εμείς όμως προσπαθούμε να ενημερώσουμε σωστά, ώστε όλοι όσοι δικαιούνται να μπορέσουν να κάνουν την αίτηση για να λαμβάνουν τη μικρή επιταγή».


Από την άλλη πλευρά η ΣΕΚ τονίζει την ανάγκη αύξησης των χαμηλών συντάξεων. Ο Γραμματέας Επιτροπής Συνταξιούχων ΣΕΚ, Μιχάλης Ρωσσής, ανέφερε στη «Σ» ότι «αίτημα είναι η αύξηση των εισοδημάτων των ατόμων της Τρίτης Ηλικίας. Επίσης υπάρχει μέσα το αίτημα για την κατάργηση της ποινής ύψους 12% σε όσους επιλέγουν να βγουν στη σύνταξη από τα 63 τους χρόνια».
«Ανακούφιση από το ΓεΣΥ»


Για την εξασφάλιση της ποιότητας στην υγεία τους έκαναν λόγο ΣΕΚ και ΠΕΟ, συμφωνώντας ότι η εφαρμογή του ΓεΣΥ θα δώσει μιαν ανάσα ικανοποίησης στα άτομα της Τρίτης Ηλικίας. Ο κ. Ρωσσής ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «η εφαρμογή του Γενικού Συστήματος Υγείας θα βοηθήσει πολύ τους ηλικιωμένους. Οι χαμηλοσυνταξιούχοι, όπως γνωρίζετε, πάνε στα νοσοκομεία. Τώρα θα έχουν το δικαίωμα να πάνε σε άλλους ιατρούς και δεν θα περιμένουν με τις ώρες».
Για την εξάλειψη του βασανιστηρίου της πολύωρης αναμονής στα δημόσια νοσηλευτήρια έκανε λόγο ο κ. Σκαρπάρης. «Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα αυτό, το να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν άμεσα οι συνταξιούχοι και να περιμένουν με τις ώρες στις ουρές για να τους δει ένας ειδικός. Σκεφτείτε ότι υπάρχει κόσμος που έχει φύγει από τη ζωή ενώ βρισκόταν σε λίστες αναμονής για εγχείρηση. Το ΓεΣΥ είναι αναγκαίο να εφαρμοστεί».
Φτώχια και μοναξιά


Οι χαμηλές συντάξεις δεν μπορούν να συντηρήσουν αυτά τα άτομα όλον τον μήνα. Αυτό επιβεβαιώνει με τη σειρά της η βουλευτής στη Βουλή των Γερόντων, κ. Κάτια Λουκά, η οποία περιέγραψε ένα περιστατικό ανάμεσα στα τόσα που συναντά καθημερινά.


«Πριν από λίγο καιρό επισκέφθηκα μια ηλικιωμένη που ήταν άρρωστη με γρίπη. Της είχα πει να πάει άμεσα στον γιατρό και μου είπε χαρακτηριστικά: ‘Κόρη μου ο μήνας έχει 15, μόλις που τα βγάζω πέρα με τα 340. Αν θα πάω στα εξωτερικά ιατρεία, θα χρειαστώ ταξί πέντε ευρώ, θα χρειαστώ άλλα τρία ευρώ για τα χαρτιά μου εκεί στα εξωτερικά, άλλα για τα φάρμακα, έτα 20 ευρώ. Θα περιμένω το τέλος του μήνα για να πάω στον γιατρό. Αυτήν τη στιγμή ούτε γάλα δεν έχω να αγοράσω’. Κι άλλες τόσες περιπτώσεις που ξέρουμε.


»Αυτά τα ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού, τους χαμηλοσυνταξιούχους, η Κυβέρνηση και τα αρμόδια σώματα να τους δουν με μεγάλη επιείκεια. Είναι κρίμα οι άνθρωποι στη δύση της ζωής τους να ταλαιπωρούνται τόσο πολύ. Οι άνθρωποι της βιοπάλης, που διήνυσαν τη ζωή τους σε μεταλλεία, σε ορυχεία, σε δρόμους, σε εργοστάσια, σε πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, να πάρουν αυτό το νόμισμα από το κράτος. Εκτός αυτού, οι συνταξιούχοι βιώνουν το βάσανο της μοναξιάς...».
Το μαρτύριο της γραφειοκρατίας


Οι προσπάθειες για τη μείωση της γραφειοκρατίας συνεχίζονται, εντούτοις το φαινόμενο -αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι- καλά κρατεί. Οι αιτήσεις παίρνουν σειρά, οι απαντήσεις καθυστερούν, δικαιολογητικά ψάχνονται από δω και από κει, επιβεβαιώσεις αναζητούνται σε διάφορα τμήματα και κόσμος πηγαινοέρχεται αναζητώντας το δίκιο του. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις ατόμων που έπεσαν αιχμάλωτοι κατά την περίοδο της τουρκικής εισβολής του 1974. Ο κ. Σκαρπάρης μίλησε για την ταλαιπωρία που ζουν.


«Ακόμη περιμένουν μιαν απάντηση οι αιχμάλωτοι που έκαναν αίτηση για να λάβουν το τιμητικό επίδομα. Στέλνουμε επιστολές στο Υπουργείο Άμυνας και λέμε ότι είναι αδιανόητο για εμάς να ταλαιπωρούνται άνθρωποι που ήταν αιχμάλωτοι επειδή το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου ισχυρίζεται ότι δεν έχουν αποδεικτικά αιχμαλωσίας. Μάλιστα την ίδια στιγμή που ο αιτητής παρουσιάζει ταυτότητα αιχμαλώτου, παρουσιάζει αλληλογραφία πάνω σε χαρτί του Ερυθρού Σταυρού που έστελνε τότε από την Τουρκία που ήταν στην αιχμαλωσία προς την οικογένειά του. Τι άλλο θέλουν να τους δείξει;».