Θερμό καλοκαίρι με νέα διάσκεψη στο Κυπριακό

Ολοένα και πιο κοντά σε μια νέα διάσκεψη για την Κύπρο, εντός καλοκαιριού -σ.σ. όπως ακριβώς απαιτούσε από πέρσι η Τουρκία- βρίσκεται το Κυπριακό, με τις πληροφορίες από τη Νέα Υόρκη να θέλουν τον Γ.Γ. του ΟΗΕ να αναλαμβάνει μια «τελευταία» δράση για οριστική επίλυση του προβλήματος.
Το ενδεχόμενο αυτό, πέραν της ίδιας της ουσίας που κρύβει, κινητοποιεί άπαντες και λόγω της χρονικής συγκυρίας, αφού θα συμπίπτει ουσιαστικά με τις εξελίξεις στο επίπεδο της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, την οποία η Τουρκία και κάποιοι διεθνείς παράγοντες εργαλειοποιούν προς άσκηση πιέσεων.
Ή ταν ή επί τας;
Οι πληροφορίες από την έδρα των Ηνωμένων Εθνών, στον απόηχο μάλιστα της πρότασης Λουτ, που, όπως ξεκαθαρίζουν, τα πράγματα ήταν έμπνευση του ίδιου του Αντόνιο Γκουτέρες, είναι πως η δυστοκία στην κατάληξη σε όρους αναφοράς οδηγεί τον επικεφαλής του Οργανισμού σε ανάληψη προσωπικού ρίσκου, με τη σύγκληση διάσκεψης για συζήτηση όλων των θεμάτων και ανάληψη από το κάθε μέρος της ευθύνης που του αναλογεί.

Σωρεία πληροφοριών, όχι μόνο από τη Νέα Υόρκη, συγκλίνουν σε ένα και μόνο συμπέρασμα. Ότι, πλέον, η αποστολή Λουτ δεν θα εξαντλείται στην εξεύρεση όρων αναφοράς, που μπορούν να θεωρηθούν και ήσσονος πλέον σημασίας, αλλά θα επεκταθεί στην προετοιμασία όλων των εμπλεκομένων για μια νέα Διάσκεψη το καλοκαίρι, η οποία θα κινηθεί στη λογική του Κραν Μοντανά, αφού πρώτα, όμως, εξετάσει σε τι ακριβώς συμφωνούν οι πλευρές σε σχέση με τις έξι βασικές παραμέτρους που καθορίστηκαν από τον Γενικό Γραμματέα στο ελβετικό θέρετρο.
Ανοίγουν τη βεντάλια
Οι νέες σκέψεις ή/και προθέσεις του Αντόνιο Γκουτέρες, ως αποτέλεσμα της παρατεταμένης δυστοκίας στην προσπάθεια προόδου, ανοίγουν τη βεντάλια των ρίσκων και άρα της αναγκαίας προετοιμασίας της ελληνικής κυπριακής πλευράς, ώστε να μη βρεθεί προ εκπλήξεων. Η λογική που ανέπτυξε στην ενδιάμεση έκθεσή του, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, θα συζητηθεί την επερχόμενη εβδομάδα, η οποία θέλει τις πλευρές να είναι έτοιμες να αποδεχθούν ότι τα «θέλω» τους δεν θα ικανοποιηθούν στο 100%, είναι τέτοια, που προφανώς θα πρέπει να κτυπήσει καμπανάκι συναγερμού.

Θα πρέπει, δηλαδή, τακτικά και στρατηγικά η Λευκωσία να γνωρίζει σε ποια σημεία μπορεί, έστω κατ’ ελάχιστον, να αποδεχθεί λιγότερα από αυτά που θα διεκδικεί και σε ποια σημεία δεν μπορεί να βάλει νερό στο κρασί της. Οι σκέψεις όλων πάνε σε συγκεκριμένα ζητήματα και είναι φρόνιμο να λεχθεί από τώρα ότι, αν στα θέματα ασφάλειας και εγγυήσεων δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει βήμα προς τα πίσω, τότε στα θέματα της αποτελεσματικής συμμετοχής η ε/κ πλευρά θα δεχθεί πίεση, πάντα με βάση τη λογική Γκουτέρες.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, έχοντας υπόψη τη δριμύτητα με την οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απορρίπτει τις τουρκικές απαιτήσεις και τη γλαφυρότητα με την οποία περιγράφει μια λύση με τ/κ βέτο, η οποία θα καταλήξει, λέγει, σε κατάρρευση, τότε η απάντηση στην εξίσωση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Και σε μια νέα διάσκεψη για την Κύπρο, με τη λογική «ή ταν ή επί τας», το μεγάλο ρίσκο θα αφορά στην επίρριψη ευθυνών σε περίπτωση αδιεξόδου.
Προληπτικές κινήσεις...
Έχοντας γνώση για τους νέους σχεδιασμούς του διεθνούς παράγοντα, έστω και αν καθηκόντως δεν το παραδέχεται δημοσίως, η Λευκωσία έχει ενεργοποιήσει το σχέδιο καλής προετοιμασίας των παρεμφερών παραμέτρων (τα θέματα ουσίας θα αφορούν στις διαβουλεύσεις με την κυρία Λουτ). Γνωρίζοντας και αναγνωρίζοντας ότι το χρονικό πλαίσιο στο οποίο τοποθετούνται οι εξελίξεις ευνοεί πιέσεις, λόγω της λήξης της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, Προεδρία της Δημοκρατίας και Υπουργείο Εξωτερικών έχουν ήδη κινητοποιηθεί.

Οι επαφές που είχε χθες και προχθές με τον Πρόεδρο της Κίνας και τον Πρόεδρο της Ρωσίας, στο Πεκίνο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, είχαν και αυτό το περιεχόμενο. Δηλαδή ενημέρωση των δύο μεγάλων χωρών, μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας για τις τελευταίες εξελίξεις, τους κινδύνους, τις προοπτικές, μα πάνω απ' όλα την ανάγκη να μην υπάρξει αλλαγή στο στάτους της Ειρηνευτικής Δύναμης σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία, που θα τινάξει στον αέρα έστω τις μηδαμινές προοπτικές που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Δικαίως κάποιος θα μπορούσε να διερωτηθεί, στο σημείο αυτό, κατά πόσον οι Ηνωμένες Πολιτείες, την ίδια ώρα που χαρακτηρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία ως στρατηγικό εταίρο, θα έριχναν χαστούκι στην Κύπρο, εμμένοντας και επιμένοντας σε αλλαγή του στάτους της ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Σωστό ερώτημα. Δύσκολη, όμως, η απάντηση, μας έλεγαν καλά ενημερωμένες διπλωματικές πηγές. Και αυτό, γιατί η οριζόντια πολιτική των ΗΠΑ για τις ειρηνευτικές αποστολές έχει στρατηγική σημασία για την Κυβέρνηση Τραμπ και εφάπτεται πολύ σημαντικότερων ζητημάτων από το Κυπριακό. Την ίδια ώρα, ωστόσο, η καλή δουλειά, προετοιμασία και προληπτική πολιτική μπορούν να πείσουν τις ΗΠΑ για την αναγκαιότητα να σταθούν στο πλευρό της Λευκωσίας σε αυτό το θέμα που διαρκώς εργαλειοποιεί η Τουρκία. Και από τον στενό κύκλο του Υπουργού Εξωτερικών μάς επαναλαμβάνουν πως έχουν γνώσιν οι φύλακες.