Η κυρίαρχη ΑΟΖ σε περιπέτεια

Πρωτευόντως ανησυχητικό και επικίνδυνο είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, και ειδικά το κατεστημένο τού Φόρεϊν Όφις, έχει την πρωτοκαθεδρία στους περί το Κυπριακό χειρισμούς τόσο στο επίπεδο του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και στο τρίγωνο των Εγγυητριών Δυνάμεων
Για τη συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων αναμφίβολα δεν συνιστά έκπληξη η δήλωση του Άγγλου Υφυπουργού Ευρώπης, Σερ Άλαν Ντάνκαν, περί αμφισβητούμενης κυριαρχίας της Κυπριακής ΑΟΖ. Ενέχει, όμως, ιδιαίτερη σημασία, γιατί ο εν λόγω αξιωματούχος έχει το απάνω χέρι στο Κυπριακό εκ μέρους της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου. Της κυβέρνησης του Brexit, άρα της κυβέρνησης που προφανώς ποσώς δεν νοιάζεται από τη στάση των πρώην εταίρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δήλωσή του καταδεικνύει την πάγια, τη διαχρονική διχοτομική αγγλική πολιτική στο Κυπριακό. Την προσφιλέστατη, για την πάλαι πότε Βρετανική Αυτοκρατορία, πολιτική τού «διαίρει και βασίλευε».


Η δήλωση αυτή είναι άκρως εκνευριστική, γιατί προέρχεται από την κυβέρνηση μιας χώρας, η οποία διατηρεί στρατιωτικές Βάσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία και αναιδώς παραλείπει να τηρεί τις υποχρεώσεις της, οι οποίες προκύπτουν από τις συμφωνίες για εγκατάστασή τους. Συμφωνίες, βέβαια, οι οποίες επιβλήθηκαν στον κυπριακό λαό και αποτελούν αποικιοκρατικό κατάλοιπο. Σύμβολο ενός αποβιώσαντος θεσμού και αναχρονισμό πρώτου βαθμού, ιδιαίτερα για χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από μια χώρα που είναι εγγυήτρια της Ανεξαρτησίας, Εδαφικής Ακεραιότητας και Κυριαρχίας, τρομάρα της, της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Βρετανική πρωτοκαθεδρία


Τα πιο πάνω, βέβαια, είναι δευτερευόντως ανησυχητικά. Πρωτευόντως ανησυχητικό και επικίνδυνο είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, και ειδικά το κατεστημένο τού Φόρεϊν Όφις, έχει την πρωτοκαθεδρία στους περί το Κυπριακό χειρισμούς τόσο στο επίπεδο του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και στο τρίγωνο των Εγγυητριών Δυνάμεων.


Αυτή η πρωτοκαθεδρία οδήγησε στο γεγονός ότι οι Άγγλοι είναι οι βασικοί εμπνευστές των κατά καιρούς παραχθέντων σκέψεων, ιδεών και σχεδίων στο Κυπριακό. Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό όλων αυτών των επεξεργασιών; Η εκ των προτέρων γνώση των σχεδιαστών, του γεγονότος ότι οι Ε/κ δεν θα μπορούσαν να τα αποδεχτούν. Γιατί δεν ήταν λειτουργικά και βιώσιμα και δεν παρείχαν ασφάλεια. Ασφάλεια για τη φυσική ύπαρξη των Ε/κ, αλλά και ασφάλεια εφαρμογής των σχεδίων. Επιπρόσθετα, ήσαν σαφώς άδικα και αντιδημοκρατικά.


Άρα, γνώριζαν, ως οι αρχιτέκτονες αυτών των προτάσεων, ότι θα απερρίπτοντο από τους Ε/κ, οι οποίοι θα βαραίνονταν ακριβώς με την απόρριψή τους. Ουσιαστικά, κάθε φορά σχεδιάζει ένα εκβιαστικό δίλημμα για τους Ε/κ. Ποιο; Το εξής: Ή αποδέχεστε προτάσεις οι οποίες είναι άδικες, αντιδημοκρατικές, ανεφάρμοστες και ανασφαλείς, ή θα σας βαραίνει το κόστος της απόρριψης.


Οπόταν, κάθε επόμενη πρόταση θα είναι χειρότερη για εσάς που φέρετε την ευθύνη της μη αποδοχής της προηγούμενης. Το τέλειο δίλημμα, ο τέλειος εκβιασμός. Και, φυσικά, κάθε φορά, την αγγλική αποικιοκρατική και διχοτομική αντίληψη βρίσκονταν, και σήμερα, ακόμη, βρίσκονται, τα αγγλότροπα ντόπια ηχεία, να την υπερασπιστούν και προβάλουν. Γιατί αποκαλώ διχοτομική αυτήν την προσέγγιση;


Διότι, γνωρίζοντας ότι οι προτάσεις τους θα απορριφθούν, οδηγείται η υπόθεση της Κύπρου στη στασιμότητα και, άρα, το de facto διχοτομικό status quo παραμένει αναλλοίωτο, με τον ορατό πλέον κίνδυνο μονιμοποίησης και νομιμοποίησης. Τι εξασφαλίζει με αυτόν τον τρόπο το Ηνωμένο Βασίλειο; Μα, φυσικά, τη διαιώνιση της παραμονής των Βάσεών του στην Κύπρο, οι οποίες του διασφαλίζουν άλλα οφέλη στον ενδοοικογενειακό ανταγωνισμό των ΝΑΤΟϊκών και Δυτικών Κρατών.
Διχοτομική πολιτική ανέκαθεν


Φυσικά, διχοτομική υπήρξε η αγγλική πολιτική ανέκαθεν. Από την ώρα που αγόρασαν το νησί από τη Μεγάλη Πύλη και πάτησαν την μπότα τους στην Κύπρο. Απ’ αυτό και μόνο το γεγονός έπρεπε να διδαχθούν πολλοί, και ειδικά όσοι πολιτεύονται. Δυστυχώς, δεν διδάχθηκαν. Άλλοι, γιατί δεν θέλησαν. Είναι αυτοί οι οποίοι απαξιώνουν σταθερά και μόνιμα την όποια προσπάθεια εξεύρεσης μιας λύσης αρχών. Δηλαδή, στηριγμένης στις βασικές αρχές του ΟΗΕ και το Διεθνές Δίκαιο, τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, τις αποφάσεις των δύο οργανισμών (ΟΗΕ και Ευρωπαϊκή Ένωση), τη διασφάλιση ενός κοινού κράτους με τους Τ/κ συμπατριώτες μας, αλλά ενός κανονικού/φυσιολογικού κράτους. Ενός ομοσπονδιακού μεν κράτους, αλλά Κράτους ενός Λαού, μιας Χώρας, μια νομικής οντότητας.


Αυτές τις όσον ποτέ άλλοτε οριακές ώρες για την Κύπρο και την υπόθεση του Λαού μας είναι άκρως ανησυχητική η δήλωση Ντάνκαν, γιατί έρχεται να προστεθεί στην ανάλογη δήλωση των ΗΠΑ για την Κυπριακή ΑΟΖ. Και οι δύο μαζί θέτουν σε περιπέτεια την κυριαρχία της ΑΟΖ μας. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο κόπο και γνώση για να αντιληφθεί ο καθένας ότι οι παρόμοιες δηλώσεις ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου αυτήν τη στιγμή δεν έγιναν τυχαία.


Έχουν στόχο που αφορά, κατά τη γνώμη μου, τόσον το Κυπριακό, όσο και το εξέχον ζήτημα των υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και τον μελλοντικό ρόλο της Τουρκίας και στα δύο. Καθώς, επίσης, και τον ευρύτερο ρόλο της Τουρκίας και στο ενεργειακό γίγνεσθαι της ανατολικής Μεσογείου και τον γεωπολιτικό της ρόλο στην περιοχή και τη Μέση Ανατολή. Είναι και μέρος της συνειδητής τους προσπάθειας να επαναφέρουν πλήρως την Τουρκία του Ερντογάν στο δυτικό μαντρί. Να σταματήσουν τις ενέργειές της με τη Ρωσία και άλλες χώρες, όπως π.χ. το Ιράν.