Βενεζουέλα: Η ώρα της εξέγερσης

Tα διεθνή ΜΜΕ την βάφτισαν «επανάσταση των πλουσίων» και οι οπαδοί της θεωρίας της συνωμοσίας, απαρχή του αμερικανικού πραξικοπήματος. Το μόνο σίγουρο είναι πως η Βενεζουέλα βιώνει πλέον μια μαζική εξέγερση που διχάζει τον λαό της και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών, οι οποίοι αναμετρώνται στο δικό της έδαφος
Ο Χουάν Γκουαϊδό έχει ήδη αναλάβει τα ηνία της Βενεζουέλας, με τις ευλογίες της Εθνοσυνέλευσης. Χρειάστηκαν περίπου πέντε μήνες για να καλέσει τους οπαδούς του σε εξέγερση, αφού πρώτα πήρε τις «ευλογίες» των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους. Ο Νικολάς Μαδούρο, ωστόσο, ο οποίος έχει επιβεβαιώσει τη στήριξη της Ρωσίας και της Κίνας, αρνείται να παραδώσει την ηγεσία. Ανάμεσα στους δύο προέδρους, μια χώρα διχασμένη και ένας λαός που ζει σε συνθήκες ένδειας...

Γι' ακόμη μια φορά, οι ισχυροί της Γης παίζουν μιαν ακόμη παρτίδα πόκερ, για να κερδίσουν την επιρροή τους, το πρεστίζ τους και τον πλούτο της χώρας. Η Βενεζουέλα βιώνει εδώ και χρόνια την αυξανόμενη πολιτική δυσαρέσκεια, που τροφοδοτείται περαιτέρω από τον υπερβολικό πληθωρισμό, τις διακοπές του ηλεκτρικού και την έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων.
Τα δραματικά γεγονότα της 23ης Ιανουαρίου

Όλος ο κόσμος προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα: Ποιος είναι ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας; Τι ακριβώς συμβαίνει μετά τα γεγονότα της 23ης Ιανουαρίου, οπότε ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Χουάν Γκουαϊδό, δήλωσε ότι ενεργεί ως προσωρινός Πρόεδρος και ότι θα αναλάβει τις εξουσίες του εκτελεστικού κλάδου; Δύο εβδομάδες νωρίτερα, ο Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος σήκωσε το γάντι που του πέταξε η εξεγερμένη αντιπολίτευση της χώρας του, είχε ορκιστεί για μια δεύτερη εξαετή θητεία. Πριν προλάβει να χαθεί ο ήχος της φωνής του Μαδούρο, που κατηγορούσε τον Γκουαϊδό για συνωμοσία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ντόναλντ Τραμπ έδωσε εντολή για παράδοση στον Γκουαϊδό όλων των περιουσιακών στοιχείων της Βενεζουέλας εντός της επικράτειας των ΗΠΑ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ έγινε και ο πρώτος επικεφαλής κράτους που ανακοίνωσε τη στήριξή του στον Γκουαϊδό. Ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών κάλεσε τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών να αναγνωρίσουν τον Γκουαϊδό ως «μεταβατικό Πρόεδρο της Βενεζουέλας». Λίγο πιο ουδέτερος, ο Υπουργός Εξωτερικών του Καναδά δήλωσε πως η χώρα του στηρίζει τη δέσμευση του Γκουαϊδό να οδηγήσει τη Βενεζουέλα σε προεδρικές εκλογές.

Η Βραζιλία, η Χιλή, η Αργεντινή, η Κολομβία, η Κόστα Ρίκα, η Γουατεμάλα, η Ονδούρα, ο Παναμάς, η Παραγουάη και το Περού, που είναι επίσης μέλη της «Ομάδας της Λίμας», ανέφεραν ότι τάσσονται υπέρ του Γκουαϊδό και τον αναγνωρίζουν ως μεταβατικό Πρόεδρο. Το ίδιο έπραξαν η Γεωργία και το Κοσσυφοπέδιο, καθώς επίσης και η Βρετανία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε, επίσης, τα κράτη μέλη της ΕΕ να αναγνωρίσουν τον Γκουαϊδό.

Στον αντίποδα, η Ρωσία δήλωσε την στήριξή της στον Νικολάς Μαδούρο. Μάλιστα, ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Μαδούρο, «εξέφρασε την υποστήριξη του στη νόμιμη Κυβέρνηση της Βενεζουέλας σε συνθήκες όξυνσης μιας εσωτερικής πολιτικής κρίσης που έχει προκληθεί από το εξωτερικό». Στον ίδιο άξονα, η Τουρκία, το Ιράν και η Κίνα. Η Κούβα και η Βολιβία στηρίζουν, επίσης, τον Νικολάς Μαδούρο.
Τα Ηνωμένα Έθνη προτάσσουν τον διάλογο και καλούν τις δύο πλευρές να αποφύγουν τις ακραίες ενέργειες.
Η αμφισβήτηση προς τον Μαδούρο

Ο Νικολάς Μαδούρο ανέλαβε τα ηνία της Βενεζουέλας μετά τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες, το 2013. Μέχρι τότε υπηρετούσε τη χώρα από τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών. Κέρδισε τις τότε εκλογές με μόλις 1,6% διαφορά. Από την αρχή αμφισβητήθηκε. Αμφισβήτηση που γιγαντώθηκε μετά το τέλος της πρώτης του θητείας, αφού, κατά τη διάρκεια της πενταετίας του, η οικονομία της χώρας υπέστη ελεύθερη πτώση. Επανεξελέγη τον Μάιο του 2018, μέσα από μια εκλογική διαδικασία που τα κόμματα της αντιπολίτευσης μποϊκόταραν.

Πήραν αυτήν την απόφαση όταν η Κυβέρνηση του Μαδούρο αποφάσισε να απαγορεύσει σε συγκεκριμένους υποψηφίους της αντιπολίτευσης να συμμετέχουν στην εκλογική αναμέτρηση. Τους μήνες που προηγήθηκαν, δεκάδες μέλη της αντιπολίτευσης είχαν εγκαταλείψει τη χώρα, υπό τον φόβο της σύλληψης, ενώ ακόμη περισσότεροι οδηγήθηκαν στα κελιά, ως πολιτικοί κρατούμενοι. Μεταξύ αυτών, ο τότε ηγέτης του κόμματος «Λαϊκή Θέληση», Ντανιέλ Σεμπάγιος, του κόμματος του οποίου σήμερα ηγείται ο Γκουαϊδό. Συνολικά, ο Μαδούρο έχει φυλακίσει 90 στελέχη της «Λαϊκής Θέλησης». Η επανεκλογή του Μαδούρο δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας.
30ή Απριλίου, η «νύχτα της Κολάσεως»
Τα αντίπαλα στρατόπεδα κάλεσαν τους οπαδούς τους σε εξέγερση. Ο Γκουαϊδό ζήτησε τη στήριξη του στρατού. Ο Μαδούρο διαβεβαίωσε πως το στράτευμα παραμένει πιστό στην Κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι πως η στρατιωτική ηγεσία τηρεί στάση ουδετερότητας και δεν επιχειρεί κατά κανενός στρατοπέδου. Το καλοκαίρι, πάντως, προμηνύεται ακόμη πιο δύσκολο για τη Βενεζουέλα. Τόσο φιλοκυβερνητικές, όσο και αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα εδώ και μήνες, άρχισαν ξανά να κορυφώνονται.

Η 30ή Απριλίου ήταν η πρώτη «νύχτα της Κόλασης» στην οποία επισήμως εισέρχεται η Βενεζουέλα, στην εποχή αυτή που πίσω από κάθε πλευρά ενός εμφυλίου πολέμου κρύβεται μια μεγάλη δύναμη.
Η επόμενη μέρα

Στην πραγματικότητα, ο Γκουαϊδό βασίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο Μαδούρο στη Ρωσία. Αυτή είναι ακόμη μια παρτίδα στο ευρύτερο πολεμικό παιγνίδι των ισχυρών. Το κλειδί κρατούν ο λαός και ο στρατός. Ο λαός μοιάζει διχασμένος. Ο στρατός, αν και, επί του παρόντος, δηλώνει αφοσίωση στον Μαδούρο, αφήνει τους εξεγερμένους να περνούν ανάμεσα από τα τανκς και δεν χρεώνεται το αίμα που χύνουν στους δρόμους οι διαδηλωτές. Πρακτικά, ο Γκουαϊδό δεν έχει ισχύ, παρά μόνο τον λαό που υπόσχεται να παραμείνει στους δρόμους και τις αμερικανικές δυνάμεις. Ο Μαδούρο έχει ισχύ, αλλά δεν έχει υποστήριξη.

Προειδοποιεί με δεύτερο Βιετνάμ, αν ο στρατός του Ντόναλντ Τραμπ επέμβει στη χώρα με το πρόσχημα της ειρηνευτικής επέμβασης ή της προστασίας του λαού. Σε επίπεδο καθημερινότητας, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες είναι ο υπερπληθωρισμός. Ο ετήσιος ρυθμός πληθωρισμού ανήλθε σε 1.300.000% τους τελευταίους 12 μήνες. Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός μόλις που αγγίζει τα 3 δολάρια, τη στιγμή που οι τιμές στα βασικά προϊόντα διπλασιάζονται κάθε 19 μέρες.

Η επόμενη μέρα βρίσκει τη Βενεζουέλα σε συνθήκες χάους. Πρώτη επιλογή είναι η προκήρυξη εκλογών από τον ίδιο τον Μαδούρο. Αν αυτό το σενάριο δεν γίνει ιστορικό γεγονός, τα ηνία θα αναλάβουν οι ισχυροί, οι οποίοι αρχικά θα χειριστούν το ζήτημα διά της διπλωματικής οδού και ακολούθως θα παίξουν «σκληρό» πόκερ πίσω από τις κλειστές πόρτες της διπλωματίας. Όποιος κερδίσει το παιχνίδι θα επιβάλει τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας, έχοντας, ωστόσο, υποκύψει, έστω και μερικώς, σε άλλο σημείο του πλανήτη.