Αναλύσεις

Επιστολές αναγνωστών ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ

Κάνναβη


Ο Κλινικός Ψυχολόγος-Σωματικός Θεραπευτής, Δρ Βασίλης Χριστοδούλου, γράφει για την ιατρική χρήση της κάνναβης:


«Η μαριχουάνα από κάποιους εξιδανικεύεται και από άλλους δαιμονοποιείται... Κάποιοι ζητούν την πλήρη νομιμοποίηση και άλλοι την πλήρη απαγόρευση. Η δική μου θέση δεν πάει στα άκρα.


Για μένα που έχω δει δεκάδες θεραπευόμενους, που η συστηματική χρήση αποδιοργάνωσε τον ψυχισμό τους ρίχνοντάς τους στην ψύχωση, το ερώτημα δεν απαντιέται με ένα Ναι ή ένα Όχι στη νομιμοποίηση της κάνναβης αλλά, εστιάζω στο πώς.


Η νομιμοποίηση μπορεί και επιβάλλεται, για πολλούς λόγους να γίνει, χωρίς όμως να παρουσιάζεται σαν το ελιξίριο της ζωής και της μόνιμης χαράς.


Η κάνναβη είναι στη ζωή μας εδώ και χιλιάδες χρόνια όχι μόνο για τις φαρμακευτικές και ψυχοδραστικές της ιδιότητες αλλά και για τη δυνατότητα χρησιμοποίησης των ινών του φυτού σε πολυάριθμες κατασκευές.


Από τα φοιτητικά μου χρόνια κρατώ στη μνήμη μου ένα ντοκιμαντέρ για τον αήθη πόλεμο που δέχτηκε η μαριχουάνα, από τον ανταγωνισμό με τους πετρελαιάδες, που τότε επένδυαν στο πλαστικό και το νάιλον, ενώ υπήρχε η δυνατότητα χρήσης φυσικών ουσιών, όπως τα παράγωγα του φυτού της κάνναβης.


Τον «πόλεμο», ως γνωστόν, τον κέρδισαν οι πετρελαιάδες και η ανθρωπότητα συνέπραξε στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά του πλανήτη με την ανεξέλεγκτη διάδοση του πλαστικού.


Υπάρχουν είδη κάνναβης με κορμό πολύ ανθεκτικό, που φθάνουν τα 4 με 6 μέτρα, με ίνες πολύ ανθεκτικές, που μπορούν μας δώσουν όχι μόνο σχοινιά και νήματα αλλά και να αντικαταστήσουν επάξια τα πλαστικά που, με την αλόγιστη διάδοσή τους, έχουν γίνει η μάστιγα του πλανήτη.


Όσον αφορά τις φαρμακευτικές ιδιότητες της κάνναβης, αυτές είναι πολλές και δεν περιορίζονται στη χρήση της μόνο σαν παυσίπονο. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι πρέπει να παίρνει κάποιος χημικά αναλγητικά με πιθανές επιβλαβείς επιπτώσεις στη υγεία του αντί ένα φυσικό ρόφημα τσάι μαριχουάνας. Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι δρα στον οργανισμό αντικαταθλιπτικά, αντιοξειδωτικά, περιορίζει τις επιληπτικές κρίσεις και τις φλεγμονές, δρα ευεργετικά σε κάποιες μορφές καρκίνου, στη νόσο του Κρον και τη πολλαπλή σκλήρυνση, οι δε έρευνες συνεχίζονται.


Από την άλλη έρευνες έχουν με σαφήνεια καταδείξει ότι η καθημερινή χρήση κάνναβης αυξάνει την πιθανότητα εκδήλωσης ψύχωσης.


Ερευνητές του King’s College του Λονδίνου ανέλυσαν στοιχεία από 11 ευρωπαϊκές πόλεις και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ένα πέμπτο των νέων περιστατικών ψύχωσης πιθανώς συνδέεται με καθημερινή χρήση κάνναβης. Η πρόσφατη έρευνα του King’s College επιβεβαιώνει παλαιότερες έρευνες που αναδεικνύουν τη σχέση μεταξύ συστηματικής χρήσης και ψύχωσης.


Επίσης, όταν αναφερόμαστε στην κάνναβη δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι μιλούμε για πολλά είδη κάνναβης με διαφορετικές ιδιότητες το κάθε είδος και με πολύ διαφορετικά ποσοστά δραστικής ουσίας το κάθε είδος. Συνεπώς χρειάζεται πολύ σοβαρή μελέτη για το πώς η νομιμοποίηση μπορεί να γίνει.


Όσον αφορά την ιατρική χρήση, αυτή δεν μπορεί παρά να αντιμετωπισθεί με τη δέουσα σοβαρότητα που η ιατρική πράξη επιβάλλει».


«Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»


Ο Δρ Χρίστος Α. Θεοδούλου μιλά για τον Νικόλα Παπαδάκη και το βιβλίο του, «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»:


«Γνώρισα τον Νικόλα Παπαδάκη μέσω του κοινού μας φίλου Βασίλη Καλαϊτζή-Μουντάκη, πριν από περισσότερα από 10 χρόνια. Από τότε συνεργαστήκαμε και συνεργαζόμαστε μέσα στα πλαίσια του Ιδρύματος και στην κοινή μας αγάπη για την Ελλάδα, την Κύπρο, την Κρήτη και τον Ελληνισμό. Το Ίδρυμα Βενιζέλου ιδρύθηκε το 2000 και, κάτω από την ηγεσία του Ν. Παπαδάκη και των συνεργατών του, έχει καταστεί τουλάχιστον ένα από τα πιο αξιόλογα Ιδρύματα του Ελληνισμού στο είδος του.


Ο Ν. Παπαδάκης μάς παρουσιάζει τώρα ένα βιβλίο που ίσως να είναι το αποκορύφωμα του μέχρι σήμερον συγγραφικού του έργου, μια δίτομη βιογραφία του Ελευθέριου Κ. Βενιζέλου.


Έχουν γραφτεί πάρα πολλές βιογραφίες του Ελευθέριου Βενιζέλου, έχοντας υπόψη τη θέση του ανδρός στη σύγχρονη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ιστορία. Αναφέρω για παράδειγμα το βιβλίο του Δ. Άλαστου στην αγγλική του 1942, του H.A. Gibbons του 1921 και το τετράτομο βιβλίο του Δ. Πουρνάρα του 1960 (μια εκτενής βιβλιογραφία υπάρχει π.χ. στο βιβλίο μου «Η Ελλάδα και η Αντάντ», έκδοση του Ιδρύματος Βενιζέλου και των εκδόσεων Πατάκη του 2011, σελίδες 399-432). Η βιογραφία όμως του Νικόλα Παπαδάκη είναι η πιο σύγχρονη με όλες τις τελευταίες πηγές.


Το βιβλίο αρχίζει από τη γέννηση του Βενιζέλου στην Κρήτη το 1864 μέχρι τον θάνατό του το 1936 στο Παρίσι, περνώντας όλα τα στάδια της ζωής του Βενιζέλου που διαφωτίζουν την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ιστορία. Η Επανάσταση του Θέρισου, η σύγκρουση με τον Πρίγκιπα Γεώργιο, η Κρήτη και η κλήση του στην Ελλάδα για την ηγεσία της χώρας, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και το μεγάλο θέμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και η σύγκρουση με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο.


Ο Βενιζέλος, νικητής και θριαμβευτής στο Συνέδριο της Ειρήνης. Η γραμματέας του Lloyd George, ως αναφέρεται στο βιβλίο, τον περιγράφει ως «έναν υπέροχο τύπο Έλληνα χυμένο στο κλασικό καλούπι, πνευματικά και σωματικά» (ο.π., Τόμος Β, σελίς 664).


Το βιβλίο του Ν. Παπαδάκη διακρίνεται για την ενδελεχή έρευνα των πηγών. Επίσης η αξία του έγκειται και στη συγγραφή και τις πάμπολλες ανέκδοτες φωτογραφίες. Θα αποτελέσει ένα βοήθημα για όλους που ασχολούνται με τη νεότερην ιστορία, και για οποιονδήποτε που ενδιαφέρεται για τη νεότερην ιστορία του Ελληνισμού.


Θα ήταν χρήσιμη μια μετάφρασή του στην Αγγλική για να είναι στη διάθεση και όλων των ξένων ερευνητών».


Απότοκο μιας παρηκμασμένης κοινωνίας ο serial killer


Ο Α. Χατζηαντώνης αναφέρεται στην υπόθεση που συγκλονίζει την Κύπρο, μετά τις συνεχείς αποκαλύψεις και άλλων πτωμάτων θυμάτων του 35χρονου ίλαρχου:


«Θα επιχειρήσω μια σύντομη ανάλυση, για την πορεία που πήρε η κυπριακή κοινωνία, σαν σύνολο, τα τελευταία 20-30 χρόνια. Επικεντρωνόμενος στον τρόπο ζωής των παιδιών. Διότι, όλα, οι ανθρώπινες συμπεριφορές κ.λπ., ανάγονται στην παιδική μας ηλικία.Θυμάμαι έναν ορισμό ενός Λεξικού,του Penguin: “The child, is the father of man”.


Θα πάω αρκετά χρόνια πίσω, στη δεκαετία του ‘60, που ήμουνα έφηβος. Όταν δεν ήμασταν σκυμμένοι πάνω από την οθόνη ενός κινητού. Πού τέτοια πράγματα τότε. Έλεος! Μικρά παιδάκια, να έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν ταινίες πορνό ή θρίλερ!..


Σχολείο-σπίτι, σπίτι-σχολείο. Τα Σάββατα στο Κατηχητικό, να ακούμε με προσοχή τα λόγια του ιερέα, του πνευματικού, ή του θεολόγου, που με θέρμη προσπαθούσε να διαπλάσει χαρακτήρες. Τρώγαμε και κανέναν πάτσο, που και που. Από τους γονείς μας. Όταν κάναμε αταξίες. Ο Νίκος Μεταξάς, ο 35χρονος δράστης των 7 εγκλημάτων (που πιθανόν να γίνουν 8 και βάλε), είναι απότοκο της νεότερης, της σύγχρονης κοινωνίας. Υλιστική, αδιάφορη, ηδονοθηρική -εκ των λέξεων: ηδονή και θηρεύω, κυνηγώ- συμφεροντολογική, διεφθαρμένη. Υποκριτική.


Το γυναικείο σώμα μετατράπηκε σε εμπορεύσιμο είδος, σε σκεύος ηδονής, σε ένα sexpot. Θεοποιήσαμε τη σεξουαλική πράξη. Την αποξενώσαμε από την αγάπη. Εδώ, να παραδεχθώ και κάτι προσωπικό. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα ερωτική επαφή, επί πληρωμή. Έπρεπε να υπάρχει οικειότητα με την ερωτική μου σύντροφο. Ευτυχώς, είχα την τύχη να βιώσω την αγάπη προς τη γυναίκα, ως άνθρωπο, επί 27 χρόνια, μέσα στον γάμο μου.


Πού φτάσαμε σήμερα; Να αναζητούν πολλοί, ερωτικές συντρόφους σε πλατφόρμες που ασχολούνται με τέτοια θέματα. Διότι υπάρχει μια αποξένωση. Μια φοβερή έλλειψη επικοινωνίας. Και αναζητούμε απλώς να κορέσουμε, να χορτάσουμε τις γενετήσιες ορμές μας.


Και ποιος ο εύκολος στόχος; Οι αλλοδαπές κοπέλες, που έρχονται στην Κύπρο, για να επιβιώσουν. Και δεν πιστεύω να μην τις πλήρωνε ο λεγόμενος “Ορέστης”. Δεν γνωρίζω, φυσικά, αλλά, κάποια νέα γυναίκα, οικονομική μετανάστης, σίγουρα θα ζητήσει χρηματική αμοιβή για τις “υπηρεσίες” της προς έναν άγνωστο.


Παιδί της αποξένωσης, της αλλοτρίωσης, λοιπόν, ο λεγόμενος serial killer. Εικόνα σου είμαι κοινωνία, και σου μοιάζω. (Από το ποίημα με τίτλο: Αμαρτωλό, της Γαλάτειας Καζαντζάκη). Δεν είναι τόσο απλό. Δεν ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να αρχίσει να σκοτώνει αθώες κοπέλες. Και τα μωρά τους!..


Είναι απότοκο της κατρακύλας, της κατάπτωσης των ηθών, που πήραμε, ως κοινωνία. Θα επανέλθω».