Να ξεπλύνουμε την εθνική ταπείνωση

Κάποτε κτυπούσαν ένα γάιδαρο στα πισινά του και αυτός έλεγε: «Κάπου κτυπούν τύμπανα». Στη συνέχεια τού δίνουν μία κατακέφαλα και αυτός αρχίζει να φωνάζει δυνατά: «Παναγία μου, ήρθαν έσσω μας».

Εμάς μάς κτυπούν οι Τούρκοι κατακέφαλα για τέσσερεις και πλέον δεκαετίες και νομίζουμε ότι… «η Αϊσιέ ήρθε στην Κύπρο για διακοπές» (φράση που χρησιμοποίησε ο Τούρκος τότε Υπουργός των Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές κατά τις συνομιλίες της Γενεύης τον Αύγουστο του 1974, για να δώσει το σύνθημα για τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής. Ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Γεώργιος Μαύρος διακήρυξε ότι, «μεταξύ πολέμου και εθνικής ταπείνωσης δεν υπάρχει εκλογή»).

Να το χαρακτηρίσω άραγε σαν «εθνική αναισθησία» όταν κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται ότι οι Τούρκοι ήρθαν για να μείνουν και με πράξεις και ενέργειές τους από τη Δένεια μέχρι την ΑΟΖ να επανακτήσουν την Κύπρο, να τη θέσουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους και να μας καταντήσουν σταδιακά σε μια θλιβερή μειονότητα διά του εποικισμού που τελικά θα έχουμε την τύχη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου;

Αυτά τα έγραψα πλειστάκις επιχειρηματολογώντας με σωρεία άρθρων αλλά φαίνεται ότι ομοιάζουμε με τον γάιδαρο… «Κάπου κτυπούν τύμπανα» και όταν μας κτυπούν κατακέφαλα δεν αντιλαμβανόμαστε ότι για να φύγουν θα χρειαστούν ποταμοί αίματος για να ξεπλύνουμε την εθνική ταπείνωση και να επιτύχουμε την απελευθέρωση και την επανένωση.

Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Από πού έφυγαν οι Οθωμανοί Τούρκοι ή οι νεότεροί τους χωρίς αγώνες και θυσίες; Μήπως με κάποιου είδους ΜΟΕ (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης);

Η τουρκική επιθετικότητα και βαρβαρότητα και οι καθημερινές προκλήσεις και απειλές στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο θα συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και δεν πρόκειται να καμφθούν.

Ποιος θα τους σταματήσει ή να τους… τραβήξει το αφτί ή να τους κάμει «τέττε»;

Άλλωστε, όπως γράφει και ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός στον «Ύμνο προς την Ελευθερία»… «Δεν είναι εύκολες οι θύρες όταν η χρεία τις κουρταλεί».

Ας στηριχτούμε λοιπόν στις δικές μας εθνικές δυνάμεις.

Υ.Γ. «τέττε»: δαρμός, ξύλο, επιτίμηση, ντα, τιμωρώ, νταντά (παιδικά) κ.λπ.

*Πρώην συνδικαλιστής