Ο λαός οφείλει να διακόψει την αδράνειά του

Η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία σε επίπεδο κοινής κυβερνητικής στρατηγικής κατάφεραν τα τελευταία χρόνια με συνεπείς προσπάθειες και μεθοδευμένα να διαμορφώσουν συμφωνίες και κατανόηση σε τριμερείς πολλαπλές ομαδοποιήσεις με άλλα κράτη της περιοχής. Ήταν απαραίτητη η διαμόρφωση τέτοιων συμφωνιών πριν προχωρήσει πιο έντονα η διεκδίκηση στον χώρο της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε υπήρχε ανάλογο δίδαγμα από την πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η πιθανότητα εξυπηρέτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον υποθαλάσσιο πλούτο των χωρών της ανατολικής Μεσογείου και οι μεγάλες εταιρείες συνετέλεσαν στις επιμέρους συμφωνίες και οδήγησαν τα επτά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι χώρες της Μεσογείου, στη διατύπωση σαφούς καταδίκης της Τουρκίας για την παράνομη νέα εισβολή της στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, που προφανώς ανήκει στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Απόφαση που διευκόλυνε, όχι χωρίς έντονη προσπάθεια διεκδικητικής στάσης από πλευράς των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Κύπρου, την προεργασία και την τελική απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όμως σε τούτη όλη την προσπάθεια απουσιάζει η συνδρομή του απλού πολίτη, ο οποίος μπορεί να οργανωθεί κατευθυνόμενος από το περί δικαίου αίσθημα στη διατύπωση σε ένα πανσυλλαλητήριο ότι είμαστε πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζητούμε από τα κράτη-μέλη και κύρια απ’ όλους τους άλλους πολίτες της Ένωσης συνεχή συμπαράσταση και αλληλεγγύη ουσίας, προς επιβεβαίωση του ενιαίου υπέρ όλων των κρατών και πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αξιών και αρχών που θεμελίωσαν την ύπαρξη της Ενωμένης Ευρώπης. Μια σαφής καταδίκη από το σύνολο του λαού κατά της Τουρκίας. Μια συμβολή επί τοπικού επιπέδου με τη συμμετοχή και των Τουρκοκύπριων εκείνων τουλάχιστον που πίστεψαν και πιστεύουν στη σημασία του να είναι η Κύπρος ένα πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άλλωστε η προοπτική να συνεχίσει, παρά τα πολλαπλά προβλήματα, το πότε θα καταστεί οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τη μετάβαση στην Ευρώπη των λαών της, για νέες κατακτήσεις του δικαίου, ευημερίας, αλλά και επηρεασμού σ’ ό,τι αφορά τις σχέσεις μεταξύ των κρατών, της υπεροχής του διεθνούς δικαίου. Άρα είναι αναγκαίο, ο ίδιος ο λαός να εγκαταλείψει τη στάση αναμονής ή παρακολούθησης των πρωτοβουλιών κράτους ή κομμάτων με ή χωρίς αντιπαραθέσεις, για όσα εξελίσσονται και να διεκδικήσει αποφασιστικά και ομαδικά κατά το δίκαιο συνέπειες για την Τουρκία. Δεν είναι δυνατό να αναμένουμε καταδίκη της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν ως λαός του κράτους υπό κατοχήβ ουδεμία εγείρουμε φωνή διαμαρτυρίας. Ουδείς θα διεκδικήσει εκ μέρους μας κάτι που ο ίδιος ο λαός της χώρας μας δεν διεκδικεί.

Συνεπώς είναι η ώρα, και ο λαός οφείλει να διαμορφώσει αδιάκοπη διεκδίκηση κυριαρχικά με τη δική του ενεργό συμμετοχή, ώστε η Τουρκία, που είναι και επανεμφανίζεται ως χώρα που παραβιάζει αλαζονικά το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως και την ουσία της καλής γειτονιάς και ειρηνικής συμβίωσης, επιτέλους να προσαρμοστεί στα όρια και τις απαιτήσεις του δικαίου που πρέπει να δεσμεύει και κάθε ισχυρό. Αυτή είναι η χώρα που εμείς θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε συνεχώς, καθώς και όλες τις παράνομες διεκδικήσεις της σε βάρος μας.

Ένα κράτος μικρό, που διεκδικεί όχι στιγμιαία αλλά συνεχώς αξίες και αρχές δικαίου όπως το ενωσιακό, οφείλει να έχει πριν από τον οποιονδήποτε άλλο, σε εγρήγορση τον ίδιο τον λαό του. Τον χρειάζεται για να είναι μπροστάρης, να διεκδικεί και να συμπαρίσταται κατά τρόπο που εκπέμπει τα αναγκαία μηνύματα προς φίλους και εχθρούς. Ας μη συνεχίσει η διευκόλυνση που κάποιοι υπολογίζουν από την αδράνεια του ίδιου του κυρίαρχου λαού. Ας συντελέσουν σε ένα μεγαλοπρεπές λαϊκό ξέσπασμα κατά της επιθετικότητας της Τουρκίας οργανώσεις, κινήσεις και κόμματα, ώστε να ακουστεί ξεκάθαρη η θέληση του λαού ότι δικαιούται να τύχει της ίδιας μεταχείρισης, ως προβλέπουν οι αξίες και οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ κάθε κράτους μέλους και υπέρ όλων των άλλων πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διεκδίκηση και καταγγελία του λαού γιατί με την Τουρκία δεν θα ξεμπλέξουμε εύκολα, ούτε και εάν συνεχίσουμε να εμφανιζόμαστε υποχωρητικοί.

*Δικηγόρος