Πικρές αλήθειες που πονάνε…
Το Σάββατο, 20 Ιουλίου 2019, πραγματοποιήθηκαν από τον Σύλλογο Κυπρίων Νομού Λάρισας οι καθιερωμένες ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης για τις μαύρες επετείους του Ιουλίου και του Αυγούστου του 1974. Το μήνυμα, όπως πάντα, λιτό και ξεκάθαρο: «Θυμόμαστε και θυμίζουμε, δεν ξεχνούμε τους αδικοχαμένους αδελφούς μας που έδωσαν με αυταπάρνηση τη μάχη στις προδομένες Κυπριακές Θερμοπύλες».
Είναι η ελαχιστότατη και οφειλόμενη απόδοση φόρου τιμής σε εκείνους τους προδομένους αδελφούς μας (νεότατοι οι περισσότεροι) που έγιναν λίπασμα λευτεριάς. Σ’ εκείνους τους προδομένους από τη στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδας και της Κύπρου (δεν ήταν μόνον ο Δ. Ιωαννίδης πραξικοπηματίας, αλλά και οι Γκιζίκης, Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσιάνος, Γεωργίτσης, Κομπόκης και άλλοι πολλοί), που ενώ διενήργησαν το προδοτικό πραξικόπημα κατά της νόμιμης Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας (για Ένωση και μόνον Ένωση, όπως μας φούσκωσαν τα μυαλά), δεν απάντησαν στη στρατιωτική εισβολή της Άγκυρας. Προδομένοι δυστυχώς και από τους πολιτικούς που κλήθηκαν από τους πραξικοπηματίες να αναλάβουν τα ινία της χώρας, με τον Καραμανλή να λέει στον Γλαύκο Κληρίδη: «Ο Θεός να βοηθήσει τον λαό σου, η Ελλάδα δεν μπορεί να προσφέρει οποιασδήποτε μορφής στρατιωτική υποστήριξη στην Κύπρο»!
Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή, όλοι αυτοί οι εθνοπροδότες, στην προσπάθειά τους να αποποιηθούν τις ευθύνες τους για τη μεγάλη καταστροφή που με τις ενέργειες και τις εσκεμμένες παραλείψεις τους επέφεραν στην Κύπρο, άρχισαν να πλέκουν ψεύτικα και ελεεινά σενάρια! Δεν είχαμε την απαιτούμενη ισχύ πυρός για να αντιμετωπίσουμε τον Αττίλα, μας είπαν! Πρόκειται για το πιο μεγάλο ψέμα, ασφαλώς. Η Ελλάδα, το 1974, αποδεδειγμένα διέθετε, για πρώτη, ίσως, φορά στην ιστορία της, στρατιωτική υπεροπλία έναντι της Τουρκίας. Η Ελλάδα, τότε, είχε στο οπλοστάσιό της υπερσύγχρονα υποβρύχια, που δεν διέθετε η Άγκυρα. Το «Γλαύκος» και το «Νηρεύς» έφθασαν μιαν ανάσα από τη θάλασσα της Κερύνειας, έτοιμα να καταβυθίσουν όλα τα τουρκικά αποβατικά, και διατάχθηκαν να επιστρέψουν στη βάση τους - «αποπλεύσατε εις Ρόδον» ήταν το μήνυμα! Η Ελλάδα, τότε, διέθετε υπερσύχρονα μαχητικά αεροπλάνα “fandom”, που επίσης δεν διέθετε η Άγκυρα, τα οποία απογειώθηκαν για την Κύπρο και διατάχθηκαν (άλλοι λένε από τον Αραπάκη, άλλοι λένε από τον Παπανικολάου) να επιστρέψουν στη βάση τους!
Αμέσως μετά τις εκδηλώσεις στη Λάρισα αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Κυπρίων Νομού Λάρισας και σε διάφορες άλλες ιστοσελίδες αναλυτικό δελτίο Τύπου με αναφορά στις εκδηλώσεις που έλαβαν χώραν στην πρωτεύουσα του Θεσσαλικού Κάμπου. Και, όπως είναι φυσικό, ακολούθησαν σχετικά σχόλια αναγνωστών.
Η Χρυσάνθη Αντωνιάδου έγραψε: «Εσείς κάνατε εκδηλώσεις μνήμης και τιμής, και οι δικοί μας έκαναν ουρές στα οδοφράγματα να περάσουν στα κατεχόμενα για να ψωνίσουν πιο φτηνά. Και όταν ρώτησε μια κυρία ο δημοσιογράφος γιατί πήγε αυτήν τη μέρα και για ποιο λόγο, η απάντησή της ήταν "για να δω τους τόπους μου, γιατί τι έχει η μέρα;". Της λέει "σήμερα είναι η επέτειος τής εισβολής". Θέλεις και την απάντησή της; "Αααα, μα εν σήμερα, εν το ‘ξερα". Άντε, ρε Ντίνο... Είμαστε... για να τραβάς τα μαλλιά σου. Δεν είμαστε λαός για ελευθερία».
Γράφει, μεταξύ άλλων, ο Ανδρέας Γερμανός: «Κι εσύ, Κύπριε αδελφέ, κάνεις τον αχάπαρο, αδιαφορείς και ενδιαφέρεσαι μόνο για την πάρτη σου. Λοιδορείς και χλευάζεις τη μνήμη των νεκρών της τουρκικής θηριωδίας. Ακόμη και στην 45η επέτειο της Εισβολής, την ώρα που η Τουρκία και τα ανδρείκελά της στην Κατεχόμενη Κύπρο γιόρταζαν τη "νίκη" τους σε βάρος της μικρής και αδύναμης Κύπρου, αντί να ανάψεις ένα κερί στην μνήμη των νεκρών μας, σηκώθηκες, επισκέφθηκες την κατεχόμενη γη μας, παρακολούθησες από κοντά τα τουρκικά πανηγύρια, απολαμβάνοντας το γεύμα ή τον καφέ σου από κάποιο κατάστημα που ανήκει σε Ελληνοκύπριο αδελφό σου. Και όλα αυτά, για να κερδίσεις μερικά ευρώ και να αποδείξεις ότι είσαι υπεράνω. Αλήθεια, σε τι είσαι υπεράνω;
»Δυστυχώς, Κύπριε Αδελφέ μου, είσαι ο πιο δυστυχισμένος. Ο πιο φτωχός στο πνεύμα, στην ψυχή και στην καρδιά. Είσαι μια κρεατόμπαλα. Χωρίς αισθήματα. Χωρίς ίχνος αγωνίας για το μέλλον των παιδιών σου. Είσαι μόνο για λύπηση. Δυστυχώς, ήσουν και θα είσαι ένα μεγάλο ΜΗΔΕΝΙΚΟ».
Συμπληρώνει η κ. Κατερίνα Μόλα Χαραλάμπους: «Έτσι, όπως τα λέτε. Απορώ με το μυαλό που κουβαλάμε. Η ευμάρεια αυτά έχει».
Διερωτώμαι: Τώρα, τι να πω, αλήθεια; Ότι ντρέπομαι... Μα, γιατί να ντρέπομαι; Ότι αγανακτώ... Μα, γιατί να αγανακτώ; Ότι τα βάσανά μας εν πίσω... Ε, τούτο εν το πιο σίγουρο, δυστυχώς! Διότι οι προτεραιότητες πάρα πολλών, σαν την «κυρία» που «εν ήξερε» -και είναι χιλιάδες σαν κι αυτήν, δυστυχώς- είναι τα λούσα και ο αχόρταγος στόμαχός τους… Άρτον και θέαμα και κάθε είδους εφήμερες απολαύσεις… Έτσι εξηγείται που ανήμερα την μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής, την ώρα που στο ψευδοκράτος γιόρταζαν το μεγάλο έγκλημά τους εναντίον του τόπου μας, περίπου 8.000 Έλληνες Κύπριοι βρέθηκαν στα κατεχόμενα για ψυχαγωγία, ψώνια και διασκέδαση, κάποιοι μάλιστα παρακολούθησαν και την παρέλαση των μεχμετζίκ!!!
Και για να μην ξεχνιόμαστε: Δύο φορές αυτοεξόριστος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (τη μια φορά, μάλιστα, το έσκασε από την Ελλάδα χρησιμοποιώντας ψεύτικο όνομα). Ο Καραμανλής, οποίος, επίσης δύο φορές, πρόλαβε στα σκαλιά τον Π. Κανελλόπουλο και ορκίσθηκε στη θέση του Πρωθυπουργός της χώρας. Πρώτα τον Οκτώβριο του 1955, για να κλείσει το Κυπριακό με τις επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, και ύστερα το 1974, για να μας πει ότι «η Κύπρος κείται μακράν». Τέτοιος Εθνάρχης να σου τύχει!
*Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού
