Αφού του «προτάθηκε», γιατί δεν δέχθηκε τη λύση «δύο κρατών»;

Ο Μ. Τσαβούσογλου, ας αφήσει την τακτική να ενσπείρει ζιζάνια στους πάντοτε έτοιμους να αντιπαραταχθούν αυτοκαταστροφικά στο δικό μας εσωτερικό μέτωπο, κομματάρχες και ας θυμηθεί ποια είναι η ιδιότητα της Τουρκίας ως εγγυήτριας

Ο Υπουργός των Eξωτερικών της Τουρκίας, ως ένας επιδέξιος πολιτικός, έμαθε να εμφανίζεται φιλικός και να δέχεται ακόμη και Ελληνοκύπριους πολιτικούς στο σπίτι του για συζήτηση του Κυπριακού, ενώ παράλληλα προωθεί τις όσες παράνομες περαιτέρω έχει η Τουρκία βλέψεις κατά της Κύπρου. Είναι δε προ πολλού που διακηρύσσει ότι, για την Τουρκία, η κάθε λύση είναι αποδεκτή προς συζήτηση. Οπότε, φυσιολογικά προκύπτει το απλό ερώτημα, αφού, όπως ισχυρίζεται, του «προτάθηκε» από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη η λύση των δύο κρατών, γιατί δεν την αποδέχθηκε;

Ας αφήσει την τακτική να ενσπείρει ζιζάνια στους πάντοτε έτοιμους να αντιπαραταχθούν αυτοκαταστροφικά στο δικό μας εσωτερικό μέτωπο, κομματάρχες και ας θυμηθεί ποια είναι η ιδιότητα της Τουρκίας ως εγγυήτριας. Η διεκδίκηση του αγώνα του 1955-59 οδήγησε την Ελλάδα και την Τουρκία να καταλήξουν σε όσα περιέχει η συμφωνία της Ζυρίχης ερήμην του λαού τής υπό αποικιακό ζυγό τελούσης τότε Κύπρου. Η συμφωνία αυτή όμως δεν ήταν αρκετή για να προκύψει το νέο κράτος, εχρειάζετο πρόσθετα η συμμετοχή της Βρετανίας. Γι’ αυτό και επακολούθησε η συμφωνία του Λονδίνου, που κλήθηκε να αποδεχτεί ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο κ. Κουτσιούκ, ώστε να προκύψει η γενεσιουργός αιτία της Κυπριακής Δημοκρατίας, γνωστή ως Συμφωνία Ζυρίχης / Λονδίνου. Χωρίς να προηγηθεί δημοψήφισμα μάς παρουσιάστηκε τότε ένα δοτό Σύνταγμα και ταυτόχρονα μας επιβλήθηκε και η επιθυμία (ήταν Πρόταση της Τουρκίας) των τριών χωρών, να είναι εγγυήτριες. Ένα κράτος όπου οι δύο κοινότητες είχαν δικαίωμα που ειδικά για τους Τουρκοκύπριους ήταν μη δημοκρατικό σε σχέση με την αρχή δικαίου ότι η πλειοψηφία κυβερνά.

Μια δοτή λύση που όχι τυχαία, αυτό είναι που ήθελε η Τουρκία, να περιέχει δηλαδή «δυνατότητες» για να επιζητηθεί την κατάλληλη στιγμή η κατάρρευση του κράτους, ώστε η όλη νήσος να περάσει υπό την επικυριαρχία της Τουρκίας. Εμείς ισχυριζόμαστε πραγματικά και νομικά ορθά ότι, τον Δεκέμβρη του 1963 υπήρξε μια μεθοδευμένη ανταρσία κατά του κράτους και του Συντάγματος που οργάνωσε η ίδια η Τουρκία, ενώ το 1974 η Χούντα διενήργησε ως μέρος ευρύτερο σχεδίου σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το πραξικόπημα κατά του νόμιμου κράτους. Τότε, αφού δεν τα κατάφερε το 1963, «έπρεπε» να επέμβει ως διακηρύσσει η Τουρκία (έξω όμως από τα συμφωνηθέντα) χάριν της συνταγματικής τάξης. Όμως οι εγγυήτριες χώρες δεν προβλέφθηκε να κατέχουν τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να διατηρούν για τον σκοπό αυτό στρατό, να μεταφέρουν παράνομους εποίκους και να επεμβαίνουν με φρεγάτες και πλοία ερευνητικά και άλλα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας για προστασία δήθεν των Τουρκοκυπρίων και των δικαιωμάτων τους. Μια νέα πιεστική προς την πλευρά μας κατάσταση του δυνατού στρατιωτικά που δεν διστάζει πλέον να καταπατήσει σε σχέση με την Αμμόχωστο, κάθε έννοια δικαίου αλλά και τα ψηφίσματα 550 και 789 του ΟΗΕ.

Αφού, λοιπόν, δέχεται να συζητήσει την όποια λύση η Τουρκία, ας της υπενθυμίσουμε με βάση και το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου η Κυπριακή Δημοκρατία ανήκει, ότι υπάρχει το Σύνταγμα του 1960 που ως εγγυήτρια όφειλε να διασφαλίζει την πιστή τήρηση και λειτουργία του. Η δε παράνομη του 1983 ανακήρυξη του ψευδοκράτους, που μόνο η Τουρκία αναγνώρισε, δεν μας στερεί το δικαίωμα, αντίθετα το ενισχύει για να ζητούμε τον σεβασμό του Συντάγματος του 1960.

Αυτή έπρεπε να ήταν σταθερά η επιδίωξη και διεκδίκησή μας από το 1974. Αυτό είναι το συμβατικό κατά το διεθνές δίκαιο καθήκον των τριών εγγυητριών, η διαφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Συντάγματός της. Ιδού, κύριε Τσαβούσογλου, ποιες είναι οι υποχρεώσεις σας, τις οποίες αυθαίρετα υποκαταστήσατε με δημογραφική αλλοίωση και ρατσιστικό διαχωρισμό που η στρατιωτική υπεροχή και η βουλιμία σας κατευθύνει τη συνεχιζόμενη επεκτατική επιδίωξή σας στη θάλασσα, στην Αμμόχωστο και για την όποια λύση. Σε ό,τι αφορά το ρητορικό ερώτημα περί το γιατί δεν δεχθήκατε την «πρόταση» για δύο κράτη, για να μη μείνει αναπάντητο σημειώνω ότι, προφανώς δεν σας αρκεί η διχοτόμηση. Θέλετε λύση (όποια και να είναι όπως διακηρύσσετε) η οποία (από χρόνια με τις υποχωρήσεις μας) φροντίσετε να μην είναι βιώσιμη. Έτσι υπολογίζετε ότι θα φθάσετε σ’ εκείνη την «πολιτική» εξέλιξη με τη δική μας υπογραφή, που ήταν και παραμένει ως επιδίωξή σας η πλήρης επικυριαρχία επί της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν είναι η Τουρκία ή ο κ. Ερντογάν απρόβλεπτος. Ξέρουν καλά τι θέλουν. Ας το κατανοήσει τούτο, η για χρόνια αποτυχούσα να διασώσει την Κύπρο, πολιτική ηγεσία μας.

*Δικηγόρος