Οι αιτίες που προξενούν τα προβλήματα στο Γε.Σ.Υ.

Υπάρχουν κατά τη γνώμη μου τρεις βασικές αιτίες που προξενούν τα προβλήματα στο Γε.Σ.Υ., οι οποίες μπορεί να απειλήσουν την ίδια την ύπαρξη και τη λειτουργία του. Οι τρεις βασικές αιτίες είναι το μαύρο χρήμα, που αφορά τους γιατρούς του ιδιωτικού τομέα, η νοοτροπία που κυριαρχεί στα κρατικά νοσηλευτήρια και που οι συντεχνιακοί αρνούνται να αλλάξουν και η απληστία, που χαρακτηρίζει κάποιους επίορκους γιατρούς και πολλούς δικαιούχους, που έχουν τη νοοτροπία ότι πρέπει να απαιτούν κάθε ιατρική υπηρεσία, είτε την χρειάζονται είτε όχι.

Στα πρώτα στάδια το Γε.Σ.Υ. δέχτηκε ανελέητο πόλεμο από μερικούς μεγαλογιατρούς, που είχαν καίριες θέσεις στον ιατρικό κόσμο. Αιτία, το μαύρο χρήμα. Είναι σε όλους γνωστό, ότι οι ιδιώτες γιατροί, όπως και οι δικηγόροι και πολλοί άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες, δεν δηλώνουν στον φόρο τα μεγάλα εισοδήματά τους. Δηλώνουν εισοδήματα που είναι χαμηλότερα από τα πραγματικά, που δεν φαίνονται κι έτσι δεν καταβάλλουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ φόρο εισοδήματος. Αυτοί οι μεγαλογιατροί λογάριαζαν ότι δεν θα είχαν τα ίδια εισοδήματα μέσα στο Γε.Σ.Υ., αν υπολόγιζαν τις αφαιρέσεις για τον φόρο. Απ’ εδώ ξεκίνησε ο αγώνας τους για ματαίωση του Γε.Σ.Υ. Και φυσικά τεκμηρίωναν τις ενστάσεις τους με αναφορά στην ποιότητα της ιατρικής, που δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ΟΑΥ.

Άλλη αιτία του πολέμου εναντίον του Γε.Σ.Υ. ήταν η αυτονόμηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων και η προσπάθεια να καταστούν συναγωνιστικά με τον ιδιωτικό τομέα. Πολλοί λειτουργοί των δημόσιων νοσηλευτηρίων είναι εξαίρετοι επιστήμονες και πάροχοι υγείας και δεν έχουν να φοβηθούν κανένα συναγωνισμό στον επιστημονικό τομέα. Όμως στα δημόσια νοσηλευτήρια γενικά και όχι μόνο ανάμεσα στους γιατρούς έχει καλλιεργηθεί ως φυσικό επακόλουθο της ιατρικής φροντίδας, ότι «ο ασθενής πρέπει να ταλαιπωρείται». Οι υπάλληλοι των κρατικών νοσοκομείων ούτε βλέπουν, ούτε φαντάζονται τη μεγάλη ταλαιπωρία των ασθενών κι έτσι έμαθαν να απολαμβάνουν «τα καλά και συμφέροντα». Ο φόβος του καινούριου και η έγνοια, ότι θα χαλάσει η ατμόσφαιρα που απολάμβαναν, έκαμαν τους συντεχνιακούς γιατρούς να υπερασπίζονται μετά μανίας όλα τα κεκτημένα στα δημόσια νοσηλευτήρια. Αργότερα ανακάλυψαν και τα κίνητρα για να έχουν όλοι γενικώς τα υψηλά εισοδήματα του ιδιωτικού τομέα, χωρίς βέβαια τους ίδιους όρους εργασίας.

Με την εφαρμογή του Γε.Σ.Υ. έγιναν μερικές ανατροπές. Οι ιδιώτες μεγαλογιατροί διαπίστωσαν ότι ο ΟΑΥ τούς προσέφερε αμοιβές που εξουδετέρωναν το πλεονέκτημα του μαύρου χρήματος. Και όσοι γιατροί είχαν χαμηλά εισοδήματα με λίγη πελατεία, ανακάλυψαν ότι αύξησαν πολύ τα εισοδήματά τους, επειδή ο ΟΑΥ ήταν πιεσμένος για την εφαρμογή του Γε.Σ.Υ. και προσέφερε αμοιβές στους προσωπικούς γιατρούς και στους ειδικούς, που πολλοί δεν μπορούσαν να φανταστούν.

Με την έναρξη της εφαρμογής του Γε.Σ.Υ. και την προσπάθεια αυτονόμησης των κρατικών νοσηλευτηρίων ο συνδικαλισμός των δημοσίων νοσηλευτηρίων άρχισε έναν αγώνα διατήρησης των κεκτημένων και αύξησης των εισοδημάτων. ΄Ετσι η αυτονόμηση μπήκε σε δεύτερη μοίρα, η νοοτροπία παρέμεινε η ίδια και οι ασθενείς άρχισαν να τα εγκαταλείπουν. Για τούτο οι ουρές μεταφέρθηκαν στον ιδιωτικό τομέα, που η σημασία του και τα εισοδήματα των ιδιωτών γιατρών αυξήθηκαν κατακόρυφα και ενθάρρυναν τους γιατρούς του δημοσίου να ζητήσουν και να πάρουν οριζοντίως οικονομικά κίνητρα, χωρίς αλλαγή του περιβάλλοντος και της εξυπηρέτησης των δημοσίων νοσηλευτηρίων. Και η διελκυστίνδα ΠΑ.ΣΥ.Κ.Ι. και Ο.Κ.Υπ.Υ. συνεχίζεται.

Στο μεταξύ, φανερώθηκε με νύχια και με δόντια το τέρας της απληστίας. Μερικοί γιατροί, όταν είδαν πόσο εύκολο ήταν να αμείβονται με δεκάδες χιλιάδες ευρώ, σκέφτηκαν να μετατρέψουν τις δεκάδες χιλιάδες σε εκατοντάδες χιλιάδες, μια και το σύστημα τούς επέτρεπε να κάνουν αλχημείες. Από την άλλοι, πολλοί δικαιούχοι εφάρμοσαν την παροιμία «τώρα που βρήκαμε παπά, γιατί να μη θάβουμε και τους ζωντανούς». Έτσι απαιτούν από τους προσωπικούς γιατρούς ακριβά φάρμακα, ακριβές εξετάσεις, εργαστηριακές αναλύσεις και ακριβές απεικονίσεις, που δεν τις χρειάζονται. Μάλιστα, μερικοί απειλούν ότι θα αλλάξουν γιατρό, που θα ικανοποιεί τις απαιτήσεις τους.

Έτσι ο ΟΑΥ τρέχει γύρω από έναν φαύλο κύκλο. Προσπαθεί να περιορίσει τις οικονομικές απαιτήσεις μερικών ασυνείδητων γιατρών, κάνει περικοπές φαρμάκων σε ασθενείς που τα χρειάζονται, προσπαθεί να κρατήσει χαμηλές αμοιβές σε κατηγορίες παρόχων που ακόμα δεν εντάχθηκαν στο Γε.Σ.Υ., προσπαθεί να περιορίσει τις αχρείαστες και δαπανηρές ιατρικές πράξεις για τους άπληστους δικαιούχους και κυρίως προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη του και να διασώσει το Γε.Σ.Υ., που είναι η σημαντικότερη κατάκτηση του λαού και ιδίως των ομάδων που το έχουν περισσότερη ανάγκη και δεν έχουν εισοδήματα για να αποταθούν αλλού.

Ας βοηθήσουμε όλοι τον ΟΑΥ να τα καταφέρει και να έχει μια πετυχημένη εφαρμογή του Γε.Σ.Υ. Νικητές θα είμαστε όλοι οι δικαιούχοι.