Κρατική κυριαρχία, Ευρωπαϊκή Ένωση και τουρκική επεκτατικότητα
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος του ΟΗΕ και ήδη μία των 27 χωρών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει υποχρεώσεις ως Κράτος Δικαίου αλλά έχει και δικαιώματα. Δικαιώματα που οφείλει να ασκεί κυριαρχικά και συνεπώς οφείλει να απαιτεί σεβασμό της κυριαρχίας της και των εξουσιών της και διασφάλιση αλληλεγγύης ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει δε και διέπεται, ως αναγνωρισμένο κράτος, από το Σύνταγμα του 1960, έναντι του οποίου υπήρξε η ανταρσία των Τουρκοκυπρίων του Δεκέμβρη του 1963, αλλά και η ανακήρυξη του ψευδοκράτους που ακολούθησε δύο δεκαετίες μεταγενέστερα, μετά τη στρατιωτική εισβολή και κατοχή του 1974. Έκτοτε οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας αναφερόμενες στην Κυπριακή Δημοκρατία υπέδειξαν διαδοχικά το παράνομο της, κατευθυνόμενης από την Τουρκία, στάσης των Τουρκοκυπρίων, μαζί και την ανάγκη επίλυσης με διαπραγματεύσεις του προβλήματος.
Η Τουρκία, στο πλαίσιο της επεκτατικής πολιτικής της, δεν «αναγνωρίζει» την Κυπριακή Δημοκρατία, στο έδαφος της οποίας διατηρεί, αφού εξανάγκασε σε προσφυγοποίηση χιλιάδες πολίτες μέσα στην ίδια την πατρίδα τους, χιλιάδες στρατιώτες της βαρύτατα και επιθετικά εξοπλισμένους, μαζί με μεθοδευμένο παράνομο εποικισμό με χιλιάδες Τούρκους πολίτες, όπως και μια παράνομη και συνεχή επέμβαση στην Κυπριακή ΑΟΖ και με νέα παραβίαση δύο ακόμη ψηφισμάτων (550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας) για την Αμμόχωστο.
Σήμερα έχουμε πρόσθετα τον νέο «ηγέτη» δήθεν των Τουρκοκυπρίων, που αναδείχθηκε υπό την σκιά της τουρκικής κατοχής με χιλιάδες ψηφοφόρους που είναι παράνομοι έποικοι. Νέος ηγέτης, που πρωτοστάτησε κατ’ εντολήν του κ. Ερντογάν στη νέα παρανομία για την Αμμόχωστο. Νέος ηγέτης με δηλώσεις ως εκπρόσωπος της Τουρκίας, που ήδη κλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να μη συνεχίσει την παραβίαση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Νέος ηγέτης που ομιλεί και θα διεκδικήσει λύση δύο κρατών.
Με αυτά τα δεδομένα και ως συνέπεια στη διεκδικητική προσπάθειά μας στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα ανέφερε κάθε τρίτος καλόπιστος κριτής για κάθε νόμιμο και κυρίαρχο κράτος, όσο αδύναμο στρατιωτικά και αν είναι, ότι οφείλει να αξιώσει την εφαρμογή του Συντάγματος, της κυριαρχίας του, αλλά και ως χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σ’ όλη την επικράτειά του.
Είμαστε περήφανοι για τη δημοκρατική λειτουργία των διακρινόμενων εξουσιών και των ανεξάρτητων και άλλων οργάνων που το Σύνταγμα και οι συνάδοντες αυτού Νόμοι προβλέπουν. Μάλιστα όλοι έχουν δώσει τη διαβεβαίωση ότι οφείλουν αυστηρή τήρηση του Συντάγματος. Συνεπώς, ας εκπληρωθεί αυτό το καθήκον και διαβεβαίωση, καλώντας συλλογικά και ομόθυμα τον ΟΗΕ και κυρίως την Ευρωπαϊκή Ένωση να συμβάλουν, ώστε να εξευρεθούν διαδικασίες σεβασμού της κρατικής κυριαρχίας, προκειμένου να υπάρξουν κάποτε τροποποιήσεις / μετεξέλιξη των προνοιών του Συντάγματος, που δεν θα συγκρούονται με ό,τι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθιερώσει ως κοινοτικό κεκτημένο και Κράτος Δικαίου. Η όποια άλλη στάση, απλώς υποβιβάζει την κρατική υπόστασή μας.
Μια στάση δικαίου, έναντι μιας θέσης της Τουρκίας αντίθετης στο δίκαιο.
*Δικηγόρος
