Μετά την αποδοχή της όποιας λύσης θα υπάρχει Κ.Δ.;

Oι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ πιστεύουν πως μόνο με τη λύση θα τερματιστούν οι παράνομες δραστηριότητες και ενέργειες της Τουρκίας. Αντίθετα, η καθημερινή εμπειρία και η Ιστορία της Τουρκίας μάς δείχνουν με βεβαιότητα ότι οι ενέργειες της Τουρκίας δεν θα τερματιστούν, αλλά θα συνεχιστούν. Με μια διαφορά: Δεν θα είναι παράνομες, αλλά θα καταστούν νόμιμες ή τουλάχιστον νομιμοφανείς, επειδή θα τις πραγματοποιεί με συναίνεση και με εξουσιοδότηση και πρόσκληση της κυβέρνησης του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου

Η σχολή σκέψης για την επίλυση του Κυπριακού, που την εκφράζουν κυρίως τα ηγετικά στελέχη του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, έχει την ισχυρή άποψη ότι πρέπει με κάθε προσπάθεια να επιδιώξουμε και να εμπλέξουμε ξανά την Τουρκία σε διάλογο και σε πενταμερή διάσκεψη, για να επιλύσουμε το Κυπριακό, ώστε να απελευθερώσουμε και να επανενώσουμε την πατρίδα μας. Αυτή η θέση είναι πολύ λογικοφανής και φαινομενικά ρεαλιστική. Κανένας δεν μπορεί να υποστηρίξει άλλον τρόπο επίλυσης του Κυπριακού, εκτός από τον διάλογο και τη διαπραγμάτευση.

Η πιο πάνω θέση θα ήταν και λογική και ρεαλιστική, αν το πρόβλημα ήταν μια διένεξη ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους. Με αμοιβαίες υποχωρήσεις και καλή διάθεση οι δύο κοινότητες θα μπορούσαν να βρουν μια κοινά αποδεκτή και βιώσιμη λύση, που θα εξασφάλιζε ένα ειρηνικό μέλλον για την Κύπρο, με εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί, ακόμα κι αν η τουρκοκυπριακή κοινότητα έχει διαπραγματευτική υπεροχή, που την στηρίζει στη στρατιωτική υπεροχή και ισχύ της Τουρκίας. Όμως η θέση αυτή καθίσταται ευσεβοποθισμός και ουτοπία για έναν και μοναδικό λόγο: Το πρόβλημα δεν είναι οι διαφορές Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, που έχουν την υποστήριξη της πανίσχυρης Τουρκίας. Το πρόβλημα είναι ότι η Τουρκία με τη λύση και διά της λύσης επιδιώκει να μονιμοποιήσει, να νομιμοποιήσει και να επεκτείνει όσα πέτυχε με τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και όσους επεκτατικούς στόχους είχε από χρόνια, επιδιώκοντας την επανάκτηση της Κύπρου. Ακόμα και αν η Κ.Δ. ικανοποιούσε όλες τις παράλογες απαιτήσεις της τουρκοκυπριακής κοινότητας σε ζητήματα εσωτερικής διακυβέρνησης, η Τουρκία δεν θα συναινούσε σε λύση. Η Τουρκία με τη λύση και διά της λύσης επιδιώκει σταθερά: (α) Την κατάργηση της Κ.Δ., (β) τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου μέσω των εγγυήσεων που δεν εγκαταλείπει και της νόμιμης παρουσίας των κατοχικών της στρατευμάτων στο νησί, που τώρα είναι παράνομη. Και, το χειρότερο, είναι ότι και η τουρκοκυπριακή ηγεσία, είτε αυτοβούλως είτε με υπόδειξη και εξαναγκασμό της Τουρκίας, θέλει να περιληφθούν οι απαιτήσεις της Τουρκίας στους όρους της συμφωνίας για λύση του Κυπριακού.

Τώρα η Τουρκία ενεργεί παράνομα ως κατακτητής της Κύπρου, ενεργεί παράνομα ως πειρατής στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλοιώνει τον δημογραφικό χαρακτήρα στις κατεχόμενες περιοχές και εμποδίζει παράνομα την επιστροφή των εκτοπισμένων στις εστίες τους και την εκμετάλλευση της περιουσίας τους. Η Τουρκία με τη λύση θέλει απαραιτήτως να νομιμοποιήσει όλες τις παράνομες και πειρατικές της ενέργειες.

Οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ πιστεύουν πως μόνο με τη λύση θα τερματιστούν οι παράνομες δραστηριότητες και ενέργειες της Τουρκίας. Αντίθετα, η καθημερινή εμπειρία και η Ιστορία της Τουρκίας μάς δείχνουν με βεβαιότητα ότι οι ενέργειες της Τουρκίας δεν θα τερματιστούν, αλλά θα συνεχιστούν. Με μια διαφορά: Δεν θα είναι παράνομες, αλλά θα καταστούν νόμιμες ή τουλάχιστον νομιμοφανείς, επειδή θα τις πραγματοποιεί με συναίνεση και με εξουσιοδότηση και πρόσκληση της κυβέρνησης του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου. Και η Κ.Δ. θα είναι εκλιπούσα και θα αναζητεί κηδεμόνα, επειδή δεν θα έχει δικαίωμα να ζητά το δίκαιό της από τον ΟΗΕ, ούτε από την Ε.Ε., επειδή στην Ε.Ε. θα ανήκει η Κυπριακή Ομοσπονδία και κάθε ενέργεια πρέπει να γίνεται εξ ονόματος της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης των δύο συνιστώντων κρατιδίων.

Για τούτο, εμείς οι Έλληνες της Κύπρου δεν πρέπει να συναινέσουμε ποτέ στην κατάργηση της Κ.Δ. Αν αυτό συμβεί, όλες οι παράνομες ενέργειες της Τουρκίας θα γίνουν νόμιμες. Και αν ο ΟΗΕ και ο Γ.Γ. του, η Ε.Ε. και τα θεσμικά όργανά της τώρα δεν κάνουν τίποτε για να υπερασπιστούν το διεθνές δίκαιο και τα δικαιώματα της Κ.Δ., μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε., τότε δεν θα μπορούν ούτε να αναμειχθούν, χωρίς την αίτηση της κεντρικής κυβέρνησης. Και θα κλείνουν αυτιά και πόρτες σε κάθε αίτημα του συνιστώντος ελληνοκυπριακού κρατιδίου, που θα είναι η κατάληξη της Κ.Δ.

Μερικοί μάς λένε ότι το μέλλον της Κύπρου χωρίς λύση είναι πολύ δύσκολο και προβληματικό. Θα είναι, όμως, καταστροφικό μετά από αποδοχή μιας λύσης, όπως αυτή που προωθείται με τη διαπραγμάτευση σε μια πενταμερή διάσκεψη.

Εμείς πρέπει να αποφασίσουμε. Θα παραδοθούμε στις πρόνοιες της όποιας λύσης ή θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε από την τελευταία μας έπαλξη, τη νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία; Θα θυσιάσουμε την Κ.Δ. και στη θέση της θα έχουμε δύο συνιστώντα κρατίδια με εκ περιτροπής πρόεδρο;

Μετά την αποδοχή της όποιας λύσης δεν θα υπάρχει επιστροφή, ούτε Κ.Δ.