ΑΟΖ τώρα και η κατοχή από το 1974 = η ίδια παρανομία
Απολύτως απαραίτητο, ορθό και αναγκαίο να εγείρει συνεχώς με κάθε ευκαιρία η Κυπριακή Δημοκρατία το ζήτημα, για τις νέες παράνομες και επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας πέρα από την ΑΟΖ, για ό,τι αφορά την πόλη αλλά και τα ατομικά δικαιώματα της Αμμοχώστου.
Η συστηματικά προωθούμενη από αρκετού χρόνου βουλιμία της Τουρκίας σε βάρος και της Αμμοχώστου επιβάλλει όπως η χώρα μας, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαιτήσει από τους εταίρους της να αξιώσουν χάριν των αρχών και αξιών της, να καταδικαστεί η Τουρκία. Όχι όμως μόνο για την επέκταση της παράνομης επικυριαρχίας της στη Κυπριακή ΑΟΖ αντίθετα στο Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας και το ευρύτερο Εθιμικό Διεθνές Δίκαιο. Υπάρχει και άρα πρέπει να καταγγελθεί παράλληλα και η συνεχιζόμενη σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας παράνομη στρατιωτική κατοχή, δημογραφική αλλοίωση και εποικισμός, θέση και αξίωση αντικατοχική, που χάριν κατευνασμού της Τουρκίας έπαυσε από χρόνια να είναι η διεκδίκησή μας, ως επιβάλλει το Διεθνές δίκαιο και η τέταρτη διακρατική απόφαση του ΕΔΑΔ μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Τουρκίας. Η Τουρκία επικαλείται την ιδιότητα εγγυήτριας κατά τις συμφωνίες Ζυρίχης / Λονδίνου, ενώ αντιφατικά διακηρύσσει ταυτόχρονα ότι δεν αναγνωρίζει ένα Κράτος-Μέλος του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απλώς αυτό «ταιριάζει» με τα σχέδιά της κατά της χώρας μας. Ας μην τη διευκολύνουμε άλλο. Τα σύνορά μας είναι η Κερύνεια. Το «ξεχασμένο» ζήτημα της παράνομης στρατιωτικής κατοχής του 37% περίπου του εδάφους με όλα τα παρεπόμενα των άλλων επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας, επιβάλλεται και πρέπει να είναι κύριο και μόνιμο επίσης θέμα διεκδίκησης ενώπιον της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως και η ΑΟΖ. Είναι διαφορά, ως παραβίαση του διεθνούς δικαίου, που προέκυψε και συνεχίζει απαράδεκτα και διαχρονικά, από το 1974.
Κάποιοι, μας υποδεικνύουν ότι ήδη η διαφορά στο Αιγαίο θα αχθεί σε συνομιλίες αντί να τιμωρηθεί η παραβιάζουσα το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας Τουρκία, συνεπώς είναι μάταιο να προσπαθείτε να αναμείξετε τα όσα, από το 1974, παράνομα διαμόρφωσε η Τουρκία σε βάρος της Κύπρου, «τετελεσμένα». Θα μας υποδείξουν και πάλι να μη διαταράξουμε τις προσπάθειες κατευνασμού για ό,τι αφορά το Κυπριακό, για να υπάρξουν συνομιλίες για το Αιγαίο και μια νέα «πενταμερής» στην Ελβετία, αντί της πλήρους εφαρμογής του διεθνούς δικαίου.
Θα είμεθα άξιοι της μοίρας μας εάν δεν εγερθεί ξεκάθαρα σ’ όλη την έκτασή του το πρόβλημα, όχι μόνο ως παράνομη εισβολή στην ΑΟΖ μας και ανατροπή των ψηφισμάτων για την Αμμόχωστο, αλλά ως ένα ευρύτερο και διαρκές ζήτημα παραβίασης του διεθνούς δικαίου που συνεχίζει από το 1974, μάλιστα, παρά την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να εγερθεί και να υιοθετηθεί ως ζήτημα που αφορά την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, και την εδαφική της κυριαρχία και ακεραιότητα.
Δεν έγινε, παρά τις συγκυρίες, ξεκάθαρο προς τους εταίρους μας ότι η Τουρκία οφείλει να εγκαταλείψει την απαράδεκτη θέση περί εκλιπούσης δήθεν Κυπριακής Δημοκρατίας και τη λεγόμενη μη αναγνώριση ενός Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ δεν καθόρισαν μόνο (κατά τις δικές μας υποχωρήσεις) ότι η λύση θα είναι μετεξέλιξη σε Ομοσπονδία! Κυρίως καταδίκασαν την εισβολή, τη στρατιωτική κατοχή, τον εποικισμό και την προσφυγοποίηση. Παράλληλα, από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα επιμέρους κατά της κυριαρχίας της Κύπρου προβλήματα, είναι και έπρεπε να είναι προβλήματα της ίδιας της εδαφικής ακεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό από χρόνια υποστηρίζω ότι η δίκαιη και ευρωπαϊκή λύση του κυπριακού προβλήματος ξεκινά και απαιτεί πριν και πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο, τη δικαίωση της Κερύνειας και του δικαιώματος επιστροφής της ελεύθερης εγκατάστασης στις πατρογονικές εστίες του κάθε πρόσφυγα, υπό καθεστώς προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως δικαιούται κάθε πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν και είναι δικαίωμα και όχι απλή φραστική ωραιολογία ή σύνθημα.
Η χρονική στιγμή των κάποιων πιέσεων που ασκούνται τώρα προς την Τουρκία, δεν πρέπει να αφήσει την Κυπριακή Δημοκρατία δέσμια σε μια τουρκική επικυριαρχία, προς εξευμενισμό της Τουρκίας.
*Δικηγόρος
