Δεν θα γίνει μεταρρύθμιση της Τ.Α., απλώς «ο Μανωλιός θα βάλει τα ρούχα αλλιώς»

Αρχίζω το άρθρο μου για τη μεταρρύθμιση της Tοπικής Aυτοδιοίκησης επαναλαμβάνοντας μιαν άποψη, που διατύπωσα σε παλαιότερο άρθρο μου για το ίδιο θέμα, πριν ετοιμαστεί το νομοσχέδιο και κατατεθεί στη Βουλή. Τότε έγραψα με τρόπο απόλυτο: Μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν θα γίνει.

Την άποψη αυτή διατυπώνω και σήμερα, που το νομοσχέδιο βρίσκεται στη Βουλή και αναμένει την έγκριση. ΄Εγκριση του νομοσχεδίου και μετατροπή του σε νόμο, πιθανόν να γίνει. Εκείνο που δεν πρόκειται να γίνει είναι η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Απλώς με τον νόμο «θα αλλάξει ο Μανωλιός και θα βάλει τα ρούχα αλλιώς». Μεταρρύθμιση μπορεί να εισηγηθούν ειδικοί επιστήμονες και άξιοι τεχνοκράτες. Αλλά την πρότασή τους δεν μπορούν να την καταστήσουν νόμο. Η Κυβέρνηση στέλλει νομοσχέδιο στη Βουλή. Θα το παραλάβει η Βουλή, θα του αλλάξει τα φώτα και τα ρούχα και απλώς θα «βάλει τα ρούχα αλλιώς». Αυτό γίνεται τώρα με τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή.

Όταν λέμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται μεταρρύθμιση, εμείς εννοούμε ότι πρέπει να καταργηθούν οι περισσότεροι Δήμοι, για να μη γίνονται αχρείαστες δαπάνες και λειτουργικά έξοδα. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι στην Κύπρο οι Δήμοι είναι υπεράριθμοι, και πρέπει να γίνει μια ριζική μεταρρύθμιση. Όμως για πολλούς δημάρχους και κόμματα η φράση «κατάργηση δήμων» είναι συνώνυμη με την αυτοκτονία τους ή τουλάχιστον με την ευθανασία τους. Για τούτο την αποφεύγουν, όπως ο διάολος το λιβάνι.

Σκεφτείτε ένα φανταστικό σενάριο και δείτε ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί. Η Βουλή να αποφασίσει την κατάργηση των περισσότερων Δήμων. Να παραμείνουν μόνο πέντε ή το πολύ δέκα Δήμοι. Όχι περισσότεροι. Οι νέοι Δήμαρχοι που θα εκλεγούν με τα δημοτικά τους συμβούλια θα έχουν ως κύριο και πρώτο στόχο τους τη συνένωση των υπηρεσιών των Δήμων από τους οποίους θα προέλθει ο κάθε νέος Δήμος. Θα κάμουν μια Τεχνική και Πολεοδομική Υπηρεσία, μια Υπηρεσία καθαριότητας, ένα λογιστήριο, και μιαν υπηρεσία για κάθε αρμοδιότητα.

Η συζήτηση του νομοσχεδίου είναι μια διδακτορική διατριβή διαπλοκής, ρουσφετιού και κομματικών συμφερόντων. Τα κόμματα και οι παράγοντες της Τ.Α. συζητούν κυρίως για να αποφασίσουν ποιοι δήμοι θα διατηρηθούν και ποιοι θα ενσωματωθούν σε γειτονικούς δήμους. Τα κριτήρια είναι άσχετα με τον σκοπό της μεταρρύθμισης. Τα κόμματα κοιτάζουν κυρίως ποιους κομματικούς δήμους θα διατηρήσουν και ποιους κομματικούς δημάρχους θα ικανοποιήσουν, όσο γίνεται περισσότερους. Για τούτο οι προτεινόμενοι δήμοι από 14 έγιναν πρώτα 17 και μετά 21. Φυσικά και οι δεκατέσσερεις ήταν πολλοί, αλλά και ο αριθμός αυτός ήταν αυξημένος από κομματικές παρεμβάσεις.

Δεν ξέρω τους κομματικούς λόγους και επιχειρήματα, αλλά είναι παράλογο να μην ενωθεί ο Δήμος Γεροσκήπου με τον Δήμο της Πάφου και να ενταχθούν σ’ αυτόν και όλες οι γειτονικές κοινότητες, που στην ουσία είναι ενωμένες με την Πάφο. Ανάλογο είναι και το παράδειγμα της Αραδίππου και της Λάρνακας και της Λεμεσού με τα Πολεμίδια. Τα σύνορά τους δεν διακρίνονται, επειδή οι οικιστικές περιοχές έχουν ενωθεί. Η Αμμόχωστος είναι κλασική περίπτωση, όπου όλοι οι δήμοι και οι κοινότητες έπρεπε να ενωθούν σε ένα δήμο. Όμως εδώ ήταν τα μεγάλα και δυνατά φέουδα του Παραλιμνίου και της Αγίας Νάπας και ήταν αδύνατο να τους αναγκάσουν να χάσουν την αυτοτέλειά τους. Από την άλλη ήταν η Δερύνεια, που αποτελεί προπύργιο μεγάλου κόμματος. Έτσι κομματικά τα βρήκαν. Πάρτε εσείς τη Δερύνεια, ενσωματώστε και το Φρέναρος και να αφήσουμε απείρακτα τα φέουδα της Αγίας Νάπας και του Παραλιμνίου. Και θα έχουμε το παράδοξο τα σπίτια δυτικά του δρόμου να ανήκουν στον δρόμο της Δερύνειας και ανατολικά του δρόμου στον Δήμο Παραλιμνίου. Και ο μεγάλος κυκλικός κόμβος ανάμεσά τους ανήκει εξ αδιαιρέτου και στους δυο δήμους. Ο δρόμος που αναφέρω φαίνεται καλύτερα τη νύκτα. Οι λαμπτήρες οδικού φωτισμού στη μεριά της Δερύνειας είναι νέας τεχνολογίας, φωτεινοί και στη μεριά του Παραλιμνίου παλιάς τεχνολογίας με αδύνατο κίτρινο φως.

Το χειρότερο όμως είναι ότι ενσωματωμένοι δήμοι διατηρούν την επικράτεια, τα γραφεία τους και τους δημάρχους τους, που τους αλλάζουν το όνομα και τους κάνουν αντιδημάρχους. Οι γελοίες διευθετήσεις όμως είναι πολλές, γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα κόμματα και οι κομματικοί παράγοντες, που θα προάγουν το κομματικό ρουσφέτι και τη διαπλοκή.

Για τούτο με βεβαιότητα σας λέω: Δεν θα γίνει μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Απλώς, αν συμφωνήσουν τα κόμματα, «θ’ αλλάξει ο Μανωλιός και θα βάλει τα ρούχα αλλιώς».