Η ύβρις αναπόφευκτα τιμωρεί και καταδυναστεύει

Με πόνο ψυχής διαπιστώνουμε καθημερινά πως η πολιτική ζωή του τόπου πάει από το κακό στο χειρότερο. Σκληρά παθήματα των τελευταίων ετών, όπως η τραγωδία στο Μαρί, το τραπεζικό έγκλημα, η πτώση του Συνεργατισμού, το κούρεμα καταθέσεων και το σκάνδαλο των «χρυσών - απεχθών διαβατηρίων» τίποτα δεν μας δίδαξαν. Η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία δεν πήραν μαθήματα, ούτε καν τα στοιχειώδη, από τα φοβερά δεινά που καταδυναστεύουν την κοινωνία, τη χώρα και τον πολίτη, εξαιτίας δικών τους λαθών και εγκληματικών παραλείψεων. Τους τελευταίους μήνες γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς αλαζονικής συμπεριφοράς εκ μέρους των πρωταγωνιστών της κομματικής σκηνής με φόντο τον προϋπολογισμό του κράτους για το 2021. Εν μέσω της πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης και της ασύμμετρης οικονομικής ύφεσης, παρ’ ολίγο να συρθούμε στην άβυσσο λόγω της αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να εγκρίνει προϋπολογισμό για λειτουργία της κρατικής μηχανής. Αυτό το φαινόμενο, που δεν συμβαίνει ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες, δυστυχώς σκίασε τη χώρα μας και λίγο έλειψε να την πνίξει. Ο εγωκεντρισμός, η αμετροέπεια, η υπεροψία και όχι μόνο, ξεχείλιζαν από τη στάση των πολιτικών πρωταγωνιστών που επιχειρούσαν μέσα σε ένα τοξικό κλίμα να επιβάλουν τις θέσεις τους χωρίς πειθώ και τεκμηρίωση. Αναμφίβολα, η ρίζα του κακού για τη θλιβερή αυτή κατάσταση έγκειται στην κυριαρχία της ύβρεως στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.

Η ύβρις και η Νέμεσις

Η ύβρις ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του, κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική, συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους και κυρίως στους νόμους της Πολιτείας. Η αυθάδης και αλαζονική αυτή συμπεριφορά, συνιστούσε ανατροπή της κοινωνικής ισορροπίας και γενικότερα της τάξης του κόσμου, προκαλώντας την μήνιν των θεών. Η επαναλαμβανόμενη ύβρις προκαλούσε τη Νέμεσιν, δηλαδή την οργή και εκδίκηση των θεών, τιμωρώντας τον υβριστή με τη συντριβή του. Στην Κύπρο τού σήμερα, η Πολιτεία και η κοινωνία ζουν κατά βάση εγωκεντρικά μέσα σε καθεστώς αλαζονείας, υπεροψίας, διαπλοκής και διαφθοράς, κόντρα στις χρηστές αξίες. Ενάντια στη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη και σε κάθε άλλη ενάρετη αρχή. Στην καθημερινότητα μας, επιτρέπουμε, είτε ενεργητικά είτε παθητικά, σκόπιμα ή μη, να θεριεύουν οι υβριστές και να διαφεντεύουν οι αλαζόνες. Το βόλεμα, η απάθεια και η αδιαφορία μας για τα κοινά, μας καθιστούν συνένοχους για τα κακώς κείμενα. Είναι νομοτέλεια πως, όταν η ύβρις ξεχειλίζει, η Νέμεσις έρχεται. Και το αποτέλεσμα είναι αμείλικτο, είτε σε ατομικό επίπεδο είτε σε ομαδικό, οικογενειακό, κοινωνικό και κατ’ επέκτασιν κρατικό. Και ως είθισται, τη νύμφη πληρώνουν πανάκριβα οι ευάλωτοι και οι οικονομικά αδύναμοι.

Αρκετά κλέψαμε, ας εξομολογηθούμε

Στο διά ταύτα των τελευταίων ημερών, που αφορά τις καταθέσεις στην ερευνητική επιτροπή για το σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων, γίναμε φρικτοί μάρτυρες της ανυποληψίας, του διασυρμού και του εκχυδαϊσμού του πολιτικού συστήματος με πρωταγωνιστές αυτομαστιγώματος «3» υπουργούς - κλειδιά της διακυβέρνησης Αναστασιάδη υπό την αγέρωχη θωριά του αρχηγού της Πολιτείας και τις σεπτές ευλογίες του Προκαθημένου της Εκκλησίας. Το αμίμητο του Αρχιεπισκόπου «είχα πει στον Αναστασιάδη να σταματήσουμε όλοι να κλέβουμε - Βάζω και τον εαυτό μου μέσα», θα γραφτεί με επίχρυσα και τρισευλογημένα γράμματα στην κατάμαυρη ιστορική δέλτο της κυπριακής ιστορίας. Το αισιόδοξο της υπόθεσης είναι πως οι σκηνές αρχαίας τραγωδίας που εκτυλίχθηκαν στο θέατρο της ερευνητικής επιτροπής ευθυγραμμίζονταν χρονικά με τα άστρα της «Λίστας Γιωρκάτζη» για τα αμαρτωλά δάνεια πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων και του προεδρικού διαγγέλματος, μέσω του οποίου μας επεξηγήθηκε το… υπερπέραν του σύμπαντος.

Ως ευυπόληπτοι πολίτες παρακολουθήσαμε με πολλή προσοχή τους εντιμότατους και αγιότατους ταγούς της χώρας, να μας διαβεβαιώνουν ότι στις δύσκολες ώρες της υγειονομικής κρίσης, της οικονομικής εξαθλίωσης και των ασύμμετρων ερντογανικών απειλών, Πολιτεία και Εκκλησία πιασμένοι χέρι- χέρι πράττουν με ευλάβεια το ΟΡΘΟ, το ΗΘΙΚΟ και το ΠΡΕΠΟΝ για να σώσουν την αιμάσσουσα πατρίδα πριν να την πάρει και να τη σηκώσει ο διάβολος. Όντας τρισευτυχισμένοι, από την αρχιεπισκοπική ρήση ότι το IQ της νεολαίας μας είναι πολύ υψηλότερο από των Τούρκων, μπορούμε [αν φυσικά κλέβουμε λιγότερο] να αγοράσουμε σύγχρονα οπλικά συστήματα και να ρίξουμε τους Τούρκους στη θάλασσα, σώζοντας έτσι την αιμάσσουσα πατρίδα. Στην επικείμενη περίλαμπρη τελετή για τα «Ελευθέρια» της νήσου των Αγίων από τα δεσμά των αχρείων, αναπόφευκτα το χρυσούν μετάλλιον απονέμεται εξίσου στις τρεις διακριτές εξουσίες, που κατάφεραν με ταχυδακτυλουργικές μεθοδεύσεις, με εισαγγελικές ευχές και ιερές προσευχές, να ανοίξουν ένα ελπιδοφόρο μέλλον για την εξαθλιωμένη χώρα και τον τραυματισμένο λαό. Αγαπητοί συμπολίτες, αρκετά κλέψαμε, ας εξομολογηθούμε. Η Νέμεσις με το «χρυσό διαβατήριο» στο χέρι είναι καθ’ οδόν!

*Δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www.iep.org.cy