Αναλύσεις

Με τους θύτες παρόντες, καμιά πενταμερής δεν θα επιτύχει

Δεν είναι ποτέ δυνατόν Τουρκία και Βρετανία να θεωρούνται ως χώρες που θα συμβάλουν στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού και να παρακάθονται σε διαπραγματεύσεις καθορίζοντας τη μοίρα μας, εφόσον είναι αυτές που υποθάλπουν και σπρώχνουν στη διχοτόμηση

Είναι θέμα κοινής λογικής. Η Τουρκία πρωτίστως και εκ δευτέρου η Βρετανία είναι μέρος του κυπριακού προβλήματος. Είναι οι χώρες που δημιούργησαν το κυπριακό πρόβλημα και έχουν βαρύτατες ευθύνες για τις εκτροπές, τις διολισθήσεις και τη διαιώνιση του προβλήματος στο βάθος του χρόνου. Δεν είναι ποτέ δυνατόν να θεωρούνται ως χώρες που θα συμβάλουν στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού και να παρακάθονται σε διαπραγματεύσεις καθορίζοντας τη μοίρα μας, εφόσον είναι αυτές που υποθάλπουν και σπρώχνουν στη διχοτόμηση.

Είναι ακόμα και ζήτημα αυτοσεβασμού για την Κυπριακή Δημοκρατία - ένα κράτος αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ και την Ε.Ε. -να σέρνεται σε τέτοιου είδους προσβλητικές διασκέψεις, το αποτέλεσμα των οποίων είναι καταδικασμένο σε παταγώδη αποτυχία.

Αναδρομή στο παρελθόν

Πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο, η Κύπρος ήταν το μεγάλο θύμα όλων των πενταμερών που έγιναν, με πρώτη και χειρότερη την πενταμερή του Λονδίνου το 1959 και την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου. Ακολούθησε η δεύτερη πενταμερής το 1964 μετά την τουρκοανταρσία και τα τραγικά γεγονότα του 1963-1964. Τον Ιούλη του 1974 και ενώ η σφαγή της Κύπρου εξελισσόταν σε μια νέα γενοκτονία, η Τουρκία απειλούσε με δεύτερη εισβολή και προέλαση. Πραγματοποιήθηκε η τρίτη πενταμερής στη Γενεύη τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου. Απέτυχε και αυτή. Η εύθραυστη εκεχειρία κατέρρευσε. Η Τουρκία ξεκίνησε τη δεύτερη εισβολή με την κατάληψη της Αμμοχώστου, της Μόρφου και άλλων κυπριακών εδαφών.

Με την πενταμερή στο Μπούργκενστοκ το 2004 (όπου επιδίωξαν να μας επιβληθεί διά της βίας το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν), η Τουρκία πήγε εκεί παίρνοντας όλα όσα ζήτησε. Ακολούθησαν οι πενταμερείς στο Μον Πελεράν το 2016 , στη Γενεύη και στο Κραν Μοντανά το 2017 χωρίς αποτελέσματα και με αρνητικά πρόσημα για την πλευρά μας. Η τελευταία στη Γενεύη ήταν το επιστέγασμα όλων των κακοφορμισμένων δολοπλοκιών, με την Τουρκία να θέτει και επίσημα την αξίωσή της για δύο κράτη.

Τουρκία και Βρετανία ως παρούσες σε όλες τις πενταμερείς κάνουν ό,τι μπορούν για να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και να επιβληθεί μια «λύση» στη βάση των δικών τους συμφερόντων. Να επισφραγιστεί δηλαδή και τελεσίδικα η νομιμοποίηση της μεγαλύτερης διεθνούς συνωμοσίας σε βάρος του κυπριακού λαού.

Και ο ΟΗΕ σε ρόλο Πραιτωριανού νίπτει τας χείρας του επιρρίπτοντας ευθύνες στο θύμα. Οι θύτες ανενόχλητοι έχουν το ελεύθερο να εκβιάζουν, να αξιώνουν και να απειλούν.

Ενώ καθημερινά οι ιαχές της Τουρκίας κορυφώνονταν επιμένοντας στο διχοτομικό σχέδιο για λύση δύο κρατών, οι «έμπειρες» Λουτ και Σπέχαρ έπεισαν τον Γ.Γ.του ΟΗΕ να συγκαλέσει την πενταμερή και μάλιστα να υποκύψει στις πιέσεις Τουρκίας - Βρετανίας χωρίς τη συμμετοχή της Ε.Ε.

Ο επικεφαλής και υποτίθεται θεματοφύλακας των αποφάσεων του ΟΗΕ, ο εντολοδόχος του Συμβουλίου Ασφαλείας Αντόνιο Γκουτέρες συγκάλεσε την άτυπη διάσκεψη χωρίς προϋποθέσεις, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στην Τουρκία να θέσει στο τραπέζι τις θέσεις της για διχοτόμηση. Είπε μάλιστα πως η επιδίωξή του ήταν να τετραγωνίσει τον κύκλο. Αντί αυτού παραβίασε τους όρους εντολής του.

Έστω και αργά κατάλαβαν;

Έστω και αργά, μετά την παταγώδη αποτυχία της τελευταίας πενταμερούς στη Γενεύη, ο αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Πρέσβης Ντμίτρι Πολιάνσκι, δήλωνε με σκεπτικισμό πως: «Ίσως πρέπει να σκεφτούμε τη μεταρρύθμιση αυτού του συστήματος των εγγυητριών, διότι μερικές φορές γίνονται μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης». Πρόσθεσε παράλληλα ότι η Ρωσία εμμένει στη διεθνώς αναγνωρισμένη και υποστηριζόμενη από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ βάση για τη διευθέτηση στην Κύπρο…

Μπορούν να παρακαμφθούν οι θύτες του Κυπριακού; Βεβαίως και μπορούν αν η Κυπριακή Δημοκρατία αξιώσει τα αυτονόητα και αρνηθεί να συμμετάσχει σε μια νέα πενταμερή με την παρουσία των σφαγέων της.

Φαίνεται πως, με τις συνεχείς υποχωρήσεις και διολισθήσεις των εκάστοτε Προέδρων της Δημοκρατίας από θέσεις αρχών και νομιμότητας, δημιουργήθηκε ένα αρρωστημένο πλέγμα από δεξιο-αριστερούς κομματικούς ηγέτες. Όσοι διεκδικούν και αξιώνουν πεισματικά τα στοιχειώδη δικαιώματα, την κατοχύρωση των ελευθεριών διακίνησης και εγκατάστασης, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους Κύπριους πολίτες -Ε/κ και Τ/κ- είναι ως να ζουν σε ένα άλλο σύμπαν. Τους χαρακτηρίζουν αφελείς, ρομαντικούς και αιθεροβάμονες.

Οι ηγεσίες ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και όλο το οικονομικό κατεστημένο, έχουν εμπεδώσει και έχουν συμφιλιωθεί με όλες τις υποχωρήσεις, όλες τις ιταμές προκλήσεις και προσβολές και είναι έτοιμοι και για άλλες, προκειμένου η Τουρκία να συναινέσει να μας εκχωρήσει τα ψίχουλα που θα πέσουν από το τραπέζι της.

Ακόμα και κάποιοι Τ/κ κομματικοί ηγέτες έχουν αντιληφθεί πως το παιγνίδι το παίζει μονότερμα η Τουρκία και όχι οι εγκάθετοι του ψευδοκράτους, οι οποίοι στη διάσκεψη της Γενεύης δεν είχαν καμιά παρουσία. Ήταν απλώς οι μαριονέτες. Τα σχοινιά τα κινούσε ο νταής Τσαβούσογλου.

Ο Πρόεδρος του Κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας, Τζεμάλ Όζγιγιτ, δήλωσε ότι οι προτάσεις έξι σημείων που υποβλήθηκαν στη Γενεύη «σαν να ήταν οι απόψεις της τουρκικής πλευράς…».

Όσες πενταμερείς και αν γίνουν

με αυτούς δεν θα υπάρξει λύση

Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ και ο ομοϊδεάτης του Αβέρωφ Νεοφύτου του ΔΗΣΥ βγήκαν ξανά στο πολιτικό σεργιάνι και, σε μια προσπάθεια αποτίμησης της διάσκεψης, είπαν πως πρέπει να αξιοποιηθεί όλο αυτό το διάστημα μέχρι την επόμενη άτυπη διάσκεψη, την οποία θα συγκαλέσει ο Γενικός Γραμματέας.

Είπαν πως πρέπει να είμαστε ευέλικτοι και με μια τακτική την οποίαν θα πρέπει να ακολουθήσουμε, να στριμώξουμε την Τουρκία. Και άλλα ψέματα στον λαό.

Η διεκδίκηση το μοναδικό μας όπλο

Η Κυπριακή Δημοκρατία πρώτα και κύρια οφείλει να σεβαστεί τον εαυτό της, την ψήφο του κυρίαρχου λαού της και να εισέλθει δυναμικά σε μια νέα πορεία διεκδίκησης.

Να κτυπήσει το χέρι και να αντιστρέψει τους όρους.

Θα δεχόταν η Τουρκία να παρακαθίσει σε μια διάσκεψη για το Κουρδικό και να διοικείται εναλλάξ από Πρόεδρο και Πρωθυπουργό προερχόμενους από την τουρκική πλειοψηφία και από την κουρδική μειονότητα;

Ο ΟΗΕ ας εφαρμόσει παρόμοιες άτυπες διασκέψεις και για άλλα μείζονα περιφερειακά προβλήματα. Όπως για τις διαφορές Βρετανίας - Ιρλανδίας - Σκωτίας.

Εφόσον θέτουν τόσο έντονα την αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου με την αρματωμένη Τουρκία δίπλα μας, γιατί να μην προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση και ο εισβολέας της Κύπρου ή και άλλες χώρες που έχουν προβλήματα με τις μειονότητες;

Ποιος θα αποφασίσει για την Κύπρο

Όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, το μέλλον της Κύπρου εξαρτάται κύρια από τον λαό της. Ε/κ και Τ/κ να συζητήσουν και να καταλήξουν στις εσωτερικές πτυχές που θα βασίζονται στο διεθνές δίκαιο. Οι διεθνείς πτυχές να συζητηθούν σε μια διεθνή διάσκεψη με τη συμμετοχή όλων των μονίμων μελών του Σ. Ασφαλείας, την Κυπριακή Δημοκρατία ως τον νόμιμο εκπρόσωπο του κράτους και τους εκπροσώπους της τ/κ κοινότητας. Οι εγγυήτριες δυνάμεις δεν έχουν καμιά θέση, καθότι είναι αυτές που δημιούργησαν το κυπριακό πρόβλημα και αυτές το έχουν εγκλωβίσει στα δικά τους συμφέροντα.

Η Κύπρος ως κράτος που σέβεται την ύπαρξή της δεν πρέπει να αποδεχθεί να γίνει μια ανοχύρωτη χώρα, ανοίγοντας ξανά τις Κερκόπορτες για μια νέα σφαγή χωρίς αντίσταση.

Να τολμήσουμε να απαιτήσουμε από τη Βρετανία να ξηλώσει τις στρατιωτικές της βάσεις, απομακρύνοντας το τελευταίο αποικιακό κατάλοιπο και την δια παντός απαλλαγή μας από τους κακούς δαίμονες της Κύπρου.

Αν αυτές είναι θέσεις που ανήκουν σε ένα άλλο σύμπαν, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας για τους ηγέτες που εκλέγουμε. Αυτοί οι οποίοι θέλουν έναν λαό γονατισμένο και έτοιμο να δεχθεί και άλλους βιασμούς και εκβιασμούς, να πάνε στο σπίτι τους. Να αφήσουν νέους ηγέτες να διεκδικήσουν την αξιοπρέπεια του λαού, την επιβίωσή του σε συνθήκες δικαίου και αποκατάστασης των δικαιωμάτων του.