Η Βουλή των Αντιπροσώπων και το κυπριακό πρόβλημα, διαχρονικά
Με την ευχή η νέα θητεία της Βουλής να είναι αγωνιστική, με σαφή αντικατοχικό ορίζοντα και με επίτευξη της μεγαλύτερης κοινής στάσης, περιμένουμε το αποτέλεσμα της κάλπης, μετά από μία προεκλογική περίοδο, όπου το κυρίαρχο στοιχείο ήταν η πολιτική αντιπαλότητα μεταξύ των κομμάτων.
Το Κυπριακό, πέρα από κάποιες έντονες διαφωνίες που διατυπώθηκαν δευτερευόντως, δεν συζητήθηκε παρά την από χρόνια δικαστική κρίση (Αναφορά Προέδρου 1/85 της 18.4.1985) ότι η τότε Απόφαση της Βουλής (29.3.1985) για εξαναγκασμό του Προέδρου της Δημοκρατίας να προκηρύξει πρόωρες προεδρικές εκλογές πριν από τη λήξη της θητείας του λόγω της «… διαφωνίας εν σχέσει με τον χειρισμό του κυπριακού προβλήματος, μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων, αμφοτέρων φορέων βουλήσεως του Λαού από τον οποίον εκλέγονται», απόφαση που κρίθηκε αντισυνταγματική. Τούτο γιατί: «Το Κυπριακό Πρόβλημα δεν επροβλέπετο, και δεν ήταν δυνατό να έχει προβλεφθεί, κατά την έναρξη της ισχύος του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας την 16η Αυγούστου 1960, και, ως εκ τούτου, στο Σύνταγμα δεν υπάρχει, ούτε και ήταν δυνατό να υπάρχει, διάταξη αναφορικά με τον χειρισμό του Κυπριακού Προβλήματος, επειδή το Πρόβλημα τούτο, λόγω της φύσεώς του, ευρίσκεται έξω από τα πλαίσια του Συντάγματος».
Πέρα, όμως, από την πιο πάνω κρίση, το ίδιο το Ανώτατο το Δικαστήριο έκρινε ότι ήταν επίδικη τότε η απόφαση της Βουλής: «Αν και το Κυπριακό Πρόβλημα ευρίσκεται, λόγω της φύσεώς του, έξω από τα πλαίσια του Συντάγματος της Κύπρου είναι, εν τούτοις, δικαίωμα εκλελεγμένων πολιτικών οργάνων τα οποία εκφράζουν κατά την άσκηση των οικείων αρμοδιοτήτων τους τη βούληση του Λαού, όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Βουλή των Αντιπροσώπων λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις σχετικά με το Κυπριακό Πρόβλημα».
Δεν θα ανέμενε κάποιος να τεθεί τώρα και πάλι θέμα πρόωρων εκλογών αλλά έστω και τώρα, 36 χρόνια μετά την εν λόγω δικαστική απόφαση, αφού υπάρχουν κόμματα που διαφωνούν με τον χειρισμό του Κυπριακού, θα έπρεπε να αναλάβουν την Πρωτοβουλία ώστε και η ίδια η Βουλή, να πάρει πολιτικές αποφάσεις για δράση επί του ζητήματος, αφού έχει τέτοια δυνατότητα, ως θεσμικό όργανο που εκπροσωπεί τον λαό και μάλιστα ως σύνολο.
ΟΜΩΣ από το 1985, και ενώ για πρώτη φορά επιβεβαιώθηκε και δικαστικά η πολιτική αρμοδιότητα της Βουλής για ό,τι αφορά την λύση του Κυπριακού, τα κόμματα που διαφωνούν με την ακολουθούμενη στρατηγική της εκάστοτε Κυβέρνησης απλώς προτίμησαν να αποφύγουν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα / καθήκον. Περιορίστηκαν στη λεκτική μόνο αντιπολιτευτική στάση τους, χωρίς όμως να επιτύχουν μεταξύ τους σύμπτωση απόψεων, ενεργειών και χειρισμών άλλων ή έστω βοηθητικών ή πρόσθετων προς τη διπλωματική προσπάθεια της Κυβέρνησης. Άρα ας μέμφονται πρώτιστα δική τους «διευκόλυνση» προς εκάστοτε Πρόεδρο, να μπορεί από μόνος του να χειρίζεται το Κυπριακό.
Το παράδοξο είναι ότι το Κυπριακό γενικά, αλλά και πιο ειδικά το δικαίωμα επιστροφής, δεν φαίνεται να το προωθούν οι βουλευτές Κερύνειας, Αμμοχώστου και Λευκωσίας, που εκπροσωπούν πρόσφυγες. Αντίθετα παραμένουν αδικαιολόγητα αδρανείς και αποποιούνται τη ευθύνη να απαιτήσουν σχεδιασμό πολιτικής για επιστροφή. Απλώς ανέχονται τη διαδοχική εγκατάλειψη ορθών και δίκαιων διεκδικήσεων, όπως η Τέταρτη Διακριτική, το «δεν ξεχνώ» ή «τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια». Αυτοί ανέχθηκαν και ο ίδιος ο εκτοπισμένος λαός δεν αντέδρασε!
Γιατί όμως αυτή η ανεξήγητη απάθεια και έλλειψη ευθύνης από ένα θεσμικό όργανο, που μάλιστα υπάρχει και λειτουργεί κατά το δίκαιο της ανάγκης στα πλαίσια της διάσωσης του νόμιμου Κράτους μετά την Τουρκανταρσία του 1963-1964; Γιατί αγνοούν και ηθελημένα δεν αναφέρονται στο ότι, το Κυπριακό Ζήτημα (που δεν καταφέραμε να το αναδείξουμε και να διατηρήσουμε στην επικαιρότητα ως συνεχή παραβίαση Διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου από την Τουρκία), κακώς προχωρεί ήδη, σε άγνοια μάλιστα του κυρίαρχου λαού και κάποιων εκ των βουλευτών του, σε λύση με προδιαγραφές και έμπνευση της Βρετανίας; Λύση μη λειτουργική, που θα εξυπηρετήσει μόνιμα και μακροπρόθεσμα, μόνο τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας.
