Έπεα πτερόεντα και πομφόλυγες
Ακούγονται κατά καιρούς εισηγήσεις για επανατοποθέτηση του Κυπριακού, για νέα στρατηγική, για ανάληψη πρωτοβουλιών ώστε να ανοίξει ο δρόμος για νέες διαπραγματεύσεις και άλλα παρόμοια.
Αφού με τους χειρισμούς μας (sic) το καταβαραθρώσαμε, τώρα εισηγούμαστε όλα αυτά. Με τις ούτω καλούμενες «συμφωνίες υψηλού επιπέδου» (συμφωνίες κορυφής όπως αποκαλούνται) Μακαρίου - Ντενκτάς (1977) και Κυπριανού -Ντενκτάς (1979) απενοχοποιήσαμε την Τουρκία και από θέμα εισβολής και κατοχής το μετατρέψαμε σε «δικοινοτική διένεξη» και στη συνέχεια με την υποβολή «χάρτη για το εδαφικό» αποδεχθήκαμε και τη διχοτόμηση, τα δε κατεχόμενα εδάφη μας ουσιαστικά έχουν ενσωματωθεί στην Τουρκία, της οποίας κατέστησαν «σκυβαλότοπος», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σενέρ Ελτζίλ, ηγέτης της συντεχνίας των Τουρκοκυπρίων διδασκάλων, για να προσθέσει «είμαστε μια καλή αποικία για την Τουρκία. Δεν είμαστε ανεξάρτητο κράτος. Είμαστε μία υποτελής διοίκηση. Η Τουρκία έχει τον έλεγχο (17/12/2018)».
Δόθηκε η τελευταία ευκαιρία με την απόρριψη του βρετανοτουρκικού σχεδίου Ανάν από τον Κυπριακό Ελληνισμό (24/04/2004), οι χειριζόμενοι το Κυπριακό δεν αφουγκράσθηκαν τη θέλησή μας, συνέχισαν τον αμανέ της ούτω καλούμενης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο.) και μας εμπαίζουν ότι δήθεν θα απελευθερώσουν και θα επανενώσουν την Κύπρο στο πλαίσιό της.
Φαίνεται ότι δεν πήραν είδηση πως η Τουρκία μεθοδικά εδραιώνει τα τετελεσμένα και δημιουργεί συνεχώς νέα προκειμένου να υλοποιήσει τα μακροχρόνια σχέδιά της για επανάκτηση και τελικά τον ολοκληρωτικό έλεγχο εσαεί της Κύπρου. Γι’ αυτό και είναι επικίνδυνοι για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού όσοι ζουν με αυτές τις ψευδαισθήσεις.
Διερωτώμαι εάν παρακολουθούν και μελετούν τις κατά καιρούς διακηρύξεις των Τούρκων, που ποτέ δεν απέκρυψαν τις προθέσεις τους.
Παραθέτω χαρακτηριστικά μόνο δύο πρόσφατες:
Ο Μεχμέτ Μους, υπουργός εμπορίου, δήλωσε «ούτε ένα χιλιοστό πίσω από την κυριαρχία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».
Ο Αλί Μπαπατζιάν, πρώην υπουργός εξωτερικών και συνεργάτης του νεοσουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν -τον οποίον τελικά εγκατέλειψε- δήλωσε: «Η Τουρκία επιθυμεί να ελέγχει την Κύπρο για να διασφαλίσει τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».
Ε, λοιπόν, θέλουμε και «παπά να μας το πει» -όπως λέει η λαϊκή σοφία- ποια είναι αυτά τα σχέδια;
Εμείς τώρα συρόμαστε από τη μία ώς την άλλη «διεθνή άτυπη σύσκεψη» με υποβαθμισμένη την Κυπριακή Δημοκρατία σε «ελληνοκυπριακή Αρχή» για να εξευρεθεί δήθεν κοινό έδαφος για επανέναρξη του διαλόγου/διαπραγματεύσεων.
Για τέσσερεις και πλέον δεκαετίες περνούσαμε δηλαδή τις ώρες μας με «κουβέντες του καφενείου»;
Και ενώ οι Τούρκοι πολλαπλασιάζουν καθημερινά τις έκνομες ενέργειές τους και τις αφόρητες απειλές και προκλήσεις κατά ξηρά, θάλασσα και αέρα, εμείς ασχολούμαστε με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων – σημεία διέλευσης και την υποβολή και νέων δήθεν «Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης»! Αυτή μήπως είναι η ουσία του κυπριακού προβλήματος;
Γίνεται λόγος πως, εάν χρειαστεί θα ασκήσουμε το δικαίωμα αρνησικυρίας (βέτο) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να εμποδίσουμε την Τουρκία να προωθήσει τα σχέδιά της.
Ηγέτες με τέτοιο εθνικό ανάστημα για να υλοποιήσουν μια τέτοια απειλή ΔΕΝ υπάρχουν. Πρόκειται μόνο για έπεα πτερόεντα και πομφόλυγες, δηλαδή λόγια κενά περιεχομένου (λόγια του αέρα).
Οι Τούρκοι μία γλώσσα καταλαβαίνουν. Αυτήν της δυνάμεως και της ισχύος. Όλα τα άλλα είναι «μουσκουρούδκια».
Υ.Γ.
1) Το άρθρο αυτό γράφτηκε πριν από την πρόσφατη σύνοδο κορυφής των ηγετών των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς το κείμενο των συμπερασμάτων θα το σχολιάσουμε αργότερα.
2) Μουσκουρούδκια: Κοροϊδίες, γελοιότητες, ασυναρτησίες, τρίχες, προσποιήσεις.
