«Πάγωμα» του φυσικού αερίου κατά το μοντέλο της Γάζας

Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις στα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου, μετά το αρνητικό κλίμα που δημιούργησε το αμερικανικό non paper για τον EastMed. Το μείζον πρόβλημα, πλέον, που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν είναι το αν θα κατασκευαστεί ή ο όχι ο αγωγός, αλλά εάν θα καταφέρει, τελικά, να εκμεταλλευθεί -και πώς- το φυσικό αέριο που βρίσκεται στα οικόπεδα της ΑΟΖ της. Δεδομένης της τελευταίας εξέλιξης, εδραιώνεται ολοένα και περισσότερο η αντίληψη που προβάλλεται από διπλωμάτες και νομικούς συμβούλους των ενεργειακών εταιρειών, ότι είναι ανοικτό το ενδεχόμενο να εφαρμοστεί στην Κύπρο το μοντέλο της Γάζας (Gaza Maritıme). Δηλαδή, υφίσταται ο κίνδυνος, όπως τονίζουν, το κυπριακό φυσικό αέριο να παραμείνει, καθολικώς ή μερικώς, «παγωμένο», θαμμένο, με άλλα λόγια, στον βυθό της κυπριακής ΑΟΖ, όπως έγινε και με τα ενεργειακά κοιτάσματα των Παλαιστινίων που ανακαλύφθηκαν το 1999 στη Γάζα.

Την ίδια ώρα εγείρονται σοβαρά ερωτήματα ως προς το ποιος αποφασίζει για ζητήματα τα οποία αφορούν άμεσα την ΕΕ και στα οποία, όπως το προκείμενο, εμπλέκεται. Η ίδια η ΕΕ ή οι ΗΠΑ με την Τουρκία; Γιατί, πώς αλλιώς εξηγείται η «αιδήμων σιγή» των Βρυξελλών; Είναι προφανές ότι ο Ρόμπερτ Μενέντεζ και το αμερικανικό Κογκρέσο έχουν διαφορετική θέση από το non paper του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που, πλην των παραληπτών του, δεν το είδε κανείς άλλος. Ωστόσο, πρόκειται για ενέργεια η οποία στοχεύει στην ακύρωση ενός ολόκληρου ενεργειακού προγράμματος, για το οποίο η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί περί το τέλος του έτους από την ΕΕ, η οποία, ενώ γίνεται ολόκληρη συζήτηση γύρω από το θέμα, δηλώνει, προσώρας, απούσα!

Διαβάστε περισσότερα στη "Σημερινή" που κυκλοφορεί.