Μερικές σκέψεις για την τουρκική αδιαλλαξία
Όλοι οι υποψήφιοι Πρόεδροι της Κ.Δ., εκτός από τον κ. Γ. Κολοκασίδη, διακηρύττουν πως θα επιδιώξουν «λύση ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ». Και όλοι αναγνωρίζουν ότι η τουρκική αδιαλλαξία είναι η βασική αιτία για τη μη εξεύρεση λύσης.
Η τουρκική αδιαλλαξία είναι ένα τείχος αδιαπέραστο και ένα βράχος αμετακίνητος, που εμποδίζει την επίτευξη λύσης και ειρήνης. Φυσικά η πλευρά μας χρησιμοποίησε πολλά μέσα για κάμψη της τουρκικής αδιαλλαξίας. Αποδέχτηκε την ομοσπονδία, που κάποτε ήταν αδιανόητη υποχώρηση. Τους δώσαμε χάρτη και τους προτείναμε περιοχή που θα ήταν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Οι προστάτες της Τουρκίας έβλεπαν τη δική μας διαλλακτικότητα και μας πρότειναν σχέδια, που οδηγούσαν στη νομιμοποίηση της διχοτόμησης και των κατοχικών δεδομένων. Αποκορύφωμα ήταν το σχέδιο Ανάν. Ευτυχώς, στο τιμόνι ήταν ο Τάσσος. Ο λαός ταυτίστηκε μαζί του και απέρριψε με ποσοστό 76% το απαράδεκτο σχέδιο.
Κατηγορούσαν τον Τάσσο για αδιάλλακτο και του φόρτωναν τη μη επίτευξη λύσης. Ακολούθησαν για 15 χρόνια δυο «Πρόεδροι λύσης», που έκαναν όλες τις υποχωρήσεις και παραχωρήσεις για να κάμψουν την τουρκική αδιαλλαξία. Εγκατέλειψαν τις κόκκινες γραμμές και αποδέχτηκαν τον συνεταιρισμό δυο κρατιδίων, τη διαίρεση της κυριαρχίας, τη διπλή ιθαγένεια, τη διπλή διεθνή προσωπικότητα της ΔΔΟ. Αποδέχτηκαν διεθνή διάσκεψη με συμμετοχή των δύο κοινοτήτων και όχι της Κ.Δ. Αποδέχτηκαν στέρηση του δικαιώματος ιδιοκτησίας και επιστροφής. Αποδέχτηκαν ευρωπαϊκά δικαιώματα σε Τούρκους υπηκόους. Αποδέχτηκαν προτεραιότητα ιδιοκτησίας στους σφετεριστές.
Οι Τούρκοι δεν έκαμαν καμιά υποχώρηση ή παραχώρηση. Και όταν το τελευταίο βράδυ στο Κραν Μοντανά ο Γ.Γ. του ΟΗΕ θεώρησε ότι οι Τούρκοι ήταν έτοιμοι να συζητήσουν αλλαγή των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων, η βροντερή φωνή του Τούρκου ΥΠΕΞ τούς προσγείωσε όλους. Η Τουρκία δεν δεχόταν αποχώρηση των στρατευμάτων και αλλαγή των εγγυητικών δικαιωμάτων. Έτσι η τουρκική αδιαλλαξία πάγωσε όλη την πορεία των διαπραγματεύσεων και τέσσερα χρόνια μετά δηλώνει ότι αποδέχεται μόνο λύση δυο κρατών.
Πώς θα καμφθεί, λοιπόν, η τουρκική αδιαλλαξία; Το δίδυμο της δουλοφροσύνης ανέσυρε τον άσο από το μανίκι. Πρότεινε τα ΜΟΕ για να κάμψει τουρκική αδιαλλαξία. Οι Τούρκοι απέρριψαν τα ΜΟΕ. Αλλά τα υποστηρίζουν και τα προωθούν οι διεθνείς Πόντιοι Πιλάτοι, που δεν μπορούν ακούσουν για κυρώσεις. Και ο ΥΠΕΞ μάς προτάσσει τα ΜΟΕ για να κάμψει την τουρκική αδιαλλαξία, να αρχίσουν οι συνομιλίες και να σώσει την Αμμόχωστο. Κούνια που τον κούναγε ή νουν που κουλιαντηρίζει.
Τώρα που έχουμε γνωρίσει και κατανοήσει την τουρκική διπλωματία και την αντίληψη που έχει για το διεθνές δίκαιο, αντιλαμβανόμαστε ότι με ένα μόνο τρόπο θα αρθεί η τουρκική αδιαλλαξία. Πρέπει να υποχωρήσουμε και να αποδεχτούμε όλες τις τουρκικές απαιτήσεις. Εκτός όσα έχουν αποδεχτεί ως τώρα οι ηγεσίες μας, πρέπει να αποδεχτούμε την κυριαρχική ισότητα, να αναγνωρίσουμε την κατεχόμενη περιοχή ως κυρίαρχο κράτος, να αποδεχτούμε την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και τουρκικών εγγυήσεων. Να νομιμοποιήσουμε την κατοχή και τη διχοτόμηση. Και στο τέλος, για να συναινέσουν στην «επανένωση», πρέπει να αποδεχτούμε και να υπογράψουμε κατάργηση της Κ.Δ. Μπορεί να μη μας βάλουν να υπογράψουμε, αλλά θα την κατοχυρώσουν με τη γνωστή εποικοδομητική ασάφεια των Βρετανών και των Πόντιων Πιλάτων. Υπάρχει άλλος τρόπος να κάμψουμε την τουρκική αδιαλλαξία, εκτός από υποχωρήσεις και παραχωρήσεις;
Θα αποδεχτούμε μια λύση που θα καθιστά την Κύπρο τουρκικό προτεκτοράτο, ή θα αντισταθούμε οχυρωμένοι στην έπαλξη της Κ.Δ., αναγνωρισμένης διεθνώς, μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ. Η απάντηση νομίζω είναι πολύ απλή. Δεν υπάρχει δίλημμα. Όσοι κίνδυνοι και να υπάρχουν.
