Ας μας πουν πού βαδίζουμε
Μια την άλλη επανέρχονται συζητήσεις για τα ούτω καλούμενα Μ.Ο.Ε. (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης). Γίνεται μάλιστα λόγος ότι δεν ευρίσκονται… «στην κατάψυξη». Προφανώς ευρίσκονται… «στον φούρνο μικροκυμάτων» και μας τα προσφέρουν κατά καιρούς ως «ξαναζεσταμένο φαγητό».
Καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι εφαρμογή τους θα οδηγήσει στην επανέναρξη των συνομιλιών/διαπραγματεύσεων. Αλλά για τέσσερεις και πλέον δεκαετίες μάλλον «κουβέντες του καφενείου» διεξάγονται - κατά τον αείμνηστο Άγγλο δημοσιογράφο Robert Fisk (εφημερίδα Independent).
Θα επαναλάβω αυτό που έγραψα πλειστάκις, ότι τα Μ.Ο.Ε. μόνο σε εδραίωση της κατοχής οδηγούν, όταν οι Τούρκοι καθημερινά επαναλαμβάνουν ότι συζητούν μόνο τη δημιουργία «δύο ανεξάρτητων και κυριάρχων κρατών», εσαεί παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και συνέχιση των «τουρκικών εγγυήσεων» και «επεμβατικών δικαιωμάτων».
Θεωρούν την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα», τη μετατροπή της Κύπρου σε «βιλαέτι» (επαρχία) μιας νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας και τους ελληνικής καταγωγής αυτόχθονες κατοίκους της Κύπρου ως σύγχρονους ραγιάδες/δούλους.
Όλα αυτά φαίνεται δεν τα ακούν οι πολιτικοί και κομματικοί ηγέτες και ηγετίσκοι, αλλά και όλοι όσοι διεξάγουν προεκλογική εκστρατεία για τις προσεχείς εκλογές του 2023 για εκλογή Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όποιος λοιπόν και αν εκλεγεί, ακόμα και στην περίπτωση που ο Recep Tayyip Erdogan απομακρυνθεί από την εξουσία -πράγμα απίθανο-, η Τουρκία δεν πρόκειται να κάμει ούτε ένα βήμα πίσω.
Υπό αυτές λοιπόν τις συνθήκες διερωτώμαι πού βαδίζουμε.
Ας μας πουν όλοι όσοι φιλοδοξούν να εκλεγούν, πώς θα απαλλαγεί η Κύπρος από την τουρκική κατοχή και την εν κινδύνω ευρισκομένη εθνική και φυσική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.
Υπό τοιαύτας συνθήκας, ας μας πουν λοιπόν πού βαδίζουμε.
Υ.Γ.
Δυστυχώς, το Μαντείο των Δελφών δεν υπάρχει πλέον και συνεπώς ούτε και Πυθία για να μας δώσει χρησμό ως προς το πού πρέπει να βαδίσουμε για να μην πάθουμε όπως τον Κροίσο.
«Είπατε τω βασιλήι χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν ου μάντιδα δάφνην ου παγάν λαλέουσαν; Απέσβετο και λάλον ύδωρ».
