Η ανηθικότητα και ο όλεθρος του πολέμου

Ο πόλεμος, κάθε πόλεμος, είναι η πιο ανήθικη δραστηριότητα του ανθρώπου. Ιδιαίτερα αν ο πόλεμος είναι στρατιωτική εισβολή ενός δυνατού κράτους εναντίον ενός ανίσχυρου γείτονα. Ο πόλεμος αποτελεί εξέλιξη του νόμου της ζούγκλας, όπου τα ζώα πολεμούν για να κερδίσουν την τροφή τους για να ζήσουν.

Αυτή η επιβίωση ήταν η αιτία των πολέμων ανάμεσα στις άγριες φυλές των πρώτων ανθρώπων. Αυτές οι συγκρούσεις αργότερα έγιναν οι πόλεμοι στις συγκροτημένες κοινωνίες, τις φυλές και τα κράτη. Η διεκδίκηση τροφής έγινε επιβολή των συμφερόντων μιας χώρας έναντι των αδυνάτων.

Τα οικονομικά συμφέροντα των κρατών, των βιομηχανιών όπλων, των θρησκευτικών ηγετών συνεχίζουν και συντηρούν τον πόλεμο μέχρι σήμερα στον πολιτισμένο, αλλά ανήθικο κόσμο και στην κοινωνία. Το να στέλνεις ανθρώπους στον πόλεμο και στον θάνατο, το να εξοπλίζεις στρατό, που τον υποχρεώνεις να συμμετέχει στον πόλεμο είναι μια μεγάλη ανηθικότητα και απάνθρωπη συμπεριφορά.

Σε καιρό ειρήνης και ηθικής συμπεριφοράς μπορεί να δούμε τεράστιες και δαπανηρές προσπάθειες για να σωθεί ένα γατάκι, ένας σκύλος, ένα παιδί ή άνθρωπος που κινδυνεύει. Ο άνθρωπος έχει ηθική συμπεριφορά αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Και αυτή η συμπεριφορά γίνεται ανήθικη εγκληματικότητα, όταν ο στρατός επιτίθεται σε άλλο στρατό για να εξοντώσει ανθρώπους και να επιβάλει τη δύναμη και τα συμφέροντά του. Πόσο μεγάλη ανηθικότητα και εγκληματικότητα είναι η απόφαση για τη διεξαγωγή μιας μάχης, όπου οι ηγέτες αναμένουν τη νίκη του στρατού τους και την καταστροφή του αντιπάλου, αλλά την ίδια στιγμή ξέρουν ότι και ο δικός τους στρατός θα έχει απώλειες σε ένα σίγουρο ποσοστό. Στέλνουν δηλαδή τα παιδιά της πατρίδας τους στον θάνατο, για υποστήριξη κάποιου συμφέροντος.

Σήμερα δεν έχουμε τις μάχες εκ του συστάδην, ούτε το άμεσο κτύπημα του ενός ανθρώπου στον αντίπαλό του για να τον εξοντώσει. Σήμερα ο πόλεμος έχει γίνει μοντέρνος και πολύ αποτελεσματικός. Κάποιος πατά το κουμπί του πυραύλου ή άλλου όπλου και στέλνει στον θάνατο ομαδικά χιλιάδες αντιπάλους ή και αμάχους.

Αυτό που γίνεται σήμερα σε κάθε πόλεμο είναι ανθρώπινο κατάντημα εγκληματικότητας από τον άνθρωπο και ανηθικότητας. Και γίνεται στην καλύτερη περίπτωση για υποστήριξη των συμφερόντων μιας χώρας, ενός κράτους ή για τον πλουτισμό των βιομηχάνων όπλων και άλλων εγκληματικών συνδικάτων εκμετάλλευσης τους ανθρώπου από τον άνθρωπο. Η μόνη περίπτωση που ο πόλεμος αποκτά ηθικό περιεχόμενο είναι η άμυνα ενός λαού εναντίον εισβολής για κατάκτηση μιας χώρας και στέρηση της ελευθερίας ενός λαού. Είναι επίσης ο πόλεμος και η εξέγερση εναντίον δυνάστη, που στερεί την ελευθερία από έναν λαό. Αυτός ο λαός έχει το ηθικό δικαίωμα να εξεγερθεί και να πολεμήσει για την ελευθερία του.

Ο πόλεμος δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Αντίθετα πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και δημιουργεί άλλα προβλήματα δυστυχίας και πόνου. Κάθε διαφορά πρέπει να λύνεται με διάλογο, υποχωρήσεις και συναινέσεις. Αυτό όμως είναι αντίθετο με τα συμφέροντα της βιομηχανίας όπλων.

Η ρωσική εισβολή και ο πόλεμος μπορούσε να αποφευχθεί. Έτσι δεν θα είχαμε εκατόμβες θυμάτων και ολοκληρωτική καταστροφή της Ουκρανίας. Φυσικός αυτουργός της εγκληματικής εισβολής και του θανάτου είναι η Ρωσία. Όμως υπάρχει και ο ηθικός αυτουργός. Είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Οι δύο μεγάλες αντιμαχόμενες δυνάμεις μπορούσαν να βρουν ειρηνική λύση στο πρόβλημα. Αν τους ενδιέφερε η ειρήνη, μπορούσαν να καταλήξουν σε μια συμφωνία που να διασφάλιζε την ασφάλεια και των δύο υπερδυνάμεων και την ειρήνη. Όμως εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι η επιβολή στον αντίπαλο και η αποδυνάμωσή του. Και πάντα πίσω από κάθε πόλεμο υπάρχουν και οι βιομηχανίες των όπλων, που πρέπει να διαθέσουν την παραγωγή τους. Χρειάζονται και οι χρήσιμοι ηλίθιοι, που πάντα δίνουν το «παρών» τους στην καταστροφή, που εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα.

Η ειρήνη είναι το μέγα ζητούμενο. Πρέπει όμως η λογική να υπερισχύσει και η ειρήνη να είναι το αποτέλεσμά της. Μακάρι η ειρήνη να επιδιώκεται μέσω συμβιβασμού, δικαιοσύνης και αμοιβαίας ασφάλειας. Όχι μέσω της πολεμικής επιλογής. Τον πόλεμο τον προετοιμάζεις, για να διατηρήσεις την ειρήνη. Όχι για να την δολοφονήσεις.

Μακάρι ο κόσμος να εξανθρωπιστεί και να εγκαταλείψει τις μεθόδους της ζούγκλας, που φέρνουν τον θάνατο και την καταστροφή.