Διαδικασία προσφορών εξωτερικού ελέγχου: Οι εμπειρίες των προέδρων των επιτροπών ελέγχου τα τελευταία χρόνια
Η διαδικασία προσφορών εναλλαγής του εξωτερικού ελεγκτή έχει γίνει πλέον μια συνήθης εργασία (Business as usual) για τις επιτροπές ελέγχου τόσο πανευρωπαϊκά, όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο
Στη βάση του ευρωπαϊκού κανονισμού 537/2014 που εφαρμόζεται από τις 17 Ιουνίου 2017, σχετικά με ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τον υποχρεωτικό έλεγχο οντοτήτων δημοσίου συμφέροντος συμπεριλαμβανομένης και της εισαγωγής νομικών απαιτήσεων για την εναλλαγή ελεγκτών, η διαδικασία προσφορών εναλλαγής του εξωτερικού ελεγκτή έχει γίνει πλέον μια συνήθης εργασία (Business as usual) για τις επιτροπές ελέγχου τόσο πανευρωπαϊκά, όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Στην προσπάθειά του να εξερευνήσει μερικά από τα ζητήματα που σχετίζονται με την διαδικασία προσφορών, συμπεριλαμβανομένων των κύριων κριτηρίων που λαμβάνουν υπόψη τους οι επιτροπές, τον επαναδιορισμό του υφιστάμενου ελεγκτή (όπου επιτρέπεται), αλλά και άλλες διαβεβαιώσεις που ζητούνται μέσω της διαδικασίας, το KPMG Βοard Leadership Center ρώτησε προέδρους επιτροπών ελέγχων του FTSE350 στην Αγγλία αναφορικά με την εμπειρία τους μέχρι σήμερα και πώς αναμένουν ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να αλλάξει στο μέλλον.
Στην ερώτηση στους προέδρους των επιτροπών ελέγχων, εάν η αναγκαστική αλλαγή ελεγκτικού οίκου βοήθησε στη βελτίωση της ποιότητας ελέγχου και κατά πόσον έχει ενισχύσει την εμπιστοσύνη της αγοράς στην επιχείρηση:
-Το 68% των ερωτηθέντων απάντησε ότι η αλλαγή προώθησε μια καινούργια προσέγγιση και πρόκληση που βοήθησε την εταιρεία τους σημαντικά.
-Το 8% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι βελτιώθηκε η αντίληψη που έχει η αγορά προς την εταιρεία τους.
-Το 22% των ερωτηθέντων, δηλαδή η μειοψηφία, ήτανε λιγότερο θετικοί, επικαλούμενοι τη δυσανάλογη ποσότητα εργασίας που χρειάστηκε για την μετάβαση στον εισερχόμενο ελεγκτικό οίκο (16%) ή ότι ο εισερχόμενος ελεγκτικός οίκος δυσκολεύτηκε να φτάσει στο επίπεδο ελεγκτικής ποιότητας του απερχόμενου ελεγκτή (6%).
Στην ερώτηση στους προέδρους των επιτροπών ελέγχου, ποια είναι τα πέντε πιο σημαντικά κριτήρια που βασίζονται οι τελικές αποφάσεις των επιτροπών και επίσης ποια νομίζουν ότι θα είναι τα πιο σημαντικά κριτήρια στην επόμενη διαδικασία προσφορών, καταγράφηκαν:
- Η ελεγκτική ποιότητα.
- Η δυνατότητα του κύριου εταίρου ελέγχου να ασκεί επαγγελματικό σκεπτικισμό.
- Η ποιότητα της ελεγκτικής ομάδας.
- Η χημεία του κύριου εταίρου ελέγχου με την επιτροπή ελέγχου και τη διοίκηση, και
- Η σε βάθος κατανόηση της επιχείρησης.
Άλλα κριτήρια, πιο μικρής σημασίας, είναι η προσέγγιση του ελεγκτή σε θέματα ESG, η προσέγγιση και χρησιμοποίηση εσωτερικών δικλίδων ασφαλείας ως προς τη χρηματοοικονομική αναφορά ("ICOFR"), τα ευρήματα από επιθεωρήσεις των εποπτικών αρχών αλλά και τα ελεγκτικά δικαιώματα.
Στην ερώτηση στους προέδρους των επιτροπών ελέγχου κατά πόσον το πιθανότερο είναι να παραμείνει ο υφιστάμενος ελεγκτής (όπου επιτρέπεται) και κατά πόσον όταν επιβλέπουν τη διαδικασία προσφορών, όπου ήταν πιθανότερο να παραμείνει ο υφιστάμενος ελεγκτής (δηλαδή δεν ήταν υποχρεωτική η αλλαγή ελεγκτή), θα έβλεπαν να γίνεται κάπως διαφορετικά η διαδικασία προσφορών σε σχέση με τις περιπτώσεις όπου η εναλλαγή του ελεγκτικού οίκου ήταν αναγκαστική:
-Η πλειοψηφία των προέδρων, ποσοστό ύψους 74%, απάντησε ότι θα έτρεχε την διαδικασία με την απαιτούμενη επιμέλεια, έστω και αν ο υφιστάμενος ελεγκτής θα μπορούσε να παραμείνει.
-Το 13% απάντησε ότι θα προσκαλούσε λιγότερους ελεγκτικούς οίκους στη διαδικασία και το υπόλοιπο 13% ότι θα έτρεχε την διαδικασία πιο απλουστευμένα, εάν ο υφιστάμενος ελεγκτής μπορούσε να παραμείνει.
Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, όπου ο υφιστάμενος ελεγκτής μπορούσε να παραμείνει, μόνο το 8% είπε ότι το πιο πιθανό είναι ότι θα έτρεχε την διαδικασία με την απαιτούμενη επιμέλεια. Το 8% απάντησε ότι η παραμονή ήταν πιο πιθανή, επειδή θα προτιμούσε να μην ξαναπεράσει την εναλλαγή ελεγκτικού οίκου τόσο σύντομα. Το 76% απάντησε ότι θα ήθελε ο υφιστάμενος ελεγκτής να αποδείξει ότι είναι ο καλύτερος μέσω μιας διαδικασίας με την απαιτούμενη επιμέλεια.
Στην ερώτηση στους προέδρους των επιτροπών ελέγχου, με βάση την εμπειρία τους στις διαδικασίες προσφορών μέχρι σήμερα, εάν η εργασία που χρειάζεται ήταν υπερβολική, ικανοποιητική, ή πολύ λίγη, το 80% απάντησε ότι η εργασία που χρειάστηκε ήταν ικανοποιητική και το 20% ότι ήταν υπερβολική.
Τέλος, ρωτήθηκαν οι πρόεδροι των επιτροπών ελέγχου πως θα προσέγγιζαν το χρονοδιάγραμμα της επόμενης διαδικασίας προσφορών:
-Μόνο το 22% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα έτρεχε ξανά την διαδικασία όσο πιο κοντά γίνεται στα 10 χρόνια, που είναι η νομική προθεσμία και που δίνει αρκετό περιθώριο για αντιμετώπιση τυχόν θεμάτων ελεγκτικής ανεξαρτησίας.
-Το 53% απάντησε ότι θα σκεφτόταν προκαταρκτικά την καλύτερη στιγμή για να τρέξει την επόμενη διαδικασία προσφορών συσχετίζοντας αυτήν την απόφαση με άλλες εξελίξεις που συμβαίνουν τη δεδομένη στιγμή στην επιχείρηση, όπως και το εξωτερικόν περιβάλλον της (εννοώντας ότι η διαδικασία θα μπορούσε να γίνει πολύ πριν από τα 10 χρόνια προθεσμίας).