Είκοσι μία συν μία ερωτήσεις που δεν τέθηκαν έντονα στους υποψηφίους για την Προεδρία

Ποιο είναι το κορυφαίο δίλημμα των Κυπρίων ψηφοφόρων; Ποιον υποψήφιο και γιατί να τον ψηφίσουν. Σε 15 ημέρες εκλέγεται νέος Πρόεδρος της Κύπρου. Δεδομένων των κρίσιμων εσωτερικών προβλημάτων, γεωπολιτικών εντάσεων, ενεργειακών κινδύνων, μιας παγκόσμιας ανάφλεξης και των τουρκικών απειλών, ίσως θα είναι ο πλέον τραγικός ή και ο πλέον επικίνδυνος για τον τόπο. Ίδωμεν!

Έχει μείνει στην Ιστορία η κυνική ανομολογία του Ελευθέριου Βενιζέλου στα χρόνια του μεσοπολέμου: «Αυτά τα ελέγαμε χθες, ήσαν διά να έλθωμεν εις την εξουσίαν. Αυτά τα οποία λέγομεν σήμερον είναι διά να μείνωμεν εις την εξουσίαν» (Περ. «Διαβάζω», αφιέρωμα: Ελληνική κοινωνία και κράτος, Κ. Τσουκαλάς, Α. Ρήγος, τ. 233, σελ. 73). Επίσης, εδώ και 2000 χρόνια έχει μείνει στην Ιστορία ως ευαγγέλιο για τους πολιτικούς, μια μακροσκελής επιστολή προς τον Κικέρωνα, υποψήφιο ύπατο, από τον αδελφό του Κουίντο, κρατικό αξιωματούχο. Του έδινε συμβουλές για την τακτική και τις μεθόδους που έπρεπε να επιστρατεύσει κατά την προεκλογική εκστρατεία του.

Ο Κουίντος Κικέρων υποδείκνυε στον αδελφό του τελεσφόρους τρόπους ψηφοθηρίας. Πρώτα να καλέσει όλους όσοι έχουν υποχρέωση απέναντί του να δείξουν τώρα την ευγνωμοσύνη τους. Να τους πείσει ότι αυτός είναι ο άνθρωπος της εξουσίας, πως βρίσκεται στο πλευρό των μεγάλων και των ισχυρών. Δεν έχουν θέση, του λέγει, ενδοιασμοί και αμφιταλαντεύσεις. «Μπορείς κατά την προεκλογική εκστρατεία να κάνεις χωρίς ντροπή ό,τι δεν θα έκανες ποτέ στην καθημερινή ζωή, να επιδιώκεις τη φιλία ανθρώπων που άλλοτε θα θεωρούσες αναξιοπρέπεια. Σε προεκλογική περίοδο όλα επιτρέπονται. Αν δεν έχεις πάρε-δώσε με κάθε λογής ανθρώπους, είσαι υποψήφιος για κλάματα, ένα τίποτα» (Κ. Σιμόπουλος: «Η διαφθορά της εξουσίας», Αθήνα, 1992, σελ. 373).

Η αρχαιότερη – και σύγχρονη! – μέθοδος ψηφοθηρίας είναι οι χαρισματικές παροχές από τον δημόσιο κορβανά. Στον 5ον αι. π.Χ. ο Περικλής, αντί να ξοδεύει από τα εισοδήματά του για να προσελκύσει τις συμπάθειες του Δήμου, επιχείρησε τον δεκασμό, το δεκάζειν, ορίζοντας αμοιβή ενός οβολού για τους 6.000 δικαστές. Αποτέλεσμα; Διαφθορά και κατάπτωση της Δικαιοσύνης. Αντίθετα, ο πάμπλουτος Κίμων κέρδιζε ψήφους με πλουσιοπάροχα καθημερινά τραπεζώματα σε πολίτες. Ο Θηραμένης και ο Κλεοφών καθιέρωσαν την διωβελίαν, ή θεωρικόν, δηλ. χρήματα που μοιράζονταν σε άπορους πολίτες κατά τις γιορτές.

Συνεπώς, ακόμα και αν υπάρχουν πολίτες που φιλοδοξούν να ασχοληθούν με τα κοινά και να υπερασπισθούν το δίκαιο και τη νομιμότητα, τα συμφέροντα του συνόλου και του κράτους εξουδετερώνονται από τους φαύλους. Όπως παρατηρεί και ο Πλάτων, ο χρηστός πολίτης όχι μόνο δεν βλέπει Θεού πρόσωπο με την ηθική του ακεραιότητα αλλά και απομονώνεται και περιθωριοποιείται. Και η Δημοκρατία πλήττεται και υπονομεύεται. Κάνετε ένα άλμα 2000 χρόνων προς το σήμερα. Τι έχει σημασία σε μια προεκλογική εκστρατεία όπως τη βιώνουμε και στην Κύπρο; Όχι μια πραγματική αντιπαράθεση ιδεών και επιχειρημάτων, εισηγήσεων, σχεδιασμών και προτάσεων που θα αποβλέπουν στην πρόοδο του τόπου.

Αντίθετα, αυτό που παρατηρούμε είναι μια θεατρική, εντυπωσιοθηρική, διαφημιστική εκστρατεία προβολής υποψηφίων, την οποία, κατά κανόνα, σκηνοθετούν όχι επιτελείς του κόμματος αλλά διαφημιστικά γραφεία και εταιρείες επικοινωνίας. Επικοινωνιολόγοι προσλαμβάνονται από κόμματα για να κτίσουν και να ωραιοποιήσουν την εικόνα του υποψηφίου τους, την οποία θα πωλήσουν στους ψηφοφόρους ως τον αναμενόμενο… Μεσσία, που θα δώσει λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Σε αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων και ψηφοθηρίας και όχι ουσίας εμπλέκονται και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, ιδιαίτερα οι τηλεοπτικοί σταθμοί.

Ποια είναι η επωδός που ακούγεται από πολλούς πολίτες; «Όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι λένε τα ίδια και τα ίδια, τους βαρεθήκαμε». Γιατί; Διότι η πλειοψηφία των δημοσιογράφων επικεντρώθηκε σταθερά στα ίδια θέματα. Δεν υποβλήθηκαν σκληρές, επιθετικές, ανακριτικές ή και επικριτικές ερωτήσεις. Συχνά δινόταν η εντύπωση στους τηλεθεατές ότι δημοσιογράφοι ήθελαν να προστατεύσουν αντί να ανακρίνουν τους φιλοξενουμένους τους. Το μεταναστευτικό, π.χ., και η καθημερινή εισβολή παράνομων οικονομικών μεταναστών στις ελεύθερες περιοχές, που συναρτάται ευθέως προς την ασφάλεια, τη δημογραφία, την οικονομία, την εργασία, δεν αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα σοβαρότητα από δημοσιογράφους και, φυσικά, υποψηφίους. Ούτε και το Κυπριακό με τις παραμέτρους του.

Πιο κάτω, παραθέτουμε 21 συν μία ερωτήσεις, που καθηκόντως και πρωταρχικά έπρεπε να τεθούν στους υποψηφίους για την Προεδρία της Δημοκρατίας. 1.- Γιατί δεν εξηγείτε το ακριβές περιεχόμενο της αγγλοτουρκοδιζωνικής και γιατί περιπαίζετε τους πολίτες ότι πιθανή Κυπριακή Ομοσπονδία θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας; 2.- Τι θα κάνετε ώστε να εμποδίσετε προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία; 3.- Θα συστήσετε Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας; Ένας τουλάχιστον υποψήφιος υποσχέθηκε ότι θα το συστήσει. 4.- Γιατί δεν τολμάτε να ζητήσετε από την Ελλάδα να σταθμεύει στη Βάση Ανδρέας Παπανδρέου μία τουλάχιστον μοίρα ελληνικών μαχητικών;

5.- Θα αγοράσετε, έστω και τώρα, μαχητικά για την αεροπορία και πολεμικά πλοία για το ναυτικό; 6.- Θα θεσμοθετήσετε την υποχρεωτική στράτευση και των γυναικών; 7.- Γιατί και με ποιες δυνατότητες θα συμμετάσχετε σε πιθανές νέες συνομιλίες; 8.- Γιατί εμπιστεύεστε, κατευνάζετε τον Τούρκο; Δεν έχετε τίποτε διδαχθεί από τη συμπεριφορά του; 9.- Με ποιες ενέργειες και δράσεις θα εξουδετερώσετε τον διαφαινόμενο εφιάλτη τουρκοποίησης-ισλαμοποίησης της Κύπρου; 10.- Γιατί επιμένετε σε όδευση αγωγού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας;

11.- Γιατί δεν απαιτείτε κλείσιμο των Βρετανικών Βάσεων; Ισχύει ακόμα η γνωστή δήλωση Χριστόφια until our children and grand-children; 12.- Πώς, έμπρακτα, θα σταματήσετε την εισβολή παράνομων μεταναστών στις ελεύθερες περιοχές; 13.- Με ποια λυσιτελή μέτρα θα αντιμετωπίσετε τη φτωχοποίηση δεκάδων χιλιάδων συμπατριωτών μας; 14.- Γιατί δεν τολμάτε να εφαρμόσετε μέρος έστω του φινλανδικού μοντέλου στην Παιδεία; 15.- Η διαφθορά δεν αντιμετωπίζεται με τους άριστους των κομματόσκυλων αλλά με τους ικανότερους των αξιοτέρων.

16.- Το ΓεΣυ είναι μια μεγάλη κατάκτηση. Πώς θα πατάξετε τα κατεστημένα γιατρών και άλλων λυμεώνων του συστήματος; 17.- Τολμάτε να καταργήσετε την εγγυημένη διά βίου μονιμότητα των Δημ. Υπαλλήλων; 18.- Θα απαγορεύσετε απεργίες στις ουσιώδεις υπηρεσίες; 19.- Πώς θα πείσετε τις δεκάδες χιλιάδες πτυχιούχων μας, που δραπέτευσαν στο εξωτερικό, να επιστρέψουν και να δουλέψουν για την προκοπή της Κύπρου μας; 20.- Πώς θα αξιοποιήσετε τη διασπορά σε συνεργασία με το εβραϊκό και αρμενικό λόμπι; 21.- Πώς θα αναστηλώσετε το τρωθέν κύρος των θεσμών; 22.- Γιατί δεν αναφερθήκατε καθόλου στον εφιάλτη του πυρηνικού Άκιουγιου;

Το 1979, σε διεθνές κοινωνιολογικό συνέδριο στις ΗΠΑ, ειδικοί επιστήμονες διέγνωσαν ότι ο σύγχρονος κόσμος αντιμετωπίζει «βαθύτατη κρίση ηγεσίας». Σήμερα, αυτή η «κρίση ηγεσίας» διεθνώς – και στην Κύπρο – είναι απείρως χειρότερη. Ποιο είναι το κορυφαίο δίλημμα των Κυπρίων ψηφοφόρων; Ποιον υποψήφιο και γιατί να τον ψηφίσουν. Σε 15 ημέρες εκλέγεται νέος Πρόεδρος της Κύπρου. Δεδομένων των κρίσιμων εσωτερικών προβλημάτων, γεωπολιτικών εντάσεων, ενεργειακών κινδύνων, μιας παγκόσμιας ανάφλεξης και των τουρκικών απειλών, ίσως θα είναι ο πλέον τραγικός ή και ο πλέον επικίνδυνος για τον τόπο. Ίδωμεν!