Παγκόσμιο χάος: Κλοτσοσκούφι των ΗΠΑ το Διεθνές Δίκαιο

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής στην ανατροπή καθεστώτων, έχοντας εκτοπίσει πάνω από 35 ξένους ηγέτες τα τελευταία 120 χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις που επικαλείται το Foreign Policy.

Εξαίρεση από τη δολοφονική μανία των ΗΠΑ αποτελούν ο Μακάριος και ο Φιντέλ Κάστρο. Ο τελευταίος γλύτωσε από 600 δολοφονικές απόπειρες και ο Μακάριος από οκτώ, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε ν’ αποτρέψει τις συνέπειες του αμερικανόπνευστου πραξικοπήματος, καθότι ακολούθησε η τουρκική εισβολή, που επίσης ήταν σχεδιασμένη από τον επικεφαλής της CIA Χένρι Κίσινγκερ και το βαθύ αμερικανικό κράτος.

Άλλη τραγική φιγούρα ο Σαλβαντόρ Αλιέντε της Χιλής, ο οποίος δολοφονήθηκε σε μιαν άνιση αντίσταση και στη θέση του οι ΗΠΑ εγκαθίδρυσαν το δικτατορικό καθεστώς του Αουγκούστο Πινοσέτ. Μέχρι σήμερα διεξάγονται έρευνες για τη διακρίβωση της τύχης χιλιάδων αγνοουμένων -κυρίως φοιτητών- που εξαφανίστηκαν από το καθεστώς Πινοσέτ.

Σήμερα η Αμερική υπό την προεδρία του Τραμπ διακηρύσσει πως θέλει να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, για να μπει ένα τέλος σε μια σύγκρουση με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Αποσιωπάται όμως το γεγονός πως η σύγκρουση ξεκίνησε το 2014 με το πραξικόπημα Ευρωμαϊντάν στο Κίεβο και την ανατροπή του νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

Αποδεικτικά στοιχεία για τον ρόλο των ΗΠΑ στο πραξικόπημα ήταν η εμπλοκή και οι κυνικές παραδοχές

της διαβόητης Βικτόρια Νούλαντ, πρώην Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, καθώς και του Αμερικανού τότε πρέσβη στο Κίεβο, Τζέφρι Πάιατ.

Οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟϊκές χώρες στόχευαν την περικύκλωση της Ρωσίας με χώρες μέλη τους και τη διείσδυση τής Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στην ίδια τη χώρα. Τα σχέδιά τους βρήκαν αντίσταση από τον ηγέτη του Κρεμλίνου, Βλ. Πούτιν, ο οποίος, σε αντίθεση με τους Γκορμπατσόφ και Γέλτσιν, οι οποίοι επέτρεψαν στα όρνεα της Δύσης να κάνουν πλιάτσικο στον αμύθητο πλούτο της χώρας, σήμερα επιβάλλει τους δικούς του όρους για την ασφάλεια και τα συμφέροντα του ρωσικού λαού. Οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου και οι απειλές της Δύσης με επικεφαλής τους ηγέτες της Γαλλίας και Βρετανίας, ότι θα επέμβουν με στρατό, δεν πτοούν τους Ρώσους, οι οποίοι προελαύνουν και κατακτούν περισσότερα εδάφη, όπου διαβιούν περισσότερο ρωσικής καταγωγής πολίτες παρά Ουκρανοί. Αυτή η αιματηρή σύγκρουση, που προκλήθηκε από τις ΗΠΑ και κλιμακώνεται τώρα από τη Δύση, κινδυνεύει να προκαλέσει έναν Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με πυρηνικά.

Η Βενεζουέλα το επόμενο θύμα;

Τώρα βλέπουμε τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να επιχειρεί παρόμοια σενάρια επέμβασης κατά της Βενεζουέλας, με το επιχείρημα ότι θα διαλύσει τους εμπόρους και τα καρτέλ ναρκωτικών. Στην πραγματικότητα, όμως, θέλει να βάλει χέρι στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας και ν’ ανατρέψει τον Νικολά Μαδούρο, ο οποίος, έχοντας δίπλα του τον λαό, αντιστέκεται σθεναρά.
Κανένας δεν έχει παρασυρθεί περισσότερο από την επιθυμία ν’ αξιοποιήσει τον ισχυρότερο στρατό και την ισχυρότερη οικονομία στον κόσμο για να καταλάβει εδάφη, να κατατροπώσει αντιπάλους και να εκφοβίσει συμμάχους, από τον Πρόεδρο Τραμπ.
Η Ουάσιγκτον ηγείται μιας αυξανόμενης στρατιωτικής και μυστικής εκστρατείας κατά του Προέδρου Νικολά Μαδούρο της Βενεζουέλας, έχοντας ήδη πλήξει Ιράν και Υεμένη και εκτοξεύσει άλλες, πιο ασαφείς απειλές σε Νιγηρία, Μεξικό, Παναμά, ακόμα και Δανία και Καναδά.

Ρουτίνα η ανατροπή ηγετών με καταστροφικές συνέπειες

Η ανατροπή ηγετών άλλων χωρών αποτελεί ρουτίνα, με την ορολογία FIRC (foreign-imposed regime change – αλλοίωση καθεστώτος με ξένη παρέμβαση) να χρησιμοποιείται από ακαδημαϊκούς.
Σύμφωνα με έρευνα του Alexander Downes, επίκουρου καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο George Washington University, οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν σχεδόν το ένα τρίτο των περίπου 120 εξαναγκαστικών ανατροπών ξένων ηγετών ανά τον κόσμο μεταξύ 1816 και 2011.
Οι στρατιωτικές επεμβάσεις και η αλλαγή καθεστώτος σπάνια εξελίσσονται όπως προβλέπουν.
Παραδείγματα η επέμβαση σε Νιγηρία, με τις ένοπλες εξτρεμιστικές ομάδες και τις εθνοτικές διαιρέσεις, με προφανείς καταστροφές.
Η εμπειρία από το Ιράκ, όπου η ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν οδήγησε σε αιματηρό εμφύλιο, ενίσχυσε το Ιράν και γέννησε το Ισλαμικό Κράτος, αποδεικνύει τους κινδύνους της αλαζονείας.
«Κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου στο Ιράκ ως δημοσιογράφος τον Μάιο του 2006, οι περιπολίες της 10ης Mountain Division είχαν μετατραπεί ουσιαστικά σε υπηρεσία απομάκρυνσης πτωμάτων, κυρίως νεαρών ανδρών, θυμάτων του σιιτο-σουνιτικού εμφυλίου, που η Ουάσινγκτον δεν είχε προβλέψει», αναφέρει σε άρθρο της η Ellen Knickmeyer.
Όπως εξηγεί, το χάος αυτό οδήγησε σε χιλιάδες καθημερινές απαγωγές, βασανιστήρια, βομβιστικές επιθέσεις και θανάτους αμάχων.

Στην πρώην Γιουγκοσλαβία η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση οδήγησε στον πολυτεμαχισμό της χώρας με κράτη δορυφόρους υπάκουους στις ΗΠΑ και την Ε.Ε., με εξαίρεση τη Σερβία, η οποία εκβιάζεται από την Ε.Ε. να επιβάλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Αμερικανικές παρεμβάσεις στη Λατινική Αμερική

Η εμπειρία δείχνει ότι η Βενεζουέλα θα ήταν μια επιστροφή σε μια μακρά παράδοση αμερικανικών παρεμβάσεων στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, όπου περίπου 20 από τις 35 αλλαγές καθεστώτων πραγματοποιήθηκαν σε αυτήν την περιοχή.
Παράδειγμα αποτελεί η ανατροπή τριών ηγετών στη Γουατεμάλα μόνο το 1954.
Πολλά από αυτά τα σχέδια οδηγούν σε εμφύλιες συγκρούσεις και ασταθείς ηγεσίες, ενώ οι νέοι ηγέτες που επιβάλλονται από το εξωτερικό συχνά βρίσκονται σε αδυναμία να εξισορροπήσουν τις απαιτήσεις του λαού τους με τις απαιτήσεις της ξένης δύναμης που τους επέβαλε.

Αμερικανική αλαζονεία

Η στρατιωτική πίεση και οι μυστικές επιχειρήσεις της κυβέρνησης Tραμπ στοχεύουν είτε να εκφοβίσουν τον Mαδούρο, ώστε να εγκαταλείψει την εξουσία, είτε να τον ανατρέψουν απευθείας.
Το παρελθόν δείχνει ότι η αμερικανική αλαζονεία σε θέματα αλλαγής καθεστώτος συχνά οδηγεί σε καταστροφές και ανθρωπιστικά δράματα.
Η εμπειρία από το Ιράκ και άλλες παρεμβάσεις αποτελούν προειδοποίηση για οποιαδήποτε στρατιωτική δράση στη Βενεζουέλα: η επιβολή της θέλησης της Ουάσιγκτον δεν εγγυάται επιτυχία και μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπει

Κουρελιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και ο ΟΗΕ… μετρά νεκρούς

Είναι πρωτοφανές πόσο αλαζονικά και κυνικά συμπεριφέρεται ο Αμερικανός Πρόεδρος, ο οποίος απειλεί τους πάντες και τα πάντα, με τον ΟΗΕ να παρακολουθεί μετρώντας τα θύματα της πρωτοφανούς εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Στη Γάζα επέβαλε ένα σχέδιο εκεχειρίας, αλλά ο Ισραήλ συνεχίζει τη γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων.

Ο Τραμπ παρεμβαίνει ακόμη και σε νομικά ζητήματα άλλων χωρών. Σε ρόλο δικαστή και συνηγόρου πιέζει να δοθεί χάρη στον Ισραηλινό φίλο του, Νετανιάχου, ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά. Απειλεί τη Βραζιλία ν’ αφήσει ελεύθερο τον φασίστα Ζαΐχ Μπολσονάρου, ο οποίος συνελήφθη όταν επιχείρησε να δραπετεύσει από τη χώρα καθότι κατηγορείται ότι οργάνωσε πραξικόπημα κατά του εκλεγμένου Προέδρου Λούλα.

Όταν ο Πρόεδρος μιας υπερδύναμης απειλεί τόσο κυνικά μια χώρα, περιφρονεί το Διεθνές Δίκαιο και οι υπόλοιποι το ανέχονται , ο πλανήτης κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα απέραντο χάος, με τους νόμους της ζούγκλας, όπου ο ισχυρός επιβάλλεται στους αδύναμους.

Ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε την περασμένη Τρίτη ότι σύντομα θα ξεκινήσει επιθέσεις κατά στόχων μέσα στο έδαφος της Βενεζουέλας, την ίδια στιγμή που υπάρχουν αναφορές ότι η CIA μαζί με ειδικές δυνάμεις βρίσκονται ήδη στην λατινοαμερικάνικη χώρα.

Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «γνωρίζουμε πού ζουν, ξέρουμε πού ζουν οι κακοί και θα ξεκινήσουμε πολύ σύντομα».

«Αυτοί οι άνθρωποι σκότωσαν πέρυσι πάνω από 200.000 ανθρώπους», ισχυρίστηκε ο Αμερικανός Πρόεδρος, για να προσθέσει ότι «θα τσακίσουμε αυτά τα καθάρματα».

Παρόλα αυτά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 94% των Βενεζουελάνων απορρίπτουν την ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση και 200.000 καλά οπλισμένοι στρατιώτες είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν την ειρήνη και την κυριαρχία της χώρας, ενώ άλλοι 200.000 αστυνομικοί υπηρετούν σε διάφορες μονάδες επιβολής του νόμου.

Οι εκβιασμοί της Ε.Ε. και η επιχειρούμενη κλοπή των ρωσικών καταθέσεων

Οι σημερινοί ηγέτες της Ε.Ε. όπως και η Βρετανία ανταγωνίζονται σε αλαζονεία και κυνικότητα τον Τραμπ.

Μόλις την περασμένη Τετάρτη η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έστειλε «τελεσίγραφο» στις χώρες μέλη της ΕΕ αναφορικά με τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας τα επόμενα δύο χρόνια, η οποία άφησε να εννοηθεί ότι ειναι υποχρεωτική.

Όπως είπε η Πρόεδρος της Κομισιόν, η Ουκρανία θα χρειαστεί €135 δισ. τα επόμενα δύο χρόνια, εκ των οποίων τα 90 θα προέλθουν από την ΕΕ. Όπως σημείωσε υπάρχουν δύο λύσεις:

Η μια είναι το ποσό των €90 δισ. να προέλθει από δάνεια χρησιμοποιώντας τον προϋπολογισμό της ΕΕ ως εγγυητή, και η άλλη λύση είναι το ποσό να προέλθει από δάνειο χρησιμοποιώντας παγωμένα ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία που τηρούνται στο Βέλγιο.

Το δάνειο αποζημιώσεων αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου χρηματοδοτικού πακέτου που φτάνει έως και τα 210 δισ. ευρώ, το οποίο προορίζεται για την υποστήριξη των οικονομικών της Ουκρανίας τα επόμενα χρόνια.

Η Ουκρανία θα πρέπει ν’ αποπληρώσει το δάνειο μόνο εάν η Ρωσία τερματίσει τη σύγκρουση και πληρώσει αποζημιώσεις για τον πόλεμο, κάτι που δεν πρόκειται να αποπληρωθεί ποτέ.

Σύμφωνα με την πρόταση που κατατέθηκε την Τετάρτη (3/12), το δάνειο αποζημιώσεων των 165 δισ. ευρώ περιλαμβάνει 25 δισ. ευρώ από παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που τηρούνται σε ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς σε όλη την ΕΕ και επιπλέον 140 δισ. ευρώ που βρίσκονται στην τράπεζα Euroclear στο Βέλγιο. Το «πολεμικό ταμείο» της Ουκρανίας αναμένεται να εξαντληθεί τον Απρίλιο.

Καταρρέει η Ε.Ε.

Με τη φιλοπόλεμη υστερία των ηγετών της Δύσης οι πολίτες φτωχοποιούνται και οι οικονομίες τους καταρρέουν.

Αυτά τα αστρονομικά ποσά θα κληθούν να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι την ώρα που η Ε.Ε. κλυδωνίζεται με υποθέσεις διαφθοράς, με την τέως επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι ν’ αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες για υπεξαίρεση.

Την Πέμπτη ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης βρέθηκε στο Κίεβο δίνοντας τα διαπιστευτήριά του στον Ουκρανό Πρόεδρο. Δεν γνωρίζουμε τι υποσχέθηκε, αλλά με την επιστροφή του οφείλει να ενημερώσει τον κυπριακό λαό πόσα δαπανά η ημικατεχόμενη Κύπρος για έναν πόλεμο που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ, κλιμακώνει η Δύση και τώρα καλείται να χρηματοδοτεί το διεφθαρμένο καθεστώς της Ουκρανίας.