Αναλύσεις

Η σφαγή των Κοντεμενιωτών από κανίβαλους του Κιόνελι

Ο διοικητής Μουφτιζατέ και ο γιατρός Νιαζί Μανιέρα.

Μέρος Γ΄

Ο διοικητής ο οποίος προήδρευσε της σύσκεψης που αναφέρεται στην προκήρυξη της ΕΟΚΑ δεν ήταν άλλος από τον διαβόητο αρχιπράκτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις, Μουφτιζατέ, γνωστό διώκτη των Ελλήνων από το 1940, που στο προσκήνιο εμφανίστηκε ως ταγματάρχης, υποδιοικητής του Κυπριακού Συντάγματος Εθελοντών. Μετά το τέλος του πολέμου διορίζεται ανώτερος διοικητικός υπάλληλος και το 1950 επανεμφανίζεται στην Πάφο ως διοικητής της πόλης και επαρχίας. Απροκάλυπτα καλεί αντιπροσωπευτικούς παράγοντες των Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων και εκπαιδευτικών και ιταμά τους καλεί να μην ψηφίσουν υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα. Ένας από αυτούς που κλήθηκαν από τον Μουφτιζατέ ήταν και ο δάσκαλος - εθναπόστολος Νικόλας Χατζηκωστής. Όταν ο Μουφτιζατέ απείλησε ιταμά τον αείμνηστο Χατζηκωστή, ότι αν ψήφιζε υπέρ της Ένωσης θα έχανε τη δουλειά του και θα καταδίκαζε την οικογένειά του στη φτώχια και τη δυστυχία, ο ανυπότακτος εκείνος Έλληνας εκπαιδευτικός έδωσε στον εκπρόσωπο της αποικιοκρατίας την υπερήφανη λακωνική απάντηση: «Τι θα ψηφίσω ή δεν θα ψηφίσω είναι δική μου απόφαση και τι θα κάνεις εσύ είναι δική σου δουλειά».

Ιταμές αξιώσεις

Παρόμοια ιταμή αξίωση επανέλαβε ο Μουφτιζατέ λίγο αργότερα στον αείμνηστο Νικόλα Χατζηκωστή, όταν οι μαθητές της Πάφου συγκρούστηκαν με ένοπλους Βρετανούς στρατιώτες και αστυνομικούς, κατά τις εκδηλώσεις που οργανώθηκαν στην πόλη του Αγαπήνορα από την αποικιακή κυβέρνηση, με την ευκαιρία της στέψης της βασίλισσας της Βρετανίας Ελισάβετ. Όταν ο Μουφτιζατέ υπέδειξε στον αείμνηστο Χατζηκωστή να συγκρατήσει τους μαθητές του, για να μη χάσει τη δουλειά του, έλαβε και πάλι την υπερήφανη απάντηση από τον πατριδολάτρη δάσκαλο: «Κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει τους Έλληνες μαθητές στην εκτέλεση τού προς την πατρίδα καθήκοντος, όπως οι ίδιοι το αισθάνονται και η εθνική τους συνείδηση τούς το επιβάλλει». Αργότερα, ο Μουφτιζατέ πήρε μετάθεση στην Αμμόχωστο, όπου είχε να επιτελέσει πιο σοβαρό έργο υπέρ των αποικιοκρατών, πολεμώντας τους Έλληνες, σε συνεργασία με τα όργανα της αποικιοκρατίας, Βρετανούς στρατιώτες και Τούρκους αστυνομικούς και επικουρικούς. Οι επιθέσεις του τουρκικού όχλου στην πόλη και τα μεικτά χωριά της Αμμοχώστου οργανώθηκαν σε συσκέψεις που έγιναν στο δικό του γραφείο. Μια από αυτές ήταν και εκείνη της 12ης Ιουνίου, στην οποία αναφέρεται η προκήρυξη της ΕΟΚΑ.

Και, όμως, ο αρχιπράκτορας αυτός των αποικιοκρατών, φανατικός πολέμιος του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, διώκτης των Ελλήνων που με τις δικές τους θυσίες δημιουργήθηκε το κυπριακό κράτος, πήρε ανώτατο αξίωμα και στο νεοσύστατο αυτό κράτος. Διορίστηκε από τον αντιπρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Φαζίλ Κουτσιούκ υφυπουργός παρά τω Αντιπροέδρω. Αυτό το τελευταίο αξίωμα ήταν η αμοιβή του από τους Βρετανούς και τους Τούρκους, για τα όσα φοβερά και τρομερά εγκλήματα διέπραξε σε βάρος των Ελλήνων, που αγωνίστηκαν για να σπάσουν οι αλυσίδες της αποικιοκρατίας και να δημιουργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία.

6.7. ΧΑΜΠΗΣ 2.png

Ο Νικόλας Χατζηκωστής.

Συνεργάτης του Ντενκτάς

Στενός συνεργάτης του Ντενκτάς, ανώτατο στέλεχος της ΤΜΤ στην Αμμόχωστο, ήταν και ο Νιαζί Μουλλά Μανιέρα. Με τον Ντενκτάς τούς συνέδεε φιλία και συνεργασία, προτού ακόμα ιδρυθεί η ΤΜΤ. Ο Μανιέρα είχε εγκαταλείψει τον Φαζίλ Καϊμάκ, πρόεδρο των τουρκοκυπριακών οργανώσεων, όταν η Άγκυρα είχε αποφασίσει το “φάγωμά” του, για να προωθήσει στη θέση του τον Ραούφ Ντενκτάς, τον οποίον είχε επιλέξει για την ανάληψη και της πολιτικής ηγεσίας της ΤΜΤ, με υπόδειξη των Βρετανών. Όπως αναφέρουμε και σε άλλο σημείο, όταν ο Καϊμάκ είχε κληθεί στην Άγκυρα και του υποδείχθηκε να μη θέσει υποψηφιότητα επανεκλογής στην προεδρία της Ομοσπονδίας Τουρκοκυπριακών Οργανώσεων, πρότεινε στον Mανιέρα να θέσει εκείνος υποψηφιότητα. O Mανιέρα, όμως, που ήταν γνώστης του παρασκηνίου για το «φάγωμα» Καϊμάκ, απάντησε ωμά: «Μη με μπερδεύεις σ’ αυτήν την υπόθεση». Και ο Ντενκτάς, που εθεωρείτο από τους περισσότερους τουρκοκυπριακούς παράγοντες πράκτορας των Τούρκων, εξελέγη με την υποστήριξη και βοήθεια του Μανιέρα, ηγέτης των τουρκοκυπριακών οργανώσεων. Με το αζημίωτο, όπως θα φανεί αργότερα. Ο πράκτορας των Βρετανών, ο πολιτικός ηγέτης της ΤΜΤ στην Αμμόχωστο και στενός συνεργάτης του Ντενκτάς, αμείβεται για τις υπηρεσίες του και διορίζεται Υπουργός Υγείας του νεοσύστατου κυπριακού κράτους. Και ενώ ήταν υπουργός, συνωμοτούσε με τον Ντενκτάς, τον Κουτσιούκ και άλλα όργανα των νεοσουλτάνων της Άγκυρας, για τη διάλυση του νεοσύστατου κράτους, στο οποίο ήταν υπουργός, και τη δημιουργία ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους. Μαζί τους στη συνωμοσία και έτερος στενός συνεργάτης του Ντενκτάς: Ο Φαζίλ Πλουμέρ, υπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, στο υπουργικό γραφείο του οποίου είχε ανευρεθεί, μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση και το ξέσπασμα της τουρκοκυπριακής ανταρσίας του 1963, το έγγραφο Κουτσιούκ - Ντενκτάς της 14ης Σεπτεμβρίου 1963, για απόσχιση των Τουρκοκυπρίων και τη δημιουργία ανεξάρτητου τουρκοκυπριακού κράτους, με τη στήριξη της Τουρκίας.

Πρώτος Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν ο επίσης στενός συνεργάτης του Ντενκτάς και ανώτατο στέλεχος της ΤΜΤ, Οσμάν Ορέκ, ο οποίος με τον Φαζίλ Κουτσιούκ συναντούσε τον Αλί Ριζά Βουρουσκάν στο Καζάφανι της Κερύνειας και αντάλλασσαν απόψεις, για την τρομοκρατική δράση της ΤΜΤ. Στελέχη της τρομοκρατικής αυτής οργάνωσης ήταν επίσης και όλοι οι Τουρκοκύπριοι βουλευτές - μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, καθώς και τα μέλη τής υπό τον Ντενκτάς Τουρκοκυπριακής Κοινοτικής Συνέλευσης. Αρκετοί από αυτούς εμφανίζονταν από το 1958 ως κομισάριοι στις μονάδες των ενόπλων στασιαστών, οι οποίοι οργανώνονταν εντατικά και εκπαιδεύονταν από αξιωματικούς του τουρκικού στρατού που εστάλησαν στην Τουρκία από το 1958 μ’ επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Αλί Ριζά Βουρουσκάν.