Η επίμονη Αννίτα Δημητρίου

Η ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΣΥ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ
Το μικρόβιο της πολιτικής, το «μπες-βγες» από το ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ, η ομορφιά, η ευθύνη και η προσήλωση στους στόχους από μια γυναίκα που δηλώνει ευθαρσώς ξεροκέφαλη
«Από την ιστορία με το ψηφοδέλτιο στις βουλευτικές μπορέσαμε γρήγορα να πούμε “τέλος καλό, όλα καλά” και να κρατήσουμε το αποτέλεσμα»
«Δεν αδικώ καθόλου τον κόσμο που είναι κακόπιστος απέναντί μας»
«Στον χώρο στον οποίο βρίσκομαι δεν θεωρώ σωστό να κρίνομαι από την εξωτερική μου εμφάνιση, αλλά για τις θέσεις, τις απόψεις μου και τα πιστεύω μου».
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στους Τρούλλους της Επαρχίας Λάρνακας το 1985, από τον Στέλιο και τη Σώτια, οι οποίοι ασχολούνται και οι δύο με τα ξενοδοχειακά. Εκεί γνωρίστηκαν, εκεί ερωτεύτηκαν οι γονείς μου και είναι και το στήριγμά μου. Είμαι πολύ δεμένη με την οικογένειά μου κι αυτό είναι σημαντικό, γιατί χωρίς τη στήριξή τους δεν θα μπορούσα να καταφέρω τίποτα.
Ήμουν πολύ καλή μαθήτρια στο σχολείο, πάντα έπαιρνα αριστείο. Η γνώση μού άρεσε και μου αρέσει ακόμα, αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι ήθελα να λαμβάνω μέρος σε όλους τους εορτασμούς και στις εξωσχολικές δραστηριότητες. Ήμουν πολύ «active» από τα μαθητικά μου χρόνια. Φυσικά, το ίδιο συνέβαινε και στα πολιτικά: Ήμουν πρόεδρος της τάξης, του σχολείου και γενικώς από μικρή ήμουν μέσα σε όλα.
Το μικρόβιο της πολιτικής
Πώς κόλλησα το μικρόβιο της πολικής; Πάντα μου άρεσε να βρίσκομαι σε μια θέση όπου μπορούσα να κερδίσω πράγματα για τους υπόλοιπους κι επειδή πάντα έχω το θάρρος της γνώμης μου, γι’ αυτό με επέλεγαν οι συμμαθητές μου και οι συμφοιτητές μου. Είμαι το άτομο το οποίο δεν θα ντραπεί να πει την άποψή του, κι αυτό για μένα είναι που μετράει περισσότερο.
Βεβαίως, πολλές φορές χρειάστηκε να έρθω σε ρήξη με τους καθηγητές. Μιλούσε ο καθηγητής και η Αννίτα πεταγόταν λέγοντας «μα υπάρχει και αυτό και πρέπει να το εξετάσουμε από αυτή την οπτική γωνία». Πάντα φρόντιζα να είμαι διαβασμένη, πολλές φορές διάβαζα κι ένα κεφάλαιο περισσότερο. Μου άρεσε η τριβή μέσα στην τάξη, αυτή η συζήτηση, η πολιτική επιχειρηματολογία, ξέρετε.
Τελικά, ήρθαν και οι σπουδές
Έτσι, σπούδασα Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και ο στόχος μου ήταν να γίνω διπλωμάτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά κατέληξα στην πολιτική. Γιατί διπλωμάτης; Μέσω των σπουδών μου είχα γνωρίσει κάποιους διπλωμάτες και με είχε εξιτάρει η ιδέα να εκπροσωπώ τη χώρα μου στο διεθνές προσκήνιο, να αγωνίζομαι και να κερδίζω γι' αυτήν. Δεδομένου του κυπριακού προβλήματος, που πάντοτε ήταν στις ανησυχίες μου, ήθελα να έχω τη δική μου συμβολή στην προσπάθεια επίλυσης.
Αφού έκανα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Kent της Αγγλίας, επέστρεψα και άρχισα να διδάσκω Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Διεθνείς Σχέσεις σε σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μετά εργάστηκα στη συγκεκριμένη σχολή ως ακαδημαϊκή διευθύντρια κι έπειτα στο Πανεπιστήμιο UCLAN Cyprus ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων. Πήρα αυτήν τη θέση λόγω της ενασχόλησής μου με τα κοινωνικά σύνολα και με τα Μέσα. Ομολογουμένως, οι δημόσιες σχέσεις είναι ένας πολύ ενδιαφέρον κλάδος.
Όντως, έχω κάνει πολλά πράγματα. Για ένα διάστημα, επίσης, ήμουν παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων στο CAPITAL μαζί με τον Σωτήρη Παπαδόπουλο, τον δημοσιογράφο της Σημερινής. Πώς κι έτσι; Όσο ήμουν υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων στο Πανεπιστήμιο, είχαν έρθει από το κανάλι για κάποιες συνεντεύξεις, τους είχε αρέσει ο τρόπος που μιλούσα και που χειριζόμουν την κάμερα. Έτσι μου έγινε η πρόταση, με πρωτοβουλία του Σωτήρη, με τον οποίο ήμασταν ήδη φίλοι. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία η οποία κράτησε ενάμιση χρόνο περίπου. Έμαθα πολλά πράγματα και γνώρισα πολύ κόσμο, ο οποίος με βοήθησε και προεκλογικά. Το σημαντικότερο είναι ότι έμαθα πώς να χειρίζομαι on air κάποιες καταστάσεις, πράγμα που με βοήθησε και πολιτικά.
«Μπες-βγες» στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ
Ρωτάτε για το «μπες-βγες» στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ. Έγινε κι αυτό. Ήταν κάτι αναπάντεχο, αλλά νομίζω ότι το χειρίστηκα σωστά. Θεωρώ -κι ας μου επιτραπεί αυτό- πως ήταν κάτι που έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στο πρόσωπό μου κι έτσι, με σωστό χειρισμό, κατάφερα να κερδίσω την εμπιστοσύνη του κόσμου. Πάντα θα ευχαριστώ τον κόσμο γι’ αυτό. Αν δεν είχα τη στήριξή του, δεν θα μπορούσα να είμαι αυτήν τη στιγμή βουλευτής.
Αν κέρδισε ή έχασε το κόμμα από όλο αυτό; Δεν μπορώ να το κρίνω. Ίσως ήταν αρνητική η εικόνα που δόθηκε εκ μέρους του ΔΗΣΥ αλλά, τόσο λόγω των χειρισμών του κόμματος όσο και των δικών μου χειρισμών, μπορέσαμε γρήγορα να πούμε «τέλος καλό, όλα καλά» και να κρατήσουμε το αποτέλεσμα για να αγωνιστούμε.
Περί «καλλιστείων» ο λόγος
Είχαμε βέβαια, όπως λέτε, και τα σχόλια περί «καλλιστείων», τα οποία δεν βοηθούν σε τίποτα, κυρίως όταν έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, όπως η γυναικεία υπόσταση και η γυναικεία διεκδικητικότατα, όπου όλοι γνωρίζουμε πόσο μεγάλη υποεκπροσώπηση υπάρχει. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τέτοια θέματα και στο πώς αυτά βγαίνουν προς τα έξω. Η κοινωνία δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως τίποτα άλλο, παρά ως το σύνολό της. Ειδικά σε μια προεκλογική διαδικασία, δεν μπορείς να διαχωρίζεις μια γυναίκα από το σύνολο, απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκα και δεν μπορείς να κρίνεις κάποιον, παρά μόνο για τις θέσεις του.
Από την ομορφιά, προτιμώ την προσωπικότητα. Αν η ομορφιά με έχει βοηθήσει στη ζωή μου; Αν μια γυναίκα σέβεται τον εαυτό της και την προσωπικότητά της, αλλά ταυτόχρονα περιποιείται τον εαυτό της, βεβαίως και είναι θετικό. Όμως, στον χώρο στον οποίο βρίσκομαι, δεν θεωρώ σωστό να κρίνομαι από την εξωτερική μου εμφάνιση, αλλά για τις θέσεις, τις απόψεις μου και τα πιστεύω μου.
«Βλέπω τα πάντα από την έδρα στη Βουλή»
Από την έδρα που βρίσκομαι στην Ολομέλεια, λόγω της θέσης μου ως Γραμματέας της Βουλής, βλέπω τα πάντα. Είναι ένα δύσκολο πόστο, το οποίο τώρα συνειδητοποιώ και πόσο σοβαρό είναι. Πολλές φορές, ξεχνάω πόσο εκτεθειμένη είμαι εκεί πάνω. Δεν μπορώ να κουνηθώ λεπτό, πρέπει να παρακολουθώ τα πάντα, πρέπει να βοηθώ τον Πρόεδρο της Βουλής στη διεκπεραίωση των εργασιών της Ολομέλειας και πρέπει να είμαι 100% προσηλωμένη. Τι βλέπω από εκεί πάνω; Βλέπω ποιος μιλάει στο κινητό, ποιος βγαίνει έξω, ποιος προετοιμάζεται. Τα πάντα.
Λόγω του πόστου μου, ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με τους βουλευτές είναι το κινητό. Για παράδειγμα, μπορεί να μου στείλει κάποιος μήνυμα για το πόση ώρα έχουμε ακόμα ή ένα σχόλιο για κάποιον άλλο που μιλάει την ώρα των αγορεύσεων. Έτσι, έχουμε τα μεταξύ μας αστεία, όπως με τον Κώστα Κώστα, εξ αριστερών μου. Για παράδειγμα μπορεί να του γράψω κάτι στο σημειωματάριο ή να μου γράψει εκείνος, καθώς είναι πάρα πολλές οι ώρες παρουσίας μας εκεί. Είμαστε οι μοναδικοί που δεν το κουνάμε ούτε λεπτό και παρακολουθούμε τα πάντα.
«Να αγαπάς την ευθύνη»
Πού θέλω να βρίσκομαι σε 10 χρόνια; Θέλω να είμαι στον χώρο της πολιτικής, δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου «εκτός». Μου δόθηκε μια ευκαιρία και είναι στο χέρι μου να αποδεικνύω συνεχώς ότι είμαι ικανή γι’ αυτό που με επέλεξε ο κόσμος. Εξάλλου, το μότο μου για τη ζωή είναι αυτό που έχει γράψει ο Νίκος Καζαντζάκης, που λέει «ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω».
«Δεν αδικώ τον κόσμο»
Έχω πολύ καλή επαφή με τον κόσμο και μέσω τηλεφώνου, αλλά και μέσω της παρουσίας μου σε πολλές εκδηλώσεις. Ασφαλώς και ακούω και αρνητικά σχόλια. Πρέπει να ακούμε την αρνητική κριτική για να μπορούμε να βελτιωνόμαστε. Το πιο αρνητικό που μου έχουν πει; Ότι είμαι φερέφωνο του κόμματος, όταν συμφωνώ με το κόμμα μου. Γιατί με ενοχλεί; Ξέρετε, δεν λέω ποτέ τίποτα άλλο εκτός από τη δική μου άποψη. Διαφώνησα πολλές φορές με το κόμμα μου και με την Κυβέρνηση και όταν συνέβη το δήλωσα ανοιχτά, όμως, και λίγες να είναι οι φορές που συμφωνείς, κάποιοι θα σου αποδώσουν ότι είσαι στρατιωτάκι με την κακή έννοια. Δεν αδικώ καθόλου τον κόσμο που είναι κακόπιστος απέναντί μας. Δικαίως έχει χάσει την εμπιστοσύνη του με όλα αυτά που συμβαίνουν.
«Έχω καταφέρει τους στόχους μου»
Τρεις λέξεις για την Αννίτα; Δυναμική, αποφασιστική και τελειομανής. Δυναμική γιατί ό,τι κάνω, το κάνω με πάθος. Αποφασιστική, διότι, για να το κάνω σημαίνει ότι το έχω ψάξει, το πιστεύω και είμαι έτοιμη να πάω μέχρι το τέλος. Τελειομανής γιατί μου αρέσει πολύ να είμαι πανέτοιμη, με τα κατάλληλα επιχειρήματα.
Αν έχω καταφέρει όλους τους στόχους που έχω βάλει στη ζωή μου; Ναι. Δούλεψα πολύ σκληρά και δεν μου χαρίστηκε τίποτα, όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό. Επίσης δεν μετανιώνω για τίποτα, ακόμα και τα αρνητικά που συμβαίνουν τα δέχομαι, τα αντιμετωπίζω και γυρίζω σελίδα. Το θεωρείτε ξεροκεφαλιά; Ε, είμαι λίγο ξεροκέφαλη...