«Μην αφήσεις κανέναν πίσω»

«Είμαστε αρκετά πίσω σε πολλούς τομείς, ειδικά στην εκπαίδευση. Θα πρέπει να δίνονται ευκαιρίες μάθησης, ένταξης και αργότερα εργασίας. Το μόνο που θέλουν αυτά τα άτομα είναι αγάπη και αποδοχή»
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Σύνδρομο Down, στις 21 Μαρτίου, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Συνδρόμου Down προχώρησε στη δημιουργία ενός βίντεο με πρωταγωνιστές παιδιά. Στο συγκεκριμένο βίντεο, ο μικρός Ανδρέας, με σύνδρομο Down, προσκαλεί στο πάρτι γενεθλίων του τον μικρό Βασίλη, που δεν έχει σύνδρομο Down, αλλά η γνωριμία τους στο πάρκο τούς έδεσε με μια φιλία. Ο Βασίλης πηγαίνει στα γενέθλια, αλλά όταν βλέπει ότι όλοι οι υπόλοιποι καλεσμένοι είναι παιδάκια με σύνδρομο Down, διστάζει να προχωρήσει. Τότε ο Ανδρέας τρέχει προς το μέρος του φίλου του, τον παίρνει από το χέρι, τον βάζει δίπλα του και όλοι μαζί σβήνουν τα κεράκια της τούρτας, στέλνοντας τον μήνυμα “Leave no-one behind”, θέλοντας να δείξει ότι τα άτομα με σύνδρομο Down είναι αποδεκτά, μπορούν να έχουν φίλους και να ζήσουν μια όμορφη ζωή.
Το μόνο που χρειάζονται είναι ευκαιρία

Στο παρελθόν τα άτομα με Σύνδρομο Down αντιμετωπίζονταν ως άτομα ενός κατώτερου Θεού, χωρίς καμιά ελπίδα για εξέλιξη ή προσωπική ανέλιξη. Δεν είναι τυχαίο που παλαιότερα το προσδόκιμο ζωής τους ήταν τα 35 περίπου χρόνια. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Άτομα που έτυχε να γεννηθούν με αυτό το έξτρα χρωμόσωμα, κατάφεραν όχι μόνο να εκπαιδευτούν στα σχολεία, αλλά να ξεχωρίσουν σε ιδιαίτερους τομείς που αγάπησαν.

Στο εξωτερικό τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα, μεταξύ των οποίων ο Ιωακείμ, από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος στα 25 του χρόνια μιλά δύο ξένες γλώσσες, παίζει δύο διαφορετικά μουσικά όργανα και έχει ήδη εκδώσει την αυτοβιογραφία του. Στη μακρινή Βραζιλία η Ντεμπόρα πήγε σε κανονικό σχολείο, συναναστρεφόταν με παιδιά που δεν είχαν κάποιο σύνδρομο και κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ζωής, σπουδάζοντας παιδαγωγικά και κερδίζοντας τον τίτλο της πρώτης δασκάλας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με σύνδρομο Down.

H Mικάιλα από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατάφερε να ξεδιπλώσει το ταλέντο της στον χορό και να αποσπάσει πολλές διακρίσεις και βραβεία στη ζωή της μέχρι σήμερα. Στην Κύπρο η Ελένη Λουκά είναι η πρώτη φοιτήτρια με σύνδρομο Down, η οποία κοντεύει να ολοκληρώσει τις σπουδές της για το νηπιαγωγείο. Η ίδια, όταν εισήχθη στη σχολή πριν από δύο χρόνια, δήλωσε ότι ένιωθε πολύ ευτυχισμένη, κάνοντάς μας σαφές ότι δεν ένιωσε ποτέ διαφορετική από τους υπόλοιπους. Στήριγμά της η δική της οικογένεια, που με πείσμα, υπομονή και επιμονή αντιλήφθηκε ότι οι δυνατότητες ενός ατόμου δεν περιορίζονται και, δίνοντάς της τα απαραίτητα εφόδια, άρπαξε την ευκαιρία για να εξελιχθεί η ίδια.
Μπορούν ακόμη να πετύχουν πολλά

Ο μύθος, ότι τα άτομα αυτά πρέπει να ζουν στην αφάνεια, καταρρίπτεται οριστικά. Τα άτομα αυτά αποδεικνύουν ότι μπορούν να δώσουν πολλά και να πάρουν άλλα τόσα. Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Συνδρόμου Down κ. Ανδρέας Χριστοδούλου μίλησε στη «Σ» για όλα όσα έχουν επιτευχθεί και πόσο δρόμο έχουν να διανύσουν ακόμη ώστε να εφαρμοστεί στην πράξη το «όλοι ίσοι με ίσα δικαιώματα».

«Δίνεται αρκετή στήριξη στα άτομα αυτά, αλλά δυστυχώς όσον αφορά την εκπαίδευση ο νόμος είναι παλιός και δεν εναρμονίζεται με τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 2011, η οποία λέει ότι όλα τα άτομα με οποιαδήποτε αναπηρία έχουν ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες. Ακόμη παλεύουμε να βρισκόμαστε στα σχολεία μαζί με τους υπόλοιπους. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ενιαία εκπαίδευση δεν κρίνεται απαραίτητη μόνο για τα άτομα με όποιες αναπηρίες ώστε να μπορούν να συνυπάρχουν, να ενταχθούν ομαλά κ.λπ.

»Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η συνύπαρξη όλων των υπολοίπων μαζί με άτομα που έχουν αυτές τις ιδιαιτερότητες, θα βοηθήσει και θα ενισχύσει όλους μαζί. Δυστυχώς, είμαστε αρκετά πίσω σε πολλούς τομείς, ειδικά στην εκπαίδευση, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Θα πρέπει να δίνονται ευκαιρίες μάθησης, ένταξης και αργότερα εργασίας, ώστε να έχουν μια ποιότητα στη ζωή τους. Το μόνο που θέλουν αυτά τα άτομα είναι αγάπη και αποδοχή. Να νιώσουν ισότιμα μέλη της κοινωνίας και να μη χρειάζεται να παλεύουν για τα αυτονόητα».
* Περισσότερες πληροφορίες: http://www.downsyndromecyprus.com/
Σε οίκους ευγηρίας τα ορφανά!
Μεσαιωνικές τακτικές και απαράδεκτη η νομοθεσία
Σε παράλογες νομοθεσίες αναφέρθηκε επίσης ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Συνδρόμου Down, οι οποίες δεν προνοούν ουσιαστική στήριξη των ατόμων με σύνδρομο Down, όταν αυτά χάσουν τους γονείς τους. «Το παράλογο είναι πρώτα απ' όλα ότι οι γονείς οι οποίοι αποβιώνουν δεν μπορούν να αφήσουν κληρονομιά στα παιδιά το σπίτι ή χρήματα άνω των 5.000 ευρώ. Η νομοθεσία προνοεί ότι αυτά θα τα λάβει το κράτος. Αν είναι δυνατόν», τονίζει ο κ. Χριστοδούλου, «δεν υπάρχει πρόνοια για όσους μένουν ορφανοί. Επίσης αν μείνουν ορφανοί και αν δεν υπάρχει κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας να τους στηρίξει, τότε αυτά καταλήγουν σε οίκους ευγηρίας. Δυστυχώς ζούμε με απαρχαιωμένους νόμους και δεν γίνεται κάτι για να αλλάξουν αυτά. Εμείς όμως είμαστε εδώ να παλεύουμε και να προσπαθούμε για το καλύτερο των ατόμων αυτών».