Για την καρέκλα, ρε γαμώ το…
Συνηθίζεται να λέμε τη φράση «μυρίστηκαν ψόφκιον» για κάποιους που κάθονται στην κλούβα και όταν θεωρήσουν ότι τους δίνεται η ευκαιρία, όταν θεωρήσουν ότι οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, ξεπροβάλλουν για να καρπωθούν, χωρίς κόπο, οφέλη και κέρδη. Κι αυτό γίνεται σε πολλά επίπεδα και σε διάφορους τομείς. Γίνεται και στην πολιτική. Όπως τώρα, που, ενόψει προεδρικών εκλογών, σε λιγότερο από 16 μήνες, κάποιοι νομίζουν ότι είναι η ευκαιρία της ζωής τους να αναρριχηθούν στον προεδρικό θώκο.
Κάποιοι θεωρούν τις συνθήκες κατάλληλες για να προβάλουν τους εαυτούς τους σαν σωτήρες, σαν από μηχανής θεούς, σε μια περίοδο που όντως ο τόπος αντιμετωπίζει προβλήματα και όντως το εθνικό μας θέμα δεν βρίσκεται και στα καλύτερά του.
Οι αυτόκλητοι σωτήρες πολλοί, αλλά δεν θα ασχοληθούμε παρά μόνο με μια τέτοια περίπτωση. Εκείνην του διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη. Του ανθρώπου που υπηρέτησε από διάφορες θέσεις διάφορους προέδρους, αλλά που τώρα σπεύδει να πάρει θέση στην αφετηρία της προεκλογικής κούρσας με κριτική και κατηγορίες για την ακολουθούμενη πολιτική του Προέδρου Αναστασιάδη στο Κυπριακό. Άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε πιο ανοικτά, ο κ. Μαυρογιάννης βρίσκει τρόπους συχνά-πυκνά να φιλοξενείται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να προβάλει τις θέσεις του στο Κυπριακό. Θέσεις που κονταροκτυπιούνται με όσα τόσα χρόνια προέβαλλε και υποστήριζε από τη θέση του διαπραγματευτή που του εμπιστεύτηκε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.
Σε όλο το διάστημα αυτό, ο κ. Μαυρογιάννης σιωπούσε, εμφανιζόταν υπάκουος και πειθήνιος στη γραμμή Αναστασιάδη, χωρίς ενστάσεις και αναστολές. Τώρα, θεωρώντας ότι το κλίμα είναι ευνοϊκό για να εμφανιστεί και να προβληθεί σαν ο μεσσίας που μπορεί να δώσει τη λύση σε όσους εναγωνίως αναζητούν υποψήφιο για τις εκλογές του Φεβρουαρίου 2023, βγήκε μπροστά και διαφημίζει την υποψηφιότητά του.
Προβάλλει θέσεις που προσομοιάζουν, αν δεν ταυτίζονται με εκείνες του ΑΚΕΛ και φροντίζει να αποστασιοποιείται από τη γραμμή Αναστασιάδη, τη γραμμή που ώς τώρα προέβαλλε και υπερασπιζόταν. Προβάλλει θέσεις και απόψεις όμως που δεν έχουν μορφή και σαφήνεια, μιλά αόριστα και νεφελώδη, χωρίς να καταθέτει συγκεκριμένη φόρμουλα και πρόταση για έξοδο από το αδιέξοδο. Εκτός κι αν τις έχει. Καλό είναι όμως να το ξεκαθαρίσει και να τις δημοσιοποιήσει για να τεθούν στη λαϊκή κρίση. Μπορεί να διαθέτει διπλωματική δεινότητα, μπορεί να είναι καλός δημοσιοσχετίστας, αλλά αυτά δεν είναι αρκετά. Ο λαός θέλει σαφείς θέσεις, ζητά πειστικές εξηγήσεις και απαντήσεις. Γιατί αυτή η στροφή, γιατί τώρα να εγκαταλείπει μια γραμμή που για χρόνια υπηρέτησε και υποστήριξε; Ποια άλλη ερμηνεία έχει από αυτήν της επιλογής του να συμπορευτεί με το ΑΚΕΛ για διεκδίκηση της προεδρίας;
Οι δικές μας πληροφορίες ενισχύουν την εξήγηση αυτή. Στοιχεία που κατέχουμε, μιλούν για μυστικές συναντήσεις του κ. Μαυρογιάννη με την ηγεσία του ΑΚΕΛ. Μιλούν για εξελίξεις μέχρι τέλος του χρόνου, που θα συνίστανται σε εξαγγελία ανεξάρτητης υποψηφιότητας και ακολούθως θα έρθει το ΑΚΕΛ να την στηρίξει. Εκτός κι αν η Εζεκία Παπαϊωάννου αλλάξει ρότα. Κάτι που δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα γίνει. Νωπή είναι στη μνήμη όλων μας η περίπτωση του Μάικ Σπανού και παλαιότερα του Μάριου Ηλιάδη. Και για τους πιο παλιούς, η πιο μακρινή το 1982 περίπτωση Κοκή Ιωαννίδη. Και οι τρεις ήταν έτοιμοι να μπουν στην κούρσα του δρόμου προς την προεδρία, αλλά το ΑΚΕΛ τούς έκοψε τη φόρα. Έτσι, δεν αποκλείεται να γίνει και τώρα το ίδιο. Και επιπρόσθετα, πρέπει να γνωρίζει ο κ. Μαυρογιάννης ότι και άλλοι ερωτοτροπούν με το ΑΚΕΛ και διεκδικούν την ψήφο του. Ας μην είναι λοιπόν τόσο σίγουρος για τα βήματα που κάνει, γιατί θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Ήδη έχει εκτεθεί αρκετά με όσα λέγει και πράττει. Ίσως έχει κάποιο χρόνο να περισώσει τα εναπομείναντα ψήγματα αξιοπρέπειάς του. Δεν γίνεται τη μια μέρα να είσαι ο γνήσιος, ο ατόφιος εκφραστής και διαχειριστής μιας γραμμής και την επομένη να την εγκαταλείπεις, να την επικρίνεις, να την πολεμάς. Είναι εδώ που λέξεις όπως πειστικότητα και συνέπεια χάνουν τη σημασία τους.
