Αθλητισμός

Μισογεμάτα και μισοάδεια, ναι!!! Γεμάτα;

Σε όλα τα πράγματα υπάρχει περιθώριο για το καλύτερο. Έτσι και στο ποδόσφαιρό μας. Φτάνει να υπάρχει διάθεση, όραμα, ρεαλισμός και αυτοκριτική

Το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό. Όντως, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τον σχεδιασμό και τη δομή. Ούτε και τον αριθμό των ομάδων.

Όσο δεν υπάρχει πλάνο και κυρίως κανονισμός για μίνιμουμ συμμετοχή Κυπρίων στην 11άδα, η Εθνική δεν θα μπορέσει καν να είναι ένας αξιοπρεπής «ηθοποιός του θιάσου των ευρωπαϊκών ομάδων». Θα είναι κομπάρσος.

Το μισογεμάτο και το μισοάδειο ποτήρι. Που εξαρτάται πώς το βλέπεις. Όποιος και να το σκέφτηκε, είναι μεγαλοφυΐα. Στο ποδόσφαιρό μας (όπως φυσικά και στην κοινωνία μας γενικότερα), το ακούμε ή και το παρατηρούμε (σαν στάση αντίληψης) όλο και περισσότερο. To θέμα είναι με ποια συχνότητα βλέπουμε τη μία ή την άλλη περίπτωση. Αλλά και το γιατί. Στο κυπριακό ποδόσφαιρο, οι αρμόδιοι προτιμούν να μιλούν για μισογεμάτο, ακόμη και όταν είναι σχεδόν άδειο. Αλλά κυρίως δεν είδαμε την τάση να θέλουν να το γεμίσουν. Να βελτιώσουν πράγματα.

Ναι μεν, αλλά...

Ωραία, το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό. Όντως, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τον σχεδιασμό και τη δομή. Ούτε και με τον αριθμό των ομάδων. Έγινε περισσότερο ανταγωνιστικό αυτήν τη στιγμή που η Πάφος και ακολούθως ο Άρης βρήκαν επενδυτές, έκαναν (κυρίως η ομάδα της Λεμεσού) καλή διαχείριση της βαρβάτης χρηματικής επένδυση και μεγάλωσαν. Τα αποτελέσματα - εκπλήξεις και οι πεπονόφλουδες είναι ετήσιο φαινόμενο. Το θέμα είναι να βλέπεις και τις δύο πλευρές του νομίσματος. Γιατί όταν θα αρχίσει το 2ο γκρουπ, και κυρίως το κουφό σενάριο των 14 αγωνιστικών, ξέρουμε πολύ καλά τι θα γίνει.

Ας πάρουμε τη βαθμολογία ως έχει. Η ΑΕΚ και η ΑΕΛ είναι στο 2ο γκρουπ, η Νέα Σαλαμίνα είναι 1-2 σκαλιά πάνω από τις δεδομένες του όμιλου διαβάθμισης. Και πάνω-κάτω (αναλόγως συγκομιδής) θα κάνουν αγγαρείες. Η Δόξα ήταν εφτάψυχη, αλλά φαίνεται ότι τελείωσαν και οι εφτά ψυχές. Οπότε, με μία ομάδα ανήμπορη και τρεις αδιάφορες, σκεφτείτε τι β’ φάση θα έχουμε σε 14 αγωνιστικές για δύο θέσεις παραμονής. Θεωρητικά πρωτάθλημα 12 ομάδων θα ήταν ακόμη πιο ανταγωνιστικό. Σκεφτείτε πώς θα ένιωθε σήμερα η ΑΕΛ στην 9η θέση. Αλλά άντε, ας μην είμαστε κακοί για να στερούμε τα τηλεοπτικά συμβόλαια.

Ας μείνουν γιά χάρη του ρεπορτάζ 14. Ας μην ασχοληθούμε καν με τους εξυπνάκηδες που ήθελαν δύο γκρουπ των εφτά. Ας μείνει το 6-8, αλλά ας αλλάξει κάτι στο 2ο γκρουπ. Κάντε δύο. Στο ένα οι ομάδες 7-9-11-13 στο άλλο οι 8-10-12-14. Οι τελευταίες κάθε γκρουπ πέφτουν, οι δύο τρίτες παίζουν μπαράζ. Από έξι ματς κάθε ομάδα. Όχι 14. Θέλετε σασπένς; Μοιράστε τους βαθμούς της κανονικής περιόδου στη μέση. Έχεις 40, ξεκινάς με 20, έχεις 32, αρχίζεις με 16. Άρα ανταγωνισμός, περισσότερες πιθανότητες για «καθαρά» πράγματα. Ακόμη και οι «μεγάλοι» θα πρέπει να μοχθήσουν παραπάνω, όταν πέσουν στο β’ γκρουπ. Δεν είναι εφεύρεση όλο αυτό. Εφαρμόζεται σε χώρες και αποδίδει. Ιδέες υπάρχουν, παραδείγματα το ίδιο. Θέληση, μπας και γεμίσει το ποτήρι, υπάρχει;

Είναι και η υπερφόρτωση... Θα επιστρέψω, όμως, στις 12 ομάδες. Και στους 32 αγώνες. Γιατί οι 36 είναι πολλοί. Οι ομάδες υπερφορτώνονται, οι διακοπές καλοκαιριού για τις ομάδες που παίζουν Ευρώπη είναι σύντομες, για τους δε διεθνείς σχεδόν δεν υπάρχουν. Είναι ίσως και μία από τις αιτίες που δυσκολευόμαστε όλο και περισσότερο στην Ευρώπη. Όχι, όμως, η βασική. Φέτος μπήκε σε όμιλο μόνο ο Άρης και αν πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, με τη δημιουργία του Κόνφερενς Λιγκ, η είσοδος σε όμιλο για τον πρωταθλητή έμοιαζε μέχρι το προηγούμενο καλοκαίρι σαν να κλέβεις εκκλησία. Εδώ μπήκαν ομάδες σε όμιλο πριν καν αγωνιστούν. Είναι και θέμα επιπέδου. Α, να μη συγχέουμε τον ανταγωνισμό με το επίπεδο πρωταθλήματος (ανταγωνιστικό είναι το πρωτάθλημα και στη 2η κατηγορία). Συζητήσιμο το πόσο έπεσε (επίπεδο), αλλά ακόμη και αν έμεινε στάσιμο, φαίνεται πως κάποιες άλλες χώρες κάλυψαν αποστάσεις, μας έφτασαν και μας ξεπέρασαν. Άλλες έγιναν καπνός. Όπως και στο μέτωπο εθνικών ομάδων. Εδώ να δείτε μισοάδεια και μισογεμάτα. Όχι ποτήρια, αλλά κανάτες και παγούρια.

Σε επίπεδο εθνικό

Ακούσαμε τόσα πολλά κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του απόλυτου μηδέν στον προκριματικό όμιλο. Δεν περίμενε κανένας να κάνουμε θαύματα στον όμιλο. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τέτοιες ομάδες. Ναι, φυσικά και θα παίζουμε με αμυντική τακτική. Δεν παίρνουν πολλά λεπτά στα πόδια τους οι ποδοσφαιριστές. Όλα αυτά τα είπε ο Κετσπάγια. Η ΚΟΠ εδώ και χρόνια μιλά για θέληση να έχουμε καλή Εθνική. Προπονητής και Ομοσπονδία λένε ότι έχουμε πλάνο. Αυτά είναι όλα προσεγγίσεις μισογεμάτου ποτηριού. Μία ατάκα και τα καλύψαμε. Αλλά, ναι, δεν περιμέναμε να κάνουμε θαύματα στον όμιλο. Αλλά ούτε ότι θα ήμασταν σχεδόν σε όλα τα ματς το ποντίκι, ότι θα πατώσουμε σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Και στο κάτω-κάτω τι έπρεπε να πει η Μολδαβία όταν έγιναν οι κληρώσεις και τι η Αρμενία; Τι το Λουξεμβούργο; Αλλά η μία πήρε 10 βαθμούς (τους 5 από τις ισχυρότερες ομάδες), η άλλη παραλίγο να περάσει και το Μεγάλο (μικρό όμως σε μέγεθος) θα παίξει μπαράζ. Κανένας δεν αναμένει θαύματα και όνειρα. Αλλά ούτε και πρέπει να δέχεται τους εφιάλτες ασυζητητί. Αμυντική προσέγγιση πρέπει να έχουμε, αλλά αμυντική προσέγγιση μπορείς να κάνεις και στο 4-4-2 και σε οποιοδήποτε νορμάλ σύστημα. Όχι στο δεν ξέρω της Εθνικής και στο λεωφορείο παρκαρισμένο, αλλά με πόρτες και παράθυρα ανοικτά. Ο Κετσπάγια και ο κάθε Ομοσπονδιακός των τελευταίων ετών έχει ευθύνη. Αλλά όχι τη μεγαλύτερη. Οι δομές και το όραμα δεν υπάρχουν. Λέμε για το ποδόσφαιρο βάσης και τις μικρές Εθνικές. Πιθανόν μέχρι κάποια ηλικία να είμαστε ανταγωνιστικοί. Αλλά ποιαν ανέλιξη έχουν τα σημερινά 15χρονα και 17χρονα Κυπριόπουλα; Πόσοι, από την άλλη, 15χρονοι Πολωνοί (π.χ.) θα παίζουν μπάλα σε υψηλό επίπεδο και πόσοι δικοί μας; Απλή λογική. Οι Κύπριοι δεν θα παίξουν, η εξέλιξη του 90% θα σταματήσει στα 18. Αφού δεν έχει θέσεις να παίξουν στην Κύπρο. Δεν είναι λύση να έχεις 23-25 επιλογές στην Εθνική. Θέλεις διπλάσιους έτοιμους. Θέλεις επιλογές και ανταγωνισμό. Οπότε, όσο δεν υπάρχει πλάνο και κυρίως κανονισμός για μίνιμουμ συμμετοχή Κυπρίων στην 11άδα, η Εθνική δεν θα μπορέσει καν να είναι ένας αξιοπρεπής «ηθοποιός του θιάσου των ευρωπαϊκών ομάδων». Θα είναι κομπάρσος. Και για να μην ξεχνάμε τα ποτήρια και τις κανάτες. Δεν έχει σημασία αν τα βλέπουμε μισοάδεια ή μισογεμάτα. Το θέμα είναι να θέλεις και να προσπαθήσεις να γεμίζουν.