Καλοί οι επιθετικοί και οι σκόρερ, αλλά χωρίς αναχαιτιστές....

Πέστε τον... κόφτη, πέστε τον «εξάρι», πέστε τον ανασταλτικό μέσο. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει τι κάνει στο γήπεδο και, κυρίως, πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του μέσα στο παιχνίδι. Ο άνθρωπος που καταφέρνει με την αθόρυβη (αθόρυβη;) παρουσία του να μειώνει δραστικά τις πιέσεις στην αμυντική γραμμή, αλλά να έρχεται ως βοήθεια όταν η ομάδα επιτίθεται. Που θα κάνει χιλιόμετρα και χιλιόμετρα που ίσως να μη φανούν. Που θα βγάλει τάκλιν, κλεψίματα, που θα φάει... ξύλο. Θα πρέπει να είναι συγκεντρωμένος συνέχεια. Αν το συνδυάσει με καλή τεχνική κατάρτιση και εμπλοκή στην επίθεση, ακόμη καλύτερα. Οι προβολείς θα πέσουν σπάνια πάνω του. Ακόμη και εκεί στη μέση του κέντρου, υπάρχει συνήθως ένας παίκτης «box tο box» που, λόγω της πιο επιθετικής φύσης του, τον επισκιάζει. Ο αφανής πρωταγωνιστής, ο εργάτης είναι όμως εκεί. Αν θέλετε ένα παράδειγμα, το πιο τρανό όλων των εποχών, Κλοντ Μακελελέ. Όσοι σούπερ σταρ τον είχαν συμπαίκτη, έλεγαν πως η δουλειά τους γινόταν απλούστερη και όσοι τον έβρισκαν απέναντι μιλούσαν για έναν μπελά 90 λεπτών. Στα δικά μας, ποιοι κρατάνε την κυρίως... σκούπα στις πρωταγωνίστριες ομάδες; Οκτώ είναι συνήθως, αλλά η μία (ΑΕΛ) δεν... Και όπως θα δούμε οι «κόφτες» έχουν ρόλο και μάλιστα καλό. Βαθμολογικά.

ΓΚΕΟΡΓΚΙ ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΟΦ (ΑΠΟΕΛ)

Από μία χώρα που δεν έχει παράδοση στη θέση, αλλά ιδού που έβγαλε έναν πολύ αξιόλογο κόφτη. Ο ΑΠΟΕΛ επέλεξε να πορευτεί μόνο με έναν «καθαρόαιμο» στη θέση αυτή και φυσιολογικά ο Βούλγαρος τραβά πολύ κουπί. Χαρακτηριστικό ότι μέχρι και την 19η αγωνιστική είχε χάσει μόνο ένα παιχνίδι λόγω καρτών και μόνο μία φορά έμεινε εκτός 11άδας. Γενικά είναι παίκτης με αντίληψη, καλή συμμετοχή στην ανάπτυξη, ισχύ στο ψηλό παιχνίδι και δυνατότητα να τρυπώνει (χωρίς μπάλα) στην αντίπαλη περιοχή (το σύστημα του Σα Πίντο βάζει πολύ κόσμο στο κουτί). Μπορεί άνετα να παίξει και στόπερ.

ΤΙΟΥΜΕ ΟΥΣΕΪΝΟΥ (ΑΝΟΡΘΩΣΗ)

Κλασική περίπτωση Αφρικανού ανασταλτατικού μέσου. Τρέξε, κόψε, ανάκοψε, κλείσε, κάλυψε, μην αφήσεις διαδρόμους στον πιο επικίνδυνο αντίπαλο μέσο. Κάνε τα βασικά στην ανάπτυξη (κοντινές πασίτσες δεξιά). Πότε-πότε μπες στην περιοχή και κάνε και κανένα σουτ. Σε συγκεκριμένες φιλοσοφίες ομάδων οι παίκτες τέτοιου στυλ είναι υπερπολύτιμοι. Ειδικά σε κλειστά ματς με ένταση, που κάθε σπιθαμή μετρά. Ο Τιουμέ έχασε δύο ματς, 75% των συμμετοχών ήταν στη βασική 11άδα, έχει βάλει και ένα γκολάκι.

TZΟΥΛΙΟΥΣ ΤΖΟΚΕ (ΑΡΗΣ)

Μέσα σε πολλούς φαντεζί ή ταχύτατους παίκτες που έχει ο περσινός πρωταθλητής είναι ακόμη δύσκολο να δώσεις σημασία στα εξάρια του. Ένας καλός μου φίλος, ποδοσφαιριστής, μου υπέδειξε πέρσι να παρακολουθήσω τον Στρούσκι και κυρίως τον Τζόκε. Ειδικά τον δεύτερο. Έδωσα σημασία και πραγματικά στη μέρα του ο άνθρωπος είναι φωτιά και λάβα, επιθετικά και αμυντικά. Έχει μάτι ο φίλος μου, πολύ περισσότερο αυτός που διαλέγει παίκτες για τον Άρη. Ο Τζόκε και κόβει και καλύπτει και εμπλέκεται στην επίθεση, σε μία ομάδα με πολλές επιλογές στο κέντρο.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΣΟΥΛΟΣ (ΟΜΟΝΟΙΑ)

Από φέρελπις στόπερ, που θα μπορούσε σε περίπτωση ανάγκης να παίξει δεξί μπακ και κεντρικός μέσος, έγινε κλασικό εξάρι. Στη μόνη ομάδα που χρησιμοποιεί σε 11άδα δύο «εξάρια», σε λίγο... παλιομοδίτικο σύστημα, δίπλα στον Μπασιρού, αλλά είναι προφανές ότι όταν επιλέγεται πλάνο με ένα, ο Κούσουλος είναι πρώτη επιλογή. Ο Κούσουλος έχει φτάσει σε πολύ καλό επίπεδο, λίγα έχει να ζηλέψει από ξένους παίκτες και σταθερά βελτιώνει ατέλειες. Αν δεν έχανε μία σεζόν από τραυματισμό που παραλίγο να του κόψει τη μπάλα, μάλλον θα μιλάγαμε και... γι' άλλα. Σχετικά έχει καλά νούμερα στο γκολ.

ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΝΑΜ (ΠΑΦΟΣ)

Εδώ έχουμε ένα θεματάκι. Το μέχρι σήμερα και το από τούδε και στο εξής. Ο κατ’ εξοχήν αμυντικός μέσος Μαμαντού Καντέ μόλις επέστρεψε από τραυματισμό. Είχε μείνει εκτός από τον Αύγουστο. Τη λύση κλήθηκε να δώσει ένα πολυεργαλείο, ο Ναμ. Που είναι κυρίως 8άρι, με επιθετικές τάσεις. Αλλά φόρεσε παπούτσια 6αριού και τα φόρεσε άψογα... Σχεδόν χωρίς ανάσα, με τεράστια συμβολή στις πολύ καλές αμυντικές επιδόσεις της Πάφου, που μπορεί να κερδίσει πολλά αν χειριστεί σωστά τη συνύπαρξη των δύο Αφρικανών στη μεσαία γραμμή.

ΓΚΟΥΣΤΑΒΟ ΛΕΔΕΣ (ΑΕΚ)

Ακόμη και τώρα (δύο χρόνια πριν τον θεωρούσα τον καλύτερο στη θέση) είναι στιγμές που λες και έχει μάτια και στις τέσσερεις πλευρές του κεφαλιού του. Είναι επίσης στιγμές που λες ότι παθαίνει και μπλακ αόυτ συγκέντρωσης που του στοιχίζουν. Όμως όχι στην τρέχουσα περίοδο, όπου γενικώς έχει μια γενική ισορροπία σε όλα. Έχει όλο το πακέτο και για τη θέση η τεχνική του κατάρτιση είναι πολύ πιο πάνω από τον μέσο όρο. Είναι και αριστεροπόδαρος (μετρά). Είναι και παλιός, ξέρει τα κατατόπια, μεγάλο προσόν, ειδικά σε μία ομάδα που έκανε δραστικές αλλαγές.

ΧΑΜΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ (ΑΠΟΛΛΩΝ)

To θυμάμαι πολύ καλά αυτό το... ο μικρός ο Χάμπος που το Ζύγι. Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια. Ο Χάμπος που μεγάλωσε, ανδρώθηκε και που είναι ένα πάρα πολύ καλό χαφ. Αν δεν είχε συχνούς τραυματισμούς (ευτυχώς όλα καλά πλέον) και αν δεν υπήρχε εκείνη η κουφή απόφαση να δοθεί δανεικός στη χειρότερη, εκείνη τη χρονιά, ομάδα της Πορτογαλίας, θα ήταν ένα επίπεδο πιο πάνω. Έχει και αυτός όλο το αγωνιστικό πακέτο για τη θέση και (όπως και ο Κούσουλος) έχει ένα επιπλέον προσόν. Σεμνό παιδί, που δεν ξέρει τι είναι τα καλάμια και τα συννεφάκια.

Στο μεταξύ, κοίταζα το ρόστερ της ΑΕΛ και ίσως ένας από τους λόγους που πήρε φέτος την κατιούσα είναι ότι πονάει στην καρδιά του κέντρου. Ο Μεντόγεβιτς παλεύει αλλά δεν έχει τη φρεσκάδα προηγούμενων, ο Μαρς δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί... Ίσως γι' αυτό η Νέα Σαλαμίνα με τον σκληρό (και επιρρεπή σε κάρτες) αλλά αποτελεσματικό Μπεραχάνο τα πάει περίφημα.

ΟΙ ΚΟΦΤΕΣ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

ΠΑΙΚΤΗΣ ΑΓΩΝΕΣ ΛΕΠΤΑ ΓΚΟΛ

Κονσταντίνοφ 17 (16) 1545 0

Τιουμέ 16(12) 1154 1

Τσόκε 14 (9) 1059 0

Κούσουλος 17 (15) 1361 4

Ναμ 19 (19) 1816 2

Λέδες 17 (13) 1236 0

Χ. Κυριάκου 17 (17) 1560 0

*Τα στοιχεία είναι σε αγώνες πρωταθλήματος, μέχρι τη 19η αγωνιστική