Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου

Την κάνω 31 χρόνια αυτήν τη δουλειά. Αμφιβάλλω αν υπήρξε έστω και μία σεζόν που να μην ασχοληθήκαμε με το θέμα της παραβατικότητας και της βίας στα γήπεδα. Με τα πολλά «πρέπει» και ακόμη τα περισσότερα «θα».... όπως και να ’χει. Αντιλαμβάνομαι ένα πράγμα. Δεν είναι ένα ζήτημα που λύνεται έτσι απλά. Αμφιβάλλω αν θα λυθεί ποτέ στην ολότητά του. Στο κάτω-κάτω δεν λύθηκε ολοκληρωτικά σε κανένα μέρος του κόσμου. «Μα οι Άγγλοι;», θα πει κάποιος. Θα επανέλθω για την Αγγλία. Αντιμετωπίστηκε ή αντιμετωπίζεται σε σημαντικό βαθμό. Μειώθηκε. Στην Ευρώπη τουλάχιστον.

Ακόμη και ένα έξυπνο ή σκληρό μέτρο δεν θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα -ή θα αποφέρει προσωρινά- αν δεν συνοδεύεται από άλλα. Αν δεν είναι πακέτο μίας ευρύτερης στρατηγικής

Μέτρα

Είμαι της άποψης ότι κάθε μέτρο θα πρέπει να κρίνεται εφόσον τεθεί σε εφαρμογή. Είτε είναι κάρτα φιλάθλου είτε είναι κλείσιμο θύρας είτε «χέρι» στους συνδέσμους» είτε μη μετακίνηση φιλάθλων είτε αγώνες κεκλεισμένων των θυρών είτε, ξέρω εγώ, κάτι άλλο. Η απόδοσή του είναι φυσικά το κυρίως ζήτημα. Ακόμη και ένα έξυπνο ή σκληρό μέτρο δεν θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, ή θα αποφέρει προσωρινά, αν δεν συνοδεύεται από άλλα. Αν δεν είναι πακέτο μίας ευρύτερης στρατηγικής. Τέτοια δεν υπήρξε, δυστυχώς, ποτέ. Εδώ είναι οι ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων και των νομοθετικών. Η αποσπασματική αντιμετώπιση του φαινομένου. Φέρει ευθύνη η Αστυνομία. Ναι, έχουν γίνει επιχειρησιακές γκάφες. Αλλά, δεν θεωρώ ότι οι μονάδες πρόληψης ή καταστολής δεν είναι ικανές υπό κατάλληλες προϋποθεσεις να δράσουν αποτελεσματικά. Όλοι μας έχουμε δει αγώνες στο εξωτερικού. Με αντιμετώπιση χούλιγκαν τρισχειρότερους από τους δικούς μας. Σίγουρα έχετε ακούσει πως τα δικά μας... λιοντάρια των κερκίδων γίνονται... αρνάκια όταν πάνε σε ευρωπαϊκούς αγώνες, βλέποντας με τι είδους αστυνομικές δυνάμεις έχουν να κάνουν (και πόση εξουσία έχουν). Τιμωρίες; Οι ποινές είναι αυστηρές (ειδικά για τις κτηνώδεις συμπεριφορές πρέπει να είναι καταπέλτης) για τους παραβάτες. Οι διαδικασίες, όμως, είναι χρονοβόρες. Αλλά και η ευχέρεια κάποιων να «γλιστράνε» στην πορεία από τα χέρια της Δικαιοσύνης είναι πρόβλημα. Γενικά, αν έχεις αποτελεσματική καταστολή, σημαίνει πρώτα απ’ όλα ότι πέτυχες και στην πρόληψη. Τα σωματεία, τα μεγάλα, νίπτουν τας χείρας τους. Δεν φταίνε, λένε. Φυσικά και έχουν ευθύνη, φυσικά και μπορούν να βοηθήσουν. Έχουν αρκετά καλή εικόνα για το τι συμβαίνει στις εξέδρες και πολύ περισσότερο στα πέταλά τους. Ξέρουν πολύ καλά πού κατανέμουν τα λιγοστά εισιτήρια στα εκτός έδρας ντέρμπι. Μπορούν να συνεισφέρουν πραγματικά στις προσπάθειες επίλυσης των προβλημάτων. Έχω εργαστεί σε μεγάλο σύλλογο και έχω ιδίαν άποψη επ’ αυτού.

Εμπειρογνώμονες

Επανήλθε η λέξη, επανέρχεται η πρόταση να έρθουν οι ειδικοί από το εξωτερικό για να μας καθοδηγήσουν. Να έρθουν, βέβαια. Κάτι παραπάνω θα ξέρουν. Είχαν, όμως, ξανάρθει. Μας πρότειναν διάφορα, αλλά αφορούσαν σε υποδομές. Κάντε σύγχρονα γήπεδα. Ιδού το στολίδι της Λεμεσού και ιδού τι έγινε ήδη τρεις φορές. Βάλτε κλειστά κυκλώματα. Μπήκαν, αλλά αυτή και αν είναι πονεμένη ιστορία... Βάλτε επιτηρητές. Ναι... βάλαμε. Αλλά δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι, είναι βέβαια και αυτοί φίλαθλοι-οπαδοί, δύσκολα θα τα βάλουν με τη μάζα (φοβούνται όχι εκείνη τη στιγμή, αλλά το τι θα ακολουθήσει). Αλλά ας πούμε ότι ξαναέρχονται εμπειρογνώμονες, κάνουμε όλα τα γήπεδα σούπερ και βρίσκουμε ιδανικούς επιτηρητές. Να θυμίσουμε ένα πράγμα. Ο Άγγλος ειδικός έκανε στρατηγική με βάση τα κοινωνικά δεδομένα και τον κοινωνικό-ανθρώπινο ιστό της χώρας. Ο Γερμανός το ίδιο... ο Πολωνός επίσης. Είναι και τα πληθυσμιακά δεδομένα. Εμείς είμαστε μια κουτσουλιά τόπος. Και διαφέρουμε, δυστυχώς, κατά πολύ και από τις μεγάλες χώρες και από τις μικρές σε έδαφος και κατοίκους.

Θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη η ειδική (δυστυχώς) ποδοσφαιρική και κοινωνική μας κουλτούρα, με τη διαχρονική (ιστορική) τάση των διαχωριστικών γραμμών

Πώρωση

Ναι, δεν έχει πολλά πράγματα να κάνει ο Κύπριος. Πώς θα γεμίσει τα Σαββατοκύριακά του; Η μπάλα προσφέρεται και έχει ακουμπήσει ως φαινόμενο πάρα πολύ και τον γυναικείο πληθυσμό. Θετικότατο. Τέλος πάντων, θα ήταν χαρά Θεού αν όλη αυτή η ποδοσφαιρική ενέργεια πήγαινε προς θετική κατεύθυνση. Έλα, όμως, που δεν. Ακολουθούμε την πεπατημένη. Είναι στο DNA μας (σε όλα τα χρόνια της ιστορίας μας), να τραβούμε διαχωριστικές γραμμές. Οπότε, εύκολα η πολιτική πόλωση γίνεται ποδοσφαιρική και το αντίθετο. Οι Κύπριοι είναι... κορυφαίοι στο να βάζουν ταμπελίτσες στους ανθρώπους, να κρίνουν το κοινωνικό περιβάλλον από την πολιτική και ποδοσφαιρική προτίμηση του καθενός. Σε υπερβολικό βαθμό. Οι «μπλε», οι «γαλάζιοι», οι «πράσινοι», οι «κίτρινοι», οι «κόκκινοι» και επιτρέψτε μου να μην καταγράψω τα κοροϊδευτικά ποδοσφαιρικά και τα άσημα κομματικά προσωνύμια. Είναι τεράστια η ευθύνη των γονέων (φανατικών), που πωρώνουν τα παιδιά για την ομάδα τους, αλλά και το χειρότερο, τους βάζουν και την.. ένεση που ωθεί στο μίσος για τον απέναντι. Και που δεν αντιδρούν όταν πλέον η τάση φανατισμού χειροτερεύει σε συναναστροφές εκτός σπιτιού. Σε παρέες, συνδέσμους, πέταλα. Σε μία κοινωνία 800.000 ψυχών. Είναι επίτευγμα. Ναι, φυσικά, έχουμε και τα κλασικά της παραβατικότητας, με ουσίες, παραστρατημένους, καμένους κ.λπ. Αλλά στην Κύπρο, οι παραβάτες μπορεί είναι από κάθε κοινωνικό στρώμα, από κάθε περιοχή. Υποβαθμισμένη ή κυριλέ. Γιατί είναι και δήθεν in και ψευτονταηλίκι να το παίζεις πωρωμένος και αντί... Αυτά δεν τα βρίσκεις ούτε στη Γερμανία, ούτε στη Μάλτα. Οπότε ας δούμε και λίγο την κοινωνική πτυχή. Το είπε εύστοχα, μεταξύ άλλων, ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος σε πάνελ. Ίσως επειδή και αυτός το βλέπει χρόνια από τη δημοσιογραφική πλευρά, βάζοντας φυσικά μέσα στο γενικότερο πρόβλημα τη νεανική παραβατικότητα. Ας υπάρξει μία οργανωμένη καμπάνια στα δημοτικά και στα γυμνάσια. Να γίνει έστω μία προσπάθεια. Γενικά πρέπει να υπάρξει μία μακροπρόθεσμη στρατηγική, που να συνδυαστεί με βραχυπρόθεσμα (όχι προσωρινά) μέτρα.

Και να θυμόμαστε ένα πράγμα. Ωραίο το θέαμα, η αδρεναλίνη, το γκολ. Εξαιρετικό πράγμα ο παλμός και η εξέδρα. Μπορείς με σημαίες, κορεό και άλλα να φτιάξεις καταπληκτική κερκίδα και δεν χρειάζεσαι φωτοβολίδες και κροτίδες. Αλλά είναι μπάλα και όλα γίνονται (για τους φιλάθλους) για δύο ασημένια κύπελλα, 80-90 εκατοστών, μια φορά τον χρόνο…