Καλό το «πρότζεκτ», μπορούσε και καλύτερο

Στις νίκες και στα καλά φεγγάρια, ειδικά όταν η εμπλοκή των ντόπιων παικτών είναι έντονη, έρχεται η αποθέωση στην Ομόνοια. Στις ήττες και όταν οι Κύπριοι παίκτες δεν αποδώσουν, πολλοί είναι αυτοί που σπεύδουν να μιλήσουν για λάθος ή για παρατραβηγμένο πρότζεκτ. Επικαλούνται την υπεροχή που έχουν οι ανταγωνίστριες ομάδες με αλλοδαπούς παίκτες. Η αλήθεια είναι ότι στη ζυγαριά των απόψεων, πέρα από συναισθηματισμούς αναλόγως αποτελέσματος, η μεγάλη πλειοψηφία χειροκροτεί την τάση-απόφαση της Ομόνοιας να επενδύει στο ντόπιο προϊόν. Είτε αυτό προέρχεται από τα τμήματα υποδομής της (κυρίως) είτε από μετεγγραφές. Μπήκε σε εφαρμογή επί Χένινγκ Μπεργκ και καλά κρατεί. Επίσης, σε μία ζυγαριά θετικών και αρνητικών, τα πρώτα είναι πολύ περισσότερα. Θα ήταν δε συντριπτικά περισσότερα με καλύτερο χειρισμό.

Πλεονεκτήματα, αλλά...

Ας δούμε τα νούμερα. Η Ομόνοια μετρά 52 συμμετοχές Κύπριων παικτών στην 11άδα. Μετρά 81 συμμετοχές γενικά από ντόπιους ποδοσφαιριστές. Καμία άλλη πρωταγωνίστρια (φέτος) ομάδα δεν πλησιάζει καν τέτοιους αριθμούς, ειδικά αν μετρήσουμε και λεπτά συμμετοχής. Μοναδική απόλυτα αντικειμενική σύγκριση ο Άρης (οι υπόλοιπες παίζανε χθες) με 10 συμμετοχές και μόλις δύο ενδεκάδας. Το πιο χαρακτηριστικό νούμερο. Η Ομόνοια είδε 16 από τα 34 της γκολ (σχεδόν το 50%) να σημειώνονται από Κύπριους παίκτες. Ο Κακουλλής έχει 7, ο Λοΐζου 5, ο Κούσουλος 3, ο Παναγιώτου 1. Αντιλαμβάνεται κάποιος πόσο σημαντικά είναι τα νούμερα αυτά και τι πλεονεκτήματα δίνουν.

Ας δούμε, επίσης, την πραγματικότητα και το μέγιστο πλεονέκτημα. Με υποθετικό σενάριο. Ας πούμε πως οι υπεύθυνοι προγραμματισμού όλων των επίδοξων «πρωταθλητών» και «Ευρωπαίων» κάθονται σε ένα τραπέζι. Δεν έχουν κανέναν αλλοδαπό στο ρόστερ τους. Ξεκινούν από το μηδέν, μόνο με ό,τι υπάρχει από εδώ. Ποιος είναι στην καλύτερη θέση; Με διαφορά η Ομόνοια. Που έχει και σημαντικό αριθμό Κυπρίων κορμού (οι τέσσερεις που προαναφέραμε συν ο Χαραλάμπους) και άλλες 3-4 επιλογές βάθους. Είναι λοιπόν πολύ πιο εύκολο να δομήσει ρόστερ, ακόμη και να μη χρειαστεί και τους 17 ξένους ποδοσφαιριστές. Το εύκολο είναι σχετικό. Γιατί όταν δημιουργείς το ρόστερ αυτό, θα πρέπει να στηρίξεις τους ντόπιούς σου έντεχνα. Ώστε να συνεχίσουν να εξελίσσονται. Αυτό προϋποθέτει δύο πράγματα σε ισορροπία. Να μην τους φορτώσεις περισσότερη αγωνιστική ευθύνη απ’ όση μπορούν να σηκώσουν και να μην τους κλείσεις τον διάδρομο εξέλιξης. Δηλαδή, να μην τους έχεις από τη μια ντε και καλά βασικούς για χάρη του πρότζεκτ και μόνο, και από την άλλη να μην τους καταστήσεις παίκτες κυρίως πάγκου. Στην περίπτωση της Ομόνοιας έχει ενδιαφέρον η σημερινή κατάσταση. Υπάρχει μία πεντάδα, όπως προείπαμε, πρώτης γραμμής: Λοΐζου, Κούσουλος, Παναγιώτου, Χαραλάμπους, Κακουλλής. Πολύ καλό εννιάρι ο τελευταίος, αλλά όχι για να σηκώσει σχεδόν ολόκληρο το... σεντερφορίστικο βάρος. Θα έπρεπε να είχε ένα κλασικό εννιάρι μπροστά ή δίπλα του και δεν έχει (ούτε ο Αντσαριφάρ, ούτε ο Αλιούμ είναι κλασικά εννιάρια). Ο Παναγιώτου δεν θα ηγηθεί της άμυνας, αλλά θα είναι πάντα η 2η ή η 3η επιλογή. Θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον έναν στόπερ καλύτερο από αυτόν να ηγείται. Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα βάσει απόδοσης. Μεσαία γραμμή. Εξάρι ο Κούσουλος, 6-8άρι ο Χάμπος. Ποιοι τους πλαισιώνουν; Ο πολύ καλός, αλλά πολύ αμυντικογενής (και αρκετά παρόμοιος με Κούσουλο), Μπασιρού, ο Κασάμα (έμεινε στο βιογραφικό) και ο Φράνσον (δεν έδειξε πολλά). Για τον Λοΐζου είναι ολόκληρη συζήτηση η ρύθμιση (και στελέχωση) των φτερών... Καλύτερα πάντως από πέρσι τέτοια εποχή, όταν έφευγε ο μόνος καθαρόαιμος ελίτ winger (Μπρούνο). Το πρόβλημα θα φανεί όμως τώρα, με την αποχώρηση Σεμέδο για ένα μήνα.

Για να το συνοψίσουμε. Στο κυπριακό πρωτάθλημα, όσο και αν η ξενομανία καλά κρατεί, η παρουσία ντόπιων παικτών θα είναι αναγκαία και σημαντική. Ίσως μάλιστα αν πάρουμε παραδείγματα άλλων χωρών, να δούμε μίνι ανατροπή του υφιστάμενου σκηνικού. Η Ομόνοια το αποφάσισε, το εφαρμόζει πιστά και οφείλουμε να της αποδώσουμε τα εύσημα. Θυμίζουμε, σε αυτό το πρότζεκτ υπήρχε ο Τζιωνής και ο Φώτη (είναι Γερμανία). Θα δείξει αν θα υπάρξει συνέχεια. Δεν είναι εύκολο να βγάζεις συνέχεια ταλέντα και δεν είναι εύκολο να τα προωθείς, ειδικά αμέσως μετά από μία καλή φουρνιά. Ούτε και η υπόλοιπη κυπριακή αγορά προσφέρεται αυτήν τη στιγμή για ιδιαίτερα «ψώνια». Η μόνη μας ένσταση στο πρότζεκτ είναι πως, έχοντας τη μαγιά, οι «πράσινοι» μπορούσαν να αξιοποιήσουν καλύτερα αυτό το πλεονέκτημα που μόνοι τους δημιούργησαν, φτιάχνοντας ισχυρότερες ομάδες. Πήραν ένα πρωτάθλημα, δύο κύπελλα, έπαιξαν τρεις φορές ομίλους θα πει κάποιος. Σωστό, αλλά μια χρονιά έμειναν στο 2ο γκρουπ και άλλη μια ήταν 6οι και καταϊδρωμένοι στο πρώτο. Στην Ευρώπη δε, κάθε πέρσι και καλύτερα

Έχει και ντέρμπι σήμερα

Άρης εναντίον Ομόνοιας απόψε, στις 19.00. Ανεξαρτήτως των χθεσινών αποτελεσμάτων, όποιος σκοντάψει σήμερα (εκτός και έρθει ισοπαλία) θα χάσει έδαφος. Αν πρέπει να δώσουμε σε κάποιον πλεονέκτημα αφήνοντας κατά μέρος τα κλισέ, αυτός είναι ο Άρης. Γιατί έχει καλύτερες μονάδες και περισσότερες επιλογές. Γενικά έχει πιο ψηλό ταβάνι από την Ομόνοια. Το πώς θα εμφανιστεί σήμερα είναι άλλο θέμα. Δεν θα σταθούμε ούτε στα πατατράκ (Καρμιώτισσα, Δόξα), ούτε στα όσα είδαμε με την Πάφο. Ο Άρης είναι απρόβλεπτη ομάδα. Πρέπει να δούμε και τις επιλογές της Ομόνοιας. Ασφαλής δεν ένιωσε ποτέ στην άμυνα, οπότε το γεγονός ότι πάει με λύση ανάγκης κάτω από τα δοκάρια είναι ένα θέμα. Την ίδια στιγμή, οι «πράσινοι» δεν έχουν πολλές επιλογές μπροστά. Έχασαν τον καλύτερο τους παίκτη (Σεμέδο), λείπει ο Αντσαριφάρτ, μπήκε στα πιτς ο Αλιούμ.

ΑΡΗΣ VS OMONOIA

AΓΩΝΕΣ: 17 / 17

ΝΙΚΕΣ: 10 / 10

ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ: 2 / 5

ΗΤΤΕΣ: 5 / 2

ΓΚΟΛ ΥΠΕΡ: 28 / 34

ΓΚΟΛ ΚΑΤΑ: 17 /19

ΒΑΘΜΟΙ: 32 / 35

ΠΡΩΤΟΣ ΓΥΡΟΣ: 2-2

*Αναδημοσίευση από την έντυπη έκδοση της Κυριακάτικης "Σημερινής", 7.1.2024